Read De Bibel JHF 2. Samuel 16 Bible Online

2. Samuel 16 - De Bibel JHF bible

2. Samuel 16

¹Un aus David vonne Spetz (vom Boajch) een bät wieda jegonen wia, kjikj, doa kaum Ziba, Mefiboseth sien Deena, am entjäajen met een poa jesodelde Äsel, un opp an 200 Brood un 100 Rasienenkuaken un 100 Kuaken von jedrieejdet Oft un een Schlauch Wien.

²Un de Kjennich säd to Ziba: Waut west du doamet? Un Ziba säd: De Äsel sent fa daut Kjennichshus, om doabowen too rieden, un daut Broot un daut jedrieejde Oft toom Äten fa de Jinjlinje, un de Wien toom drinkjen fa dän, dee enne Wieste meed woaren.

³Un de Kjennich säd: Un woa es de Sän von dienem Harn? Un Ziba säd toom Kjennich: Kjikj, hee blift en Jerusalem; dan hee säd: Vondoag woat mie daut Hus Israel, daut Kjennichtum von mienem Voda trigj jejäft!

⁴Doa säd de Kjennich too Ziba: Kjikj, dient es aules, waut Mefiboseth jehieet. Un Ziba säd: Ekj bekj mie rauf; mucht ekj en diene Uagen Jnod finjen, mien Har, Kjennich!

⁵Un aus de Kjennich David no Bachurim kaum, kjikj, doa kaum von doa een Maun vom Jeschlajcht ut däm Hus von Saul rut, sien Nomen wia Schimi, Geras sien Sän. Hee kaum met fläkje rut,

⁶un schmeet Steena no David un no aule Kjnajchts vom Kjennich David; un aulet Volkj un aule Helden wieren aun siene Rajchte un aun siene Linkje.

⁷Un soo säd Schimi, endäm hee flucht: Go wajch, go wajch, du Blootmensch un Maun Belial!

⁸De Har haft aulet Bloot von Saul sienem Hus, aun däm siene Städ du Kjennich jeworden best, opp die trigj jebrocht, un de Har haft daut Kjennichtum enne Haunt von dienem Sän Absalom jejäft; un kjikj, nu best du en dienem Onjlekj, dan een Blootmaun best du!

⁹Un Abisai, Zeruja sien Sän, säd toom Kjennich: Wuarom saul dis doodja Hund mienem Harn, däm Kjennich, fluchen? Lot mie doch hangonen un am däm Kopp aufhaken!

¹⁰Oba de Kjennich säd: Waut ha wie metenaunda too schaufen, jie Säns de Zeruja? Jo, mucht hee fluche! Dan wan de Har am jesajcht haft: Vefluch David! Wäa kaun dan sajen: Wuarom deist du aulsoo?

¹¹Un David säd to Abisai un to aul siene Kjnajchts: Kjikj, mien Sän, dee ut mienem Lief väajekomen es, tracht no mienem Läwen; wooväl mea dis Benjaminita! Lot am, daut hee flucht; dan de Har haft am daut befoolen.

¹²Veleicht woat de Har mien Älent aunseenen, un de Har mie Goodet doaväa jäwen, daut äwa mie aun disem Dach jeflucht woat.

¹³Un David un siene Mana jinjen äarem Wajch; oba Schimi jinkj aune Sied vom Boajch, am jäajenäwa, un flucht emma wada, un schmeet met Steena no am un schmeet Stoff opp am.

¹⁴Un de Kjennich un daut Volkj, daut bie am wia, kaumen meed aun; un hee erhoold sikj doa selfst.

¹⁵Oba Absalom un sien Volkj, de Mana von Israel, kaumen no Jerusalem, un Ahitofel met am.

¹⁶Un daut passieed, aus Husai, de Arkita, David sien Frint, no Absalom kaum, doa säd Huschai too Absalom: Daut läft de Kjennich! Daut läft de Kjennich!

¹⁷Un Absalom säd to Huschai: Es daut diene Leew aun dienem Frint? Wuarom best du nich met dienem Frint jegonen?

¹⁸Un Husai säd to Absalom: Ne, sonda wäm de Har erwält haft un dit Volkj un aule Mana von Israel, däm siena well ekj sennen, un bie am well ekj bliewen;

¹⁹un toom aundren, wäm sull ekj deenen? Nich ver sienem Sän? Aus ekj ver dienem Voda jedeent ha, aulsoo well ekj ver die sennen.

²⁰Un Absalom säd to Ahitofel: Schauft Rot, waut wie doonen sellen!

²¹Un Ahitofel säd to Absalom: Go no dienem Voda siene Näbenfrues en, dee hee trigj jeloten haft, om daut Hus too bewoaren; soo woat gaunz Israel hieren, daut du die bie dienem Voda stinkjent jemoakt hast, un aul dee äare Henj, dee met die sent, woaren stoakj woaren.

²²Doa schluach maun oppem Dak, fa Absalom, een Zelt opp; un Absalom jinkj, no sienem Voda siene Näbenfrues ver de Uagen von gaunz Israel, en.

²³Oba de Rot von Ahitofel, däm hee aun jane Doag jeef, wia, aus maun daut Wuat Gottes befroagt; aulsoo wia jiedra Rot von Ahitofel, soo fa David aus uk fa Absalom.