Read De Bibel JHF 1. Mose 40 Bible Online

1. Mose 40 - De Bibel JHF bible

1. Mose 40

¹Un daut passieed no dise Dinj, doa vesindijden sikj de Mulschenkj vom Kjennich von Ägipten un de Bakja jäajen äarem Harn, däm Kjennich von Ägipten.

²Un de Farao wia sea oajalich äwa siene beid Bowaschten, äwa däm Bowaschten de Mulschenkjen un äwa däm Bowaschten de Bakja;

³un hee sad an em Jefenkjnis en däm Hus vom Bowaschten de Liefwajchta, en däm Kjarkja, aun däm Uat, woa Josef jefangen wia.

⁴Un de Bowaschta de Wajchta stald Josef an too, un hee bedeend an; un see wieren eene Tietlank em Jefenkjnis.

⁵Un see hauden beid eenen Droom, een jiedra sienen Droom en eene Nacht, een jiedra no de Bediedinj von sienem Droom, de Mul`Schenkj un de Bakja vom Kjennich von Ägipten, dee en däm Kjarkja jefangen lagen.

⁶Un Josef kaum Zemorjes no an un sach an, un kjikj, see wieren truarich.

⁷Un hee fruach de Bowaschte vom Farao, dee met am em Jefenkjnis von sienem Harn wieren, un säd: Wuarom sent june Jesechta vondoag soo onjlekjlich?

⁸Un see säden to am: Wie hauden eenen Droom, un doa es kjeena, dee däm dieden kaun. Un Josef säd to an: Sent de Tiedinjen nich Gottes? Vetalt mie daut doch.

⁹Doa vetald de Bowaschta Mul`Schenkj däm Josef sienem Droom un säd to am: En mienem Droom, kjikj, doa wia een Wienstock ver mie,

¹⁰un aun däm Wienstock 3 Wäden; un soo aus hee utleet, kjeem sien Bläajsel opp, siene Druwen riepten to riepe Druwen.

¹¹Un daut Kuffel (*Tauss, Wienkuffel) vom Farao wia en miene Haunt, un ekj neem de Druwen un drekjt dee ut en däm Farao sien Kuffel un jeef daut Kuffel däm Farao enne Haunt.

¹²Un Josef säd to am: Dit es diene Diedinj: De 3 Wäden sent dree Doag.

¹³En dree Doag woat de Farao dien Haupt erhäwen un die wada aun diene Städ aunstalen, un du woascht daut Kuffel vom Farao en siene Haunt jäwen, no de frieejoasche Wies, doa du sien Mulschenkj wieescht.

¹⁴Oba jedenkj bie die, aun mie, wan et die goot jeit, un erwies Goodet aun mie un vetal biem Farao von mie un brinj mie rut ut disem Hus;

¹⁵dan ekj sie jestolen worden ut däm Launt de Hebräa, un uk hia ha ekj nuscht jedonen, daut see mie en däm Kjarkja jesat ha.

¹⁶Un de Bowaschta de Bakja sach, daut hee goot jediet haft, un hee säd to Josef: Uk ekj sach en mienem Droom, un kjikj, 3 Kjarw met Jebaknis wieren opp mienem Kopp,

¹⁷un em bowaschten Korf aulahaunt Äten fa däm Farao, Jebaknis; un de Väajel freeten daut ut däm Korf, opp mienem Kopp, wajch.

¹⁸Un Josef auntwuad un säd: Dit es siene Diedinj:

¹⁹De 3 Kjarw sent dree Doag. No dree Doag woat de Farao dien Haupt erhäwen un die aun een Holt henjen, un de Väajel woaren dien Fleesch von die wajch fräten.

²⁰Un daut passieed aum dredden Dach, däm Jeburtsdach vom Farao, doa muak hee aul siene Kjnajchts een Mol; un hee erhoow daut Haupt vom Bowaschten de Mulschenkjen un daut Haupt vom Bowaschten de Bakja unja siene Kjnajchts.

²¹Un hee sad däm Bowaschten de Mulschenkjen wada en sien Schenkjaumt, daut hee daut Kuffel en Farao siene Haunt jeef;

²²un däm Bowaschten de Bakja leet hee opphenjen, soo aus Josef an jediet haud.

²³Oba de Bowaschta de Mulschenkjen jedocht nich aun Josef un vegaut am.