Read De Bibel JHF 1. Mose 34 Bible Online

1. Mose 34 - De Bibel JHF bible

1. Mose 34

¹Un Dina, Lea äare Dochta, dee see däm Jakob jebuaren haud, jinkj ut, de Dajchta vom Launt to seenen.

²Un daut sach ar Sichem, de Sän von Hamor, vom Hiwita, däm Laundesferscht, un hee neem ar un lach bie ar un vejinkj sikj aun ar.

³Un siene Seel hong aun Dina, de Dochta von Jakob, un hee leewd de Mejal un räd de Mejal too Hoaten.

⁴Un Sichem räd too Hamor, sienem Voda, un säd: Nemm mie de Mejal to Fru.

⁵Un Jakob hieed, daut hee sikj aun siene Dochta Dina vegonen haud; oba siene Säns wieren met sienem Vee oppem Flekj, un Jakob wia stell, bat see kaumen.

⁶Un Hemor, de Voda von Sichem, kaum rut no Jakob, om met am to räden.

⁷Un Jakob siene Säns kaumen vom Flekj, sooboolt see daut hieeden; un de Mana kjrenkjte sikj un worden sea oajalich, wiels hee eene Schaund en Israel veeewt haud, bie de Dochta von Jakob too ligjen; un soowaut sull nich passieren.

⁸Un Hemor räd met an un säd: Sichem, mien Sän - siene Seel henjt aun june Dochta: Jeft ar doch am to Fru,

⁹un veschwäajat junt met ons: Jeft ons june Dajchta un nemt junt onse Dajchta;

¹⁰un wont bie ons, un daut Launt saul ver junt sennen: Wont un bewäacht junt doabennen, un siedelt junt aun.

¹¹Un Sichem säd to äarem Voda un to äare Breeda: Mucht ekj Jnod finjen en june Uagen! Un waut jie mie sajen woaren, well ekj jäwen.

¹²Lajcht däm Brutpries un Jeschenkj noch soo huach, un ekj well daut jäwen, soo aus jie mie sajen woaren; un jäft mie dee Mejal to Fru.

¹³Un Jakob siene Säns auntwuaden Sichem un sienem Voda Hemor faulsch un räden, wiels hee äare Sesta Dina enteat haud;

¹⁴Un see säden to an: Wie kjennen daut nich doonen, onse Sesta eenem onbeschnädnen Maun jäwen, dan daut wia eene Schaund fa ons.

¹⁵Blooss unja de Bedinjunk well wie junt wellich sennen, wan jie woaren aus wie, endäm aulet Menliche bie junt beschnäden woat;

¹⁶dan well wie junt onse Dajchta un june Dajchta ons nämen, un wie wellen bie junt wonen un een Volkj sennen.

¹⁷Oba wan jie nich opp ons hieren, junt beschnieden tooloten, soo näm wie onse Dochta un gonen wajch.

¹⁸Un äare Wieed wieren goot enne Uagen von Hemor un Sichem, däm Sän von Hemor.

¹⁹Un de Jinjlinkj schluad nich daut to doonen, dan hee haud Jefaulen aun Jakob siene Dochta. Un hee wia jeieet ver aule en sienem Voda sien Hus.

²⁰Un Hemor un Sichem, sien Sän, kaumen en daut Dooa äare Staut, un see räden to de Mana äare Staut un säden:

²¹Dise Mana sent frintlich jäajen ons, soo muchten see em Launt wonen un doa rommreisen; un daut Launt, kjikj, es wiet no beid Sieden ver an. Wie wellen ons äare Dajchta too Frues nämen un onse Dajchta an jäwen.

²²Blooss unja de Bedinjunk wellen de Mana ons wellich sennen, bie ons too wonen, een Volkj to sennen, wan bie ons aulet Menliche beschnäden woat, soo aus see beschnäden sent.

²³Äare Häaden un äa Hab un Goot un aul äa Vee, woat daut nich ons sennen? Blooss lot ons an wellich sennen, un see woaren bie ons wonen.

²⁴Un see hieeden opp Hemor un opp Sichem, sienen Sän, aule dee toom Dooa siene Staut rutjinjen; un aulet Menliche wort beschnäden, aule, dee toom Dooa siene Staut utjinjen.

²⁵Un daut passieed aum dredden Dach, aus see en Weedoag wieren, doa nämen de twee Säns von Jakob, Simeon un Levi, Dina äare Breeda, een jiedra sien Schwieet un kaumen frajch enne Staut un brochten aulet Menliche om;

²⁶uk Hemor un sienen Sän Sichem brochten see met däm schoapen Schwieet om un naumen Dina ut Sichem sienem Hus un jinjen doavon.

²⁷Jakob siene Säns kaumen äwa de dootjeschloagne un plindaden de Staut, wiels see äare Sesta enteat hauden.

²⁸Äa Kjlienvee un äare Rinda un äare Äsel, un waut enne Staut un waut oppem Flekj wia, nämen see;

²⁹un aul äa Vemäajen un aul äare Kjinja un äare Frues fieeden see jefangen wajch un plindaden an, un aules, waut enne Hiesa wia.

³⁰Doa säd Jakob too Simeon un to Levi: Jie ha mie en Triebsaul jebrocht, endäm jie mie stinkjent jemoakt ha unja de Laundesbewona, unja de Kanaanita un unja de Perisita. Oba ekj sie een kjlienet Hupkje, un see woaren sikj jäajen mie vesaumlen un mie schlonen, un ekj woa vetilcht woaren, ekj un mien Hus.

³¹Un see säden: Sull maun onse Sesta aus eene Hua behaundlen?