Read De Bibel JHF 1. Mose 42 Bible Online

1. Mose 42 - De Bibel JHF bible

1. Mose 42

¹Un Jakob sach, daut Jeträajd en Ägipten wia, un Jakob säd to siene Säns: Waut kjikj jie eenaunda aun?

²Un hee säd: Kjikj, ekj ha jehieet, daut en Ägipten Jeträajd es; got doa han un kjeept ons von doa Jeträajd, daut wie läwen un nich stoawen.

³Un Josef siene 10 Breeda jinjen rauf, om Jeträajd ut Ägipten to kjeepen.

⁴Oba Benjamin, Josef sienen Brooda, schekjt Jakob nich met siene Breeda; dan hee säd: Daut am nich een Onjlekj bejäajent.

⁵Un soo kaumen de Säns Israel unja de Aunkomende, om Jeträajd to kjeepen; dan Hungaschnoot wia em Launt Kanaan.

⁶Un Josef, hee wia de Machthaba äwa daut Launt, hee vekoft Jeträajd aulem Volkj em Launt. Un de Breeda von Josef kaumen un bekjten sikj dol ver am, met däm Aunjesecht too Ieed.

⁷Un Josef sach siene Breeda un erkjand an; oba hee stald sikj framd jäajen an un räd hoat met an un säd to an: Wuahäa kom jie? Un see säden: Ut däm Launt Kanaan, om Jeträajd to kjeepen.

⁸Un Josef kjand siene Breeda; oba see erkjanen am nich.

⁹Un Josef docht aun de Dreem, dee hee von an jehaut haud, un hee säd to an: Jie sent Spiejoone; om to seenen, woa daut Launt fa junt op es, doatoo se jie jekomen.

¹⁰Doa säden see to am: Ne, mien Har; sonda diene Kjnajchts sent jekomen, om Jeträajd to kjeepen.

¹¹Wie aula sent Säns von eenem Maun; wie sent opprechtich, diene Kjnajchts sent nich Spiejoone.

¹²Un hee säd to an: Ne, sonda to seenen, woa daut Launt fa junt op es, se jie jekomen.

¹³Un see säden: 12 Breeda sent wie, diene Kjnajchts, Säns von eenem Maun em Launt Kanaan; un kjikj, de jinjsta es vondoag bie onsem Voda, un de eena es nich mea.

¹⁴Doa säd Josef to an: Daut es et, waut ekj to junt jesajcht ha: Spiejoone sent jie!

¹⁵Doarom sell jie jeprooft woaren: Biem Läwen vom Farao! Wan jie von hia wajchgonen, daut dan, jun jinjsta Brooda hiahäa kjemt!

¹⁶Schekjt eenen von junt han, daut hee junem Brooda holt; oba jie bliewen jefangen, un june Wieed sellen jeprooft woaren, auf Woarheit bie junt es; un wan nich biem Läwen vom Farao! Dan sent jie Spiejoone.

¹⁷Un hee sad an dree Doag toop em Jefenkjnis.

¹⁸Un om dree Doag säd Josef to an: Doot dit, un jie sellen läwen; ekj fercht Gott:

¹⁹Wan jie opprechtich sent, soo blift eena june Breeda jefangen em Hus june Jefangenschoft; oba jie, got han, brinjt Jeträajd fa de Noot june Hiesa;

²⁰un junem jinjsten Brooda sell jie no mie brinjen, soo woat maun june Wieed jleewen, un jie nich stoawen. Un see deeden aulsoo.

²¹Doa säden see eena toom aundren: Woarhauft, wie sent schuldich wäajen onsem Brooda, däm siene Seelenangst wie sagen, aus hee ons bedd, un wie hieeden nich; doarom es dise Noot äwa ons jekomen.

²²Un Ruben auntwuad an un säd: Ha ekj nich to junt jesajcht: Vesindicht junt nich aun däm Jung? Oba jie hieeden nich; un kjikj, sien Bloot woat jefoddat!

²³Oba see wisten nich, daut Josef daut vestund, dan een Äwasata wia tweschen an.

²⁴Un hee dreid sikj von an auf un hield. Un hee kjeem no an trigj un räd to an; un hee neem Simeon ut äare Medd un bung am ver äare Uagen.

²⁵Un Josef befool, daut maun äare Jefässa met Jeträajd feld un äa Jelt trigj jeft, eenem jiedrem en sienem Sak, un an uk Äten oppem Wajch jeft. Un maun deed an aulsoo.

²⁶Un see loden äa Jeträajd opp äare Äsel un jinjen von doa wajch.

²⁷Un eena muak sienen Sak op, om sienen Äsel em Gausthus Fooda to jäwen; un hee sach sien Jelt, un kjikj, daut wia bowen en sienem Sak.

²⁸Un hee säd to siene Breeda: Mien Jelt es mie trigjjejefft worden, un kjikj, daut es soogoa en mienem Sak. Doa vejinkj an äa Hoat, un see sagen eenaunda enjstlich aun un säden: Waut haft Gott ons doa jedonen!

²⁹Un see kaumen en daut Launt Kanaan no äarem Voda Jakob un berechte am aules, waut an bejäajent wia, un säden:

³⁰Dee Maun, de Har vom Launt, räd hoat met ons un behaundeld ons aus Laundesspiejoone.

³¹Un wie säden to am: Wie sent opprechtich, wie sent nich Spiejoone;

³²12 Breeda sent wie, onsem Voda siene Säns; de eena es nich mea, un de jinjsta es vondoag bie onsem Voda em Launt Kanaan.

³³Un dee Maun, de Laundesharr, säd to ons: Doaraun woa ekj erkjanen, daut jie opprechtich sent: Eenen june Breeda lot bie mie, un nämt daut Needje fa june Hiesa un got han;

³⁴un brinjt jie junem jinjsten Brooda no mie, soo woa ekj erkjanen, daut jie nich Spiejoone, sonda opprechtich sent; junem Brooda woa ekj junt trigjjäwen, un jie kjennen junt em Launt frie bewäajen.

³⁵Un daut passieed, aus see äare Sakj ladich muaken, kjikj, doa haud een jiedra sien Jelt en sienem Sak; un see sagen äare Jeltbiedel, see un äa Voda, un see enjsten sikj.

³⁶Un äa Voda Jakob säd to an: Jie ha mie de Kjinja berooft: Josef es nich mea, un Simeon es nich mea; un Benjamin well jie nämen! Dit aules kjemt äwa mie!

³⁷Un Ruben räd too sienem Voda un säd: Miene beid Säns kaust du dootmoaken, wan ekj am nich no die trigjbrinj. Jeff am en miene Haunt, un ekj woa am no die trigjbrinjen.

³⁸Oba hee säd: Mien Sän saul nich met junt raufgonen; dan sien Brooda es doot, un hee auleen es äwajebläwen, un traft am oppem Wajch een Onjlekj, opp däm jie gonen, soo wudd jie mien grauet Hoa met Kumma rauf em Scheol brinjen.