Read De Bibel JHF 1. Mose 41 Bible Online

1. Mose 41 - De Bibel JHF bible

1. Mose 41

¹Un daut passieed no twee vollen Joa, daut de Farao dreemd: Un kjikj, hee stunt aum Stroom.

²Un kjikj, ut däm Stroom stieejen säwen Kjäj rut, scheen vom utseenen un fat aun Fleesch, un see weiden em Schelpgrauss.

³Un kjikj, säwen aundre Kjäj stieejen ut däm Stroom rut, schlajcht vom Aunjesecht un moaga aun Fleesch, un see stunden bie de Kjäj aum Eewa vom Stroom.

⁴Un de Kjäj, dee schlajcht vom Aunseenen un moaga aun Fleesch wieren, freeten de säwen Kjäj, dee scheen vom Aunseenen un fat wieren. Un de Farao wuak opp.

⁵Un hee schleep en un dreemd toom tweeden Mol: Un kjikj, säwen Oaren wosse opp eenem Haulm, fat un scheen.

⁶Un kjikj, säwen Oaren, moaga un vom Oostwint vesenjt, wosse no bennen han.

⁷Un de moagre Oaren veschlungen de säwen fate un volle Oaren. Un de Farao wuak opp un kjikj, daut wia een Droom.

⁸Un daut passieed Zemorjes, doa wia sien Jeist voll Onru, un hee schekj han un leet aule Schreftjelieede von Ägipten un aul siene Weise roopen; un de Farao vetald an siene Dreem, oba doa wia kjeena, dee an däm Farao dieden kunn.

⁹Doa räd de Bowaschta de Mulschenkjen toom Farao un säd: Ekj denkj vondoag aun miene Sind.

¹⁰De Farao wia sea oajalich äwa siene Kjnajchts un sad mie em Jefenkjnis en däm Bowaschten de Wajchta sienem Hus, mie un däm Bowaschten de Bakja.

¹¹Un wie hauden en eene Nacht eenen Droom, ekj un hee; wie dreemde jiedra een Droom no siene Diedinj.

¹²Un doa wia bie ons een hebräischa Jinjlinkj, een Kjnajcht von Bowaschten de Wajchta, un wie vetalden dee am; un hee died ons onse Dreem, eenem jiedren died hee no sienem Droom.

¹³Un daut passieed, aus hee ons de Dreem died, mie haft de Farao wada en miene Städ enjesat, un am haft hee jehongen.

¹⁴Doa schekjt de Farao han un leet Josef roopen; un see leeten am schwind ut däm Kjarkja gonen. Un hee beschneet sikj de Hoa un wakjseld siene Kjleeda, un kaum nom Farao.

¹⁵Un de Farao säd to Josef: Ekj ha eenen Droom jehaut, un doa es kjeena, dee am dieden kaun; oba ekj ha von die sajen hieren, du vesteist eenen Droom, am to dieden.

¹⁶Un Josef auntwuad däm Farao un säd: Daut steit nich bie mie; Gott woat auntwuaden, waut däm Farao toom Heil es.

¹⁷Doa säd de Farao too Josef: En mienem Droom, kjikj, doa stunt ekj aum Stroomeewa.

¹⁸Un kjikj, ut däm Stroom stieejen säwen Kjäj rut, fat aun Fleesch un scheen von Jestault, un see weiden em Schelpgrauss.

¹⁹Un kjikj, säwen aundre Kjäj stieejen no an rut, moaga un sea schlajcht von Jestault un moaga aun Fleesch; ekj ha aus dise, Hassliche, kjeene en gaunz Ägiptenlaunt jeseenen.

²⁰Un de moagre un hassliche Kjäj freeten de säwen ieeschte fate Kjäj opp;

²¹un see kaumen en äarem Buck, un maun moakjt nuscht doavon, daut see en äarem Buck jekomen wieren, un äa Aunseenen wia hasslich, aus aum Aunfank. Un ekj wuak opp.

²²Un ekj sach en mienem Droom, un kjikj, säwen Oaren wosse aun eenem Haulm, voll un scheen.

²³Un kjikj, säwen Oaren, drieech, moaga, vom Oostwint vesenjt, wosse no bennen han;

²⁴un de moagren Oaren venielen de säwen scheene Oaren. Un ekj ha daut de Schreftjelieede jesajcht; oba doa wia kjeena, dee mie daut dieden kunn.

²⁵Un Josef säd toom Farao: De Droom vom Farao es eena; waut Gott doonen well, hee haft däm Farao daut toweeten loten.

²⁶De säwen scheene Kjäj sent säwen Joa, un de säwen scheene Oaren sent säwen Joa; een Droom es daut.

²⁷Un de säwen moagre un hasliche Kjäj, dee no an rutkaumen, sent säwen Joa, soo uk de säwen ladje, vom Oostwint vesenkjte Oaren: Daut woaren säwen Joa Hungaschnoot sennen.

²⁸Daut es daut Wuat, daut ekj toom Farao jerät ha: Waut Gott doonen well, haft hee däm Farao seenen loten.

²⁹Kjikj, säwen Joa komen, groota Äwafluss woat em gaunzen Ägiptenlaunt sennen.

³⁰Un no an woaren säwen Joa Hungaschnoot entstonen, un aula Äwafluss woat em Ägiptenlaunt vejäten sennen, un de Hungaschnoot woat daut Launt vetäaren.

³¹Un maun woat nuscht mea vom Äwafluss em Launt weeten, wäajen de Hungaschnoot doano, dan see woat sea schwoa sennen.

³²Un waut de Droom twee Mol aun däm Farao wia, daut es, wiels de Sach bie Gott faust steit, un daut Gott ielt, daut to doonen.

³³Un nu sieekj sikj de Farao eenen veständjen un weisen Maun un sat am äwa daut Ägiptenlaunt.

³⁴Dit doo, de Farao, daut hee Oppsechta äwa daut Launt stalt un daut fefte vom Ägiptenlaunt [vonne Arnt] nämt en de säwen Äwafluss Joare;

³⁵un maun saumelt aulet Jeträajd von dise komenden goode Joaren un schedd Jeträajd opp, unja däm Farao siene Haunt, toom Äten enne Städa un bewoat daut opp.

³⁶Un daut Jeträajd es toom Väarot fa daut Launt fa de säwen Joa de Hungaschnoot, dee em Ägiptenlaunt sennen woaren, daut dit Launt nich vetilcht woat derch de Hungaschnoot.

³⁷Un daut Wuat wia goot em Farao siene Uagen un en aul siene Kjnajchts.

³⁸Un de Farao räd to siene Kjnajchts: Woa wie eenen finjen aus disem, eenem Maun, en däm de Jeist Gottes es?

³⁹Un de Farao säd to Josef: No däm Gott die dit aules toweeten loten haft, es kjeena soo vestendich un weis aus du.

⁴⁰Du saust äwa mien Hus sennen, un no dienem Befäl saul sikj daut gaunze Volkj schekjen; blooss om däm Troon well ekj jrata sennen aus du.

⁴¹Un de Farao säd to Josef: Kjikj, ekj ha die äwa daut gaunze Ägiptenlaunt jesat.

⁴²Un de Farao neem sienen Säajelrinkj von siene Haunt un deed am aun Josef siene Haunt, un hee kjleed am en wittet Lienzeich un läd de goldne Kjäd om sienen Hauls.

⁴³Un hee leet am opp däm tweeden Woagen foaren, däm hee haud, un maun roopt ver am häa: Schmiet junt dol! Un hee sad am äwa daut gaunze Ägiptenlaunt.

⁴⁴Un de Farao säd to Josef: Ekj sie de Farao, un onen die saul kjeen Mensch siene Haunt ooda sienen Foot opphäwen em gaunzen Ägiptenlaunt.

⁴⁵Un de Farao jeef Josef däm Nomen: Zafnat-Pahneach, un jeef am Asnat, de Dochta von Potifer, däm Priesta von On, to Fru. Un Josef jinkj ut en daut gaunze Ägiptenlaunt.

⁴⁶Un Josef wia 30 Joa oolt, aus hee ver däm Farao, däm Kjennich von Ägipten, stunt. Un Josef jinkj wajch vom Farao un jinkj derch daut gaunze Ägiptenlaunt.

⁴⁷Un daut Launt druach en dise säwen Joa Henj voll aun Äwafluss.

⁴⁸Un hee saumeld aulet Jeträajd de säwen Joa, dee em Ägiptenlaunt wieren, un läd daut Jeträajd enne Städa; daut Jeträajd vonne Felda de Staut, daut om an häa wia, läd hee doa nenn.

⁴⁹Un Josef schedd Jeträajd opp aus Saunt aun Mäa, äwa de Mot väl, bat maun opphieed too talen, dan daut wia onen Zol.

⁵⁰Un däm Josef worden twee Säns jebuaren, ea daut Hungaschnootjoa kaum, dee Asnat am jebua, de Dochta von Potifer, dän Priesta von On.

⁵¹Un Josef jeef däm Ieeschtjebuarnen däm Nomen Manasse: Dan Gott haft mie vejäten loten aul mien Onjlekj un daut gaunze Hus von mienem Voda.

⁵²Un däm tweeden jeef hee däm Nomen Efraim: Dan Gott haft mie fruchtboa jemoakt en mienem Älentslaunt.

⁵³Un de säwen Äwafluss Joaren wieren too Enj, dee em Ägiptenlaunt jewast wieren;

⁵⁴un de säwen Joa de Hungaschnoot fungen aun too komen, soo aus Josef jesajcht haud. Un daut wia en aule Lenda eene Hungaschnoot, oba em gaunzen Ägiptenlaunt wia Broot.

⁵⁵Un daut gaunze Ägiptenlaunt hungad; un daut Volkj (Launt) schrieech toom Farao om Broot. Doa säd de Farao too aule Ägipta: Got no Josef; doot waut hee junt sajcht!

⁵⁶Un de Hungaschnoot wia oppe gaunze Ieed; un Josef deed aules op, woa Jeträajd wia, un vekoft daut dän Ägipta; un de Hungaschnoot wia stoakj em Ägiptenlaunt.

⁵⁷Un aule Welt kjeem no Ägipten no Josef, om Jeträajd to kjeepen; dan de Hungaschnoot wia groot oppe gaunze Ieed.