Read De Bibel JHF 1. Mose 43 Bible Online

1. Mose 43 - De Bibel JHF bible

1. Mose 43

¹Un de Hungaschnoot wia schwoa em Launt.

²Un daut passieed, aus see daut Jeträajd oppjejäten hauden, daut see ut Ägipten jebrocht, doa säd äa Voda to an: Got wada han, kjeept ons wada een bät Jeträajd.

³Un Juda räd to am un säd: Dee Maun haft ons iernsthauft befoolen un jesajcht: Jie sellen mien Aunjesecht nich seenen, daut es dan jun Brooda bie junt.

⁴Wan du onsem Brooda met ons schekjen west, soo well wie rauf gonen un die Jeträajd kjeepen;

⁵oba wan du am nich schekjst, soo woa wie nich raufgonen; dan de Maun haft too ons jesajcht: Jie sellen mien Aunjesecht nich seenen, buta daut es jun Brooda bie junt.

⁶Doa säd Israel: Wuarom ha jie mie daut Iebel aunjedonen, däm Maun jesajcht, daut jie noch eenen Brooda ha?

⁷Un see säden: De Maun forscht soo jeneiw no ons un ons Frintschoft un säd: Läft jun Voda noch? Ha jie noch eenen Brooda? Un wie säden am daut no dise Wieed. Kunn wie dan weeten, daut hee sajen wudd: Brinjt junen Brooda rauf?

⁸Un Juda säd to Israel, sienem Voda: Schekj däm Jung met mie, un wie woaren ons oppem Wajch moaken, daut wie läwen un nich stoawen, soo aus wie uk du, aus uk onse Kjinja.

⁹Ekj well fa am birje, von miene Haunt saust du am fodren; wan ekj am nich no die trigjbrinj un am ver dien Aunjesecht stal, soo well ekj aule Doag jäajen die jesindicht ha;

¹⁰dan haud wie daut nich vetrocken, jewess, wie wieren nu aul twee Mol trigjjekomen.

¹¹Un Israel, äa Voda, säd to an: Wan daut dan aulsoo es, soo doot daut: Nämt vom basten ut däm Launt en june Jefässa un brinjt däm Maun een Jeschenkj rauf: Een bät Balsam un een weinich Druwenhonnich, Tragant un Ladanum, Pistazien un Maundlen.

¹²Un nämt dobbeldet Jelt en june Henj, un brinjt daut Jelt, daut junt bowen en june Sakj junt wada jejäft es, en june Haunt trigj; veleicht es daut een Errtum.

¹³Un nämt junen Brooda un moakt junt opp, got nodäm Maun trigj.

¹⁴Un Gott, de Aulmajchtja, jeft junt Boarmhoatichkjeit ver däm Maun, daut hee junt junem aundren Brooda un Benjamin looslat. Un ekj, wan ekj de Kjinja berooft sie, soo sie ekj de Kjinja berooft!

¹⁵Doa neemen de Mana dit Jeschenkj un neemen dobbeldet Jelt en äare Haunt un Benjamin, un muaken sikj opp un jinjen rauf no Ägipten. Un see kjeemen ver Josef.

¹⁶Un aus Josef däm Benjamin bie an sach, säd hee to däm, dee äwa sien Hus wia: Brinj de Mana en mien Hus un schlacht Schlachtvee un recht ut; dan de Mana sellen met mie Meddach äten.

¹⁷Un de Maun deed, aus Josef jesajcht haud; un de Maun fieed de Mana en Josef sien Hus.

¹⁸Doa enjsten sikj de Mana, daut see en Josef sien Hus jefieet worden, un säden: Wäajen daut Jelt, daut aum Aunfank wada en äare Sakj jekomen es, woa wie nenn jefieet, daut maun äwa ons häafellt un ons äwawaultijt un ons aus Sklowen nemt, met onse Äsels.

¹⁹Un see jinjen nodäm Maun, dee äwa Josef sien Hus wia, un räden met am em Engank vom Hus

²⁰un säden: Ekj bedd, mien Har! Wie sent aum Aunfank raufjekomen, om Jeträajd to kjeepen.

²¹Un daut passieed, aus wie em Gausthus kaumen un onse Sakj opmuaken, kjikj, doa wia eenem jiedren sien Jelt bowen en sienem Sak, ons Jelt no sienem Jewicht; un wie ha daut en onse Haunt trigjjebrocht.

²²Un aundret Jelt ha wie en onse Haunt raufjebrocht, om Jeträajd to kjeepen. Wie weeten nich, wäa ons Jelt en onse Sakj jelajcht haft.

²³Un hee säd: Fräd junt! Forcht junt nich! Jun Gott un de Gott von junem Voda haft junt eenen Schauz en june Sakj jejäft; jun Jelt es mie tojekomen. Un hee fieed Simeon no an rut.

²⁴Un de Maun fieed de Mana en Josef sien Hus un jeef an Wota, un see woschen äare Feet; un hee jeef äare Äsel Fooda.

²⁵Un see muaken daut Jeschenkj reed, bat Josef too Meddachstiet kaum; dan see hauden jehieet, daut see doa äten sullen.

²⁶Aus Josef no Hus kaum, doa brochten see am daut Jeschenkj, daut en äare Haunt wia, en sien Hus un bekjten sikj ver am bat oppe Ieed dol.

²⁷Un hee fruach no äarem Gootgonen un säd: Jeit et junem Voda goot, däm Jrees, von däm jie säden? Läft hee noch?

²⁸Doa säden see: Daut jeit dienem Kjnajcht, onsem Voda, goot; hee läft noch. Un see bekjten sikj un bekjten sikj dol.

²⁹Un hee hoof siene Uagen un sach sienen Brooda Benjamin, däm Sän von siene Mutta, un säd: Es daut jun jinjsta Brooda, von däm jie to mie säden? Un hee säd: Gott es die jnädich, mien Sän!

³⁰Un Josef spood sikj, (dan sien Ennaschtet wort erräacht äwa sienem Brooda), un socht eenen Uat, om to hielen, un hee jinkj en de bennaschte Stow un hield doa selfst.

³¹Un hee wosch sien Aunjesecht un kaum rut un dwung sikj un säd: Droacht Äten opp!

³²Un maun druach fa am besonda opp un fa an besonda un fa de Ägipta, dee met am auten, besonda; dan de Ägipta derwen nich met de Hebräa äten, dan daut es de Ägipta een Aufschu.

³³Un see auten ver am, de Ieeschtjebuarna no siene Ieeschtjeburt un de Jinjsta no siene Jugent; un de Mana kjikjten eenaunda staunent aun.

³⁴Un maun druach Gaustjeschenkja von am no an; un daut Iea`Mol fa Benjamin wia fief Mol jrata aus daut Mol von an aula. Un see drunken un worden met am froo.