Read De Bibel JHF 1. Mose 25 Bible Online

1. Mose 25 - De Bibel JHF bible

1. Mose 25

¹Un Abraham neem wada eene Fru, met Nomen Ketura.

²Un see jebua am Simran un Jokschan un Medan un Midian un Jischbak un Schuach.

³Un Jokschan jebua Scheba un Dedan; un de Säns Dedan wieren de Assurim un Letuschim un Leumim.

⁴Un de Säns Midian: Efa un Efer un Hanok un Abida un Eldaba. Aul dise wieren Säns de Ketura.

⁵Un Abraham jeef däm Isaak aules, waut hee haud.

⁶Un de Säns de Näbenfrues, dee Abraham haud, jeef Abraham Jeschenkja; un hee leet an, aus hee noch läwd, von sienem Sän Isaak nom Oosten gonen, en daut Launt em Oosten.

⁷Un dit sent de Doag de Läwensjoaren von Abraham, dee hee jeläft haft: 175 Joa.

⁸Un Abraham neem auf un storf en gooden Ella, oolt un de Doag saut, un wort too sienem Volkj jesaumelt.

⁹Un siene Säns Isaak un Ismael begrowen am en de Heel von Machpela, opp däm Flekj Efron, vom Sän Zohar, däm Hetita, daut ver Mamre licht,

¹⁰däm Flekj, daut Abraham von de Kjinja Het jekoft haud; doa worden Abraham un siene Fru Sara begroft.

¹¹Un daut passieed no Abraham sien Doot, doa säajend Gott Isaak, sienem Sän; un Isaak wond bie däm läwendjen Borm, dee mie sitt [Lachai-Roi].

¹²Un dit sent de Jeschlajchta von Ismael, von Abraham sienen Sän, däm am Hagar, de Deenstmejal von Sara jebuaren haud;

¹³un dit sent de Nomes von Ismael siene Säns, no äare Jeschlajchta: De Ieeschtjebuarna von Ismael: Nebajoth, un Kedar un Adbeel un Mibsam

¹⁴un Mischma un Duma un Massa,

¹⁵Hadad un Tema, Jetur, Nafis un Kedma.

¹⁶Daut sent Ismael siene Säns met äare Nomes, en äare Häw un Zeltloagasch; 12 Ferschten no äare Stam.

¹⁷Un dit sent de Läwensjoaren von Ismael: 137; un hee neem auf un storf un wort no siene Velkja vesaumelt.

¹⁸Un see wonden von Hawila bat Sur, daut ver Ägipten licht, no Assierien han. Hee wond ver aul siene Breeda.

¹⁹Un dit sent de Jeschlajchta von Isaak, Abraham sienem Sän: Abraham jebua Isaak.

²⁰Un Isaak wia 40 Joa oolt, aus hee sikj Rebekka to Fru neem, de Dochta Betuel, däm Aramäa ut Paddan-Aram, de Sesta von Laban, däm Aramäa.

²¹Un Isaak bedd däm Harn fa siene Fru, dan see wia onfruchtboa; un de Har leet sikj von am erbedde, un Rebekka, siene Fru, wort schwanga.

²²Un de Kjinja staden sikj en ar; un see säd: Wan daut soo es, wuarom traft mie dit? Un see jinkj han, däm Harn too befroagen.

²³Un de Har säd to ar: 2 Nazionen sent en dienem Lief, un 2 Velkja woaren sikj tranen ut dienem Ennalichen; un een Volkj woat stokja sennen aus daut aundre, un de Ellra woat däm Jinjren deenen.

²⁴Un aus äare Doag erfelt wieren, daut see jebäaren sull, kjikj, doa wia een Poakje en äarem Lief.

²⁵Un de ieeschta kaum rut, rootlich, aum gaunzen Lief aus een hoaja Mauntel; un maun jeef am däm Nomen Esau.

²⁶Un nodäm kaum sien Brooda rut, un siene Haunt hild Esau siene Hak; un maun gauf am däm Nomen Jakob. Un Isaak wia 60 Joa oolt, aus see jebuaren worden.

²⁷Un de Junges wosse naun. Un Esau wort een Jäajamaun, een Stapmaun; oba Jakob wia een saunfta Maun, dee enne Zelten bleef.

²⁸Un Isaak haud Esau leew, dan een Wiltbrode wia no sienem Mul; oba Rebekka haud Jakob leew.

²⁹Un Jakob koakt eene Speise; un Esau kaum vom Flekj un wia meed.

³⁰Doa säd Esau toom Jakob: Lot mie doch äten von de roode Speise, däm Rooden doa, dan ekj sie meed! Doarom jeef maun am däm Nomen Edom.

³¹Un Jakob säd: Vekjeep mie vondoag diene Ieeschtjeburt.

³²Un Esau säd: Kjikj, ekj go däm stoawen entjäajen, un toowaut doa daut Ieeschtjeburtsrajcht?

³³Un Jakob säd: Schwia mie vondoag! Un hee schwua am un vekoft sien Ieeschtjeburtsrajcht däm Jakob.

³⁴Un Jakob jeef Esau Broot un eene Lensenspeise; un hee aut un drunk un stunt opp un jinkj doavon. Soo veacht Esau daut Ieeschtjeburtsrajcht.