Read De Bibel JHF 1. Mose 2 Bible Online

1. Mose 2 - De Bibel JHF bible

1. Mose 2

¹Soo worden vollbrocht de Himmel un de Ieed un aul äa Häa.

²Un Gott haud aum säwenden Dach sien Woakj vollbrocht, daut hee jemoakt haud; un hee rud aum säwenden Dach von aul siene Woakjen, dee hee jemoakt haud.

³Un Gott säajend däm säwenden Dach un heilijd am; dan aun däm seljen rud hee von sienem Woakj, daut Gott jeschaufen haud, endäm hee daut muak.

⁴Dit es de Entstonung vom Himmel un de Ieed, aus see jeschaufen worden, <h>Adam em Goaden Eden</h> aun däm Dach, doa de Har, Gott de Ieed un Himmel muak,

⁵un äa aulet Struck vom Flekj oppe Ieed wia, un äa aulet Krut vom Flekj utleet; dan Gott, de Har haud noch nich oppe Ieed räajnen loten, un kjeen Mensch wia doa, om däm Ieedboddem too bebuen.

⁶Oba een Donst stieech vonne Ieed opp un de gaunze Bowaschicht vom Ieedboddem wia feicht.

⁷Un de Har Gott bild [muak] däm Mensch, vom Ieedboddem Stoff, un pust en siene Näs däm Läwensodem; un de Mensch wort eene läwendje Seel.

⁸Un Gott, de Har, plaunt eenen Goaden en Eden jäajen Oosten, un hee sad däm Mensch doa han, däm hee jemoakt haud.

⁹Un Gott, de Har leet ut däm Ieedboddem aulalei Beem waussen, aunjenäm toom aunseenen un goot toom Äten; un däm Läwensboom enne Medd vom Goaden, un däm Boom de Erkjantnis vom Gooden un Beesen.

¹⁰Un een Stroom jinkj ut vom Eden, däm Goaden to bewotren; un von doa ut deeld hee sikj un wort too vea Flusse (Riefasch).

¹¹De Nomen vom ieeschten es Pison; disa es daut, dee daut gaunze Launt Hawila omrant, wua daut Golt es;

¹²un daut Golt ut disem Launt es goot; doa es daut Bdellion un de Onniks Steen.

¹³Un de Nomen vom tweeden Fluss: Gihon; disa es daut, dee daut gaunze Launt Kusch omrant.

¹⁴Un de Nomen vom dredden Fluss: Tigris; disa es daut, dee ver Assur rant. Un de vieeda Fluss, daut es de Eufrat.

¹⁵Un Gott, de Har naum däm Mensch un sad am en däm Goaden Eden, am to bebuen un am to bewoaren.

¹⁶Un Gott de Har, befool däm Mensch un säd: Von jiedrem Boom em Goaden doafst du Äten;

¹⁷oba von däm Boom de Erkjantnis vom Gooden un Beesen, doavon saust du nich äten; dan aun däm Dach doa du doavon äten woascht, woascht du jewess stoawen.

¹⁸Un Gott de Har, säd: Daut es nich goot, daut de Mensch auleen es; ekj well am eene Help moaken, siensjlikjen [dee om am es].

¹⁹Un Gott, de Har muak ut däm Ieedboddem aule Tieren oppem Flekj un aule Väajel unjrem Himmel, un hee brocht an nom Mensch, om to seenen, woo hee an nanen wudd; un soo aus de Mensch een läwendjet Wäsent nanen wudd, soo sull sien Nomen sennen.

²⁰Un de Mensch jeef aulem Vee un de Väajel unjrem Himmel un aule Tieren oppem Flekj sien Nomen. Oba fa Adam funk hee kjeene Help, dee too am paust.

²¹Un Gott de Har leet eenen deepen Schlop oppem Mensch faulen, un hee schleep en. Un hee neem eene von siene Rebbe un veschloot äare Städ met Fleesch;

²²un Gott, de Har bud ut de Rebb, dee hee von däm Mensch jenomen haud, eene Fru [Männin], un hee brocht ar nodäm Mensch.

²³Un de Mensch säd: Dise es eenmol Been von mienem Jebeen un Fleesch von mienem Fleesch; dise saul Männin heeten, dan vom Maun es dise jenomen.

²⁴Doarom woat een Maun sienen Voda un siene Mutta veloten un siene Fru aunhenjen, un see woaren een Fleesch sennen.

²⁵Un see wieren beid noaktich, de Mensch un siene Fru, un see schämden sikj nich.