Read De Bibel JHF 1. Mose 47 Bible Online

1. Mose 47 - De Bibel JHF bible

1. Mose 47

¹Un Josef kaum un berecht däm Farao un säd: Mien Voda un miene Breeda un äa Kjlienvee un äare Rinda un aules, waut see haben, sent ut däm Launt Kanaan jekomen; un kjikj, see sent em Launt Gosen.

²Un ut de Zol von siene Breeda neem hee fief Mana un stald dee ver däm Farao.

³Un de Farao säd to siene Breeda: Waut es jun Doonen? Un see säden toom Farao: Diene Kjnajchts sent Schopshoads, soo wie aus uk onse Vodasch.

⁴Un see säden toom Farao: Wie sent jekomen, om ons em Launt opptohoolen; dan daut jeft kjeene Weid fa daut Kjlienvee, daut diene Kjnajchts ha, dan de Hungaschnoot es groot em Launt Kanaan; un nu lot doch diene Kjnajchts em Launt Gosen wonen.

⁵Doa räd de Farao too Josef un säd: Dien Voda un diene Breeda sent no die jekomen.

⁶Daut Launt Ägipten es ver die: Daut dienem Voda un diene Breeda en däm basten Deel vom Launt wonen; see muchten wonen em Launt Gosen. Un wan du weetst, daut et tichtje Mana unja an sent, soo sat an aus Oppsechta äwa daut Vee, daut ekj ha.

⁷Un Josef brocht sienen Voda Jakob un stald am ver däm Farao. Un Jakob säajend däm Farao.

⁸Un de Farao säd to Jakob: Wooväl sent de Doag diene Läwensjoaren?

⁹Un Jakob säd toom Farao: De Doag de Joaren aus Framda sent 130 Joa; weinich un bees wieren de Doag — miene Läwensjoaren, un see ha nich errieekjt de Doag de Läwensjoaren von miene Vodasch en de Doag äare Framdlinkjschoft.

¹⁰Un Jakob säajend däm Farao un jinkj rut vom Farao.

¹¹Un Josef jeef sienem Voda un siene Breeda ne Wonstäd un jeef an een Ieejentum en däm Ägiptenlaunt, em basten Laundesdeel, em Launt Raemses, soo aus Farao befoolen haud.

¹²Un Josef vesorjd sienen Voda un siene Breeda un daut gaunze Hus von sienem Voda met Broot, no de Zol de Kjinja.

¹³Un daut wia kjeen Broot em gaunzen Launt, dan de Hungaschnoot wia sea schwoa; un daut Ägiptenlaunt un daut Launt Kanaan veschmachten fa Hunga.

¹⁴Un Josef brocht aulet Jelt toop, daut sikj em Ägiptenlaunt un em Launt Kanaan befung, fa daut Jeträajd, daut maun koft; un Josef brocht daut Jelt en Farao sien Hus.

¹⁵Un aus daut Jelt em Ägiptenlaunt un em Launt Kanaan utjinkj, doa kaumen aule Ägipta no Josef un säden: Jeff ons Broot! Wuarom sell wie ver die stoawen? Dan doa es kjeen Jelt mea.

¹⁶Un Josef säd: Jeft jun Vee häa, un ekj well junt Broot jäwen fa jun Vee, wan daut Jelt too Enj jegonen es.

¹⁷Doa brochten see äa Vee no Josef, un Josef jeef an Broot fa de Pieed un fa daut Kjlienvee un fa daut Rindvee un fa de Äsel; un soo vesorjd hee an met Broot, en janem Joa, fa aul äa Vee.

¹⁸Aus daut Joa too Enj wia, doa kaumen see em tweeden Joa no am un säden to am: Wie wellen daut onsem Harn nich veheimliche, daut, doa daut Jelt utjegonen es un daut Vee aun mienem Harn jekomen, nuscht mea äwajebläwen fa mienem Harn aus blooss ons Läwen un ons Launt.

¹⁹Wuarom sell wie ver diene Uagen stoawen, soo aus wie un ons Launt? Kjeep ons un ons Launt fa Broot, soo well wie un ons Launt Kjnajchts vom Farao sennen; un jeff Sotjeträajd, daut wie läwen un nich stoawen un daut Launt nich Wiest woat!

²⁰Un Josef koft daut gaunze Launt Ägipten fa däm Farao; dan de Ägipta vekoften een jiedra sien Flekj, wiels de Hunga an drenjd. Un soo wort daut gaunze Launt däm Farao sien Ieejentum.

²¹Un daut Volkj, daut vesad hee aun veschiedne Städen, von eenem Enj de Jrensen von Ägipten bat to äarem aundren Enj.

²²Blooss daut Priestalaunt koft hee nich; dan de Priesta hauden een Bestemmdet vom Farao, un see auten äa Bestemmdet, daut de Farao an jeef; doa wäajen vekoften see äa Launt nich.

²³Un Josef räd toom Volkj: Kjikjt, ekj ha junt un jun Launt vondoag fa däm Farao jekoft; kjikj, doa es Sotjeträajd fa junt, un beseit daut Launt.

²⁴Un met däm Jewenst saul passieren, daut jie een 5-et Deel däm Farao jäwen, un dee 4 Deel sellen fa junt sennen too Sot oppem Flekj un toom Äten fa junt un fa dee, dee en june Hiesa sent, un toom Äten fa june Kjinja.

²⁵Un see säden: Du hast ons aum Läwen erhoolen; mucht wie Jnod finjen en onsem Harn siene Uagen, soo well wie däm Farao siene Kjnajchts sennen.

²⁶Un Josef läd daut däm Ägiptenlaunt bat vondoag aus Jesaz opp, daut däm Farao daut fefte jehieet. Blooss daut Priestalaunt auleen woat nich däm Farao sien Ieejentum.

²⁷Un Israel wond em Ägiptenlaunt, em Launt Gosen; un see siedelde doa aun un wieren fruchtboa un vemieeden sikj sea.

²⁸Un Jakob läwd em Ägiptenlaunt 17 Joa; un Jakob siene Doag, wieren 147 Joa.

²⁹Un aus Israels Doag nodakaumen, daut hee stoawen sull, doa roopt hee sienen Sän Josef un säd to am: Wan ekj doch Jnod jefungen ha en diene Uagen, soo laj doch diene Haunt unja miene Hoft un erwies aun mie Leew un True: Begroow mie doch nich en Ägipten!

³⁰Wan ekj met miene Vodasch ligjen woa, soo leid mie ut Ägipten un begroow mie en äarem Grauf. Un hee säd: Ekj woa no dienem Wuat doonen.

³¹Doa säd hee: Schwia mie! Un hee schwua am. Un Israel bekjt sikj [bäd aun] dol aum Koppenenj vom Bad.