Read De Bibel JHF 2. Samuel 12 Bible Online

2. Samuel 12 - De Bibel JHF bible

2. Samuel 12

¹Un de Har schekjt Nathan no David; un hee kaum no am un säd to am: Twee Mana wieren en eene Staut, de eena rikj, un de aundra oam.

²De Rikja haud sea väl Kjlienvee un Rinda.

³Oba de Oama haud nuscht, aus blooss een eensjet kjliene Laum, daut hee jekoft haud; un hee besorjd daut, un daut wort bie am groot, un met siene Kjinja tojlikj; daut aut von sienem Biet Broot un drunk ut sien Kuffel un schleep aun siene Brost, un daut wia am aus eene Dochta.

⁴Doa kaum een Waundra nom rikjen Maun; un daut wia am schod, von sienem Kjlienvee un von siene Rinda too nämen, om daut fa däm Waundra reedtomoaken, dee no am jekomen wia, un hee naum daut Laum vom oamen Maun un reed daut fa däm Maun too, dee no am jekomen wia.

⁵Doa wort David sea oajalich äwa däm Maun, un hee säd to Nathan: Soo woa de Har läft, dee Maun, dee dit jedonen haft, es een Doodeskjind;

⁶un daut Laum saul hee 4 dobbelt betolen, doarom daut hee dise Sach jedonen, un wiels hee kjeen Metleet jehaut haft!

⁷Doa säd Nathan too David: Du best de Maun! Soo sajcht de Har, de Gott Israels: Ekj ha die toom Kjennich äwa Israel jesaulft, un ekj ha die ut Saul siene Haunt jerat,

⁸un ekj ha die daut Hus von dienem Harn jejäft un de Frues von dienem Harn en diene Schoot, un ha die daut Hus Israel un Juda jejäft; un wan daut to weinich wia, soo haud ekj die noch dit un daut doatoo jejäft.

⁹Wuarom hast du daut Wuat Gottes veacht, endäm du deedst, waut en siene Uagen iebel es? Uria, däm Hetita, hast du met daut Schwieet jeschloagen, un siene Fru hast du die to Fru jenomen; am selfst hast du omjebrocht derch daut Schwieet de Kjinja Amon.

¹⁰Nu saul von dienem Hus daut Schwieet nich aufgonen eewichlich, doarom daut du mie veacht un Uria siene Fru, vom Hetita, jenomen hast, daut see diene Fru es.

¹¹Soo sajcht de Har: Kjikj, ekj well ut dienem Hus äwa die Onjlekj erwakjen, un ekj well diene Frues ver diene Uagen nämen un an dienem Näakjsten jäwen, daut hee bie diene Frues licht ver de Uagen de Sonn!

¹²Dan du, du hast daut em Vestoaknem jedonen; oba ekj, ekj woa dit ver gaunz Israel un ver de Sonn doonen!

¹³Doa säd David too Nathan: Ekj ha jäajen däm Harn jesindicht. Un Nathan säd to David: Soo haft uk de Har diene Sinden wajch jedonen, du woascht nich stoawen.

¹⁴Blooss wiels du de Fiend Gottes derch dise Sach Jeläajenheit toom spotten jejäft hast, soo saul uk de Sän, dee die jebuaren es, jewess stoawen.

¹⁵Un Nathan jinkj no sienem Hus. <h>David woat bestroft — De Jeburt von Salomo</h> Un de Har schluach daut Kjint, daut de Fru von Uria däm David jebuaren haud, un daut wort doodeskrank.

¹⁶Un David socht Gott om däm Jung sien wellen; un David faust un jinkj nenn un lach äwa Nacht oppe Ieed.

¹⁷Un de Eltestasch von sienem Hus muaken sikj opp un jinjen no am, om am vonne Ieed opptorechten; oba hee wull nich un aut kjeen Broot met an.

¹⁸Un daut passieed aun däm säwenden Dach, doa storf daut Kjint. Un David siene Kjnajchts enjsten sikj, am daut too sajen, daut et Kjint doot es; dan see säden: Kjikj, aus daut Kjint noch aum Läwen wia, ha wie to am jerät, un hee haft nich opp onse Stemm jehieet; un woo sell wie nu to am sajen: Daut Kjint es doot? Hee woat sikj waut Ieblet doonen.

¹⁹Un David sach, daut siene Kjnajchts sikj metenaunda unjahilden; doa moakjt David, daut et Kjint doot wia; un David säd to siene Kjnajchts: Es daut Kjint doot? Un see säden: Daut es doot.

²⁰Doa stunt David vonne Ieed opp un wosch un saulwd sikj un wakjseld siene Kjleeda, un jinkj en daut Hus Gottes un bäd aun; un hee kaum en sien Hus un foddad, daut maun am to äten jeef, un hee aut.

²¹Doa säden siene Kjnajchts to am: Waut es daut fa een Dinkj, daut du deist? Aus daut Kjint läwd, hast du wäajen am jefaust un jehielt, un aus daut Kjint doot es, steist du opp un atst?

²²Un hee säd: Aus daut Kjint noch läwd, ha ekj jefaust un jehielt, wiels ekj docht: Wäa weet, auf de Har mie nich jnädich sennen woat, daut et Kjint aum Läwen blift?

²³Nu oba daut et doot es, wuarom sull ekj dan fausten? Kaun ekj daut wada trigj brinjen? Ekj go no am, oba daut woat nich no mie trigjkomen.

²⁴Un David treest Bathseba, siene Fru, un jinkj no ar en un lach bie ar. Un see jebua eenen Sän, un hee jeef am däm Nomen Salomo.

²⁵Un de Har leewd am. Un hee schekjt derch Nathan, däm Profeet, un jeef am däm Nomen Jedidjah [Jeleewda von Jah], om däm Harn sienen wellen.

²⁶Un Joab street jäajen Rabba de Kjinja Amon, un hee naum de Kjennichsstaut en.

²⁷Un Joab schekjt Booten no David un leet am sajen: Ekj ha jäajen Rabba jekjamft, ha uk de Wotastaut enjenomen;

²⁸un nu vesaumel daut äwaje Volkj un beloaga de Staut un neem dee en, daut nich ekj de Staut ennäm, un dee no mienem Nomen jenant woat.

²⁹Doa vesaumeld David aulet Volkj un jinkj no Rabba, un hee kjamft jäajen ar un naum dee en.

³⁰Un hee naum de Kroon von äarem Kjennich sienem Haupt; äa Jewicht wia een Talent Golt, un Adelsteena wieren doaraun; un see kaum opp David sien Haupt. Un däm Raup vonne Staut brocht hee rut, en groote Menje.

³¹Un daut Volkj daut doa wia, fieed hee rut un läd daut aun de Soage un aun de Draschwoages un aun de iesane Biels, un leet an aun de Täjelowes gonen. Un aulsoo deed hee aule Städa de Kjinja Amon. Un David un daut gaunze Volkj kaumen no Jerusalem trigj.