Read De Bibel JHF 2. Samuel 18 Bible Online

2. Samuel 18 - De Bibel JHF bible

2. Samuel 18

¹Un David mostad daut Volkj, daut bie am wia, un sad äwa an Bowaschte äwa 1000 un Bowaschte äwa 100.

²Un David schekjt daut Volkj ut; een dreddel unja Joab siene Haunt un een dreddel unja Abischai siene Haunt, vom Sän Zeruja, Joab sienem Brooda, un een dreddel unja Ittai siene Haunt, däm Gatita. Un de Kjennich säd toom Volkj: Uk ekj woa met junt gonen.

³Oba daut Volkj säd: Du saust nich utgonen; dan wan wie ranen motten, soo wudden see nich opp ons achten; un wan de Halft von ons stoaft, soo wudden see nich opp ons achten; dan du best aus 10 000 von ons. Soo es daut nu bäta, daut du ons von de Staut ut halpen kjemst.

⁴Un de Kjennich säd to an: Waut en june Uagen goot es, well ekj doonen. Un de Kjennich stald sikj aune Sied vom Dooa, un aulet Volkj jinkj ut too 100 un to 1 000.

⁵Un de Kjennich befool Joab un Abisai un Ittai un säd: Vefoat mie saunft met däm Jinjlinkj, met Absalom! Un aulet Volkj hieed daut, aus de Kjennich aule Bowaschten wäajen Absalom befool.

⁶Un daut Volkj jinkj ut oppem Flekj, Israel entjäajen; un de Schlacht funk em Woolt Efraim staut.

⁷Un daut Volkj Israel wort von David siene Kjnajchts jeschloagen, un de Schlacht wort aun janem Dach groot; 20 000 Maun.

⁸Un de Schlacht breed sikj äwa daut gaunze Launt ut; un de Woolt freet unja däm Volkj mea, aus daut Schwieet aun janem Dach freet.

⁹Un Absalom kjeem opp David siene Kjnajchts; un Absalom reet opp eenem Multia, un daut Multia kaum unja dichte Asta von eene groote Terebinten [Ieekj]; un hee bleef met däm Haupt aune Terebinten henjen, un schwäbd tweschen Himmel un Ieed; oba daut Multia, daut unja am wia, rand doavon.

¹⁰Un een Maun sach daut un berecht daut Joab un säd: Kjikj, ekj ha Absalom aun eene Terebinten henjen seenen.

¹¹Doa säd Joab to däm Maun, dee am daut säd: Kjikj, wan du am jeseenen hast, wuarom hast du am nich doa toom Ieedboddem jeschloagen? Un aun mie wia daut, die 10 Schekel Selwa un eenen Jirtel to jäwen.

¹²Oba de Maun säd to Joab: Un wan ekj 1000 Schekel Selwa en miene Henj haud, wudd ekj miene Haunt nich nom Kjennichssän utstrakjen; dan ver onse Uaren haft de Kjennich die un Abisai un Ittai befoolen un jesajcht. Jeft acht, wäa daut uk es, met däm Jinjlinkj, met Absalom!

¹³Oba haud ekj jäajen sien Läwen jehaundelt, — un daut blift kjeene Sach ver däm Kjennich jeheim — soo wuddst du selfst jäajen mie oppstonen.

¹⁴Doa säd Joab: Ekj kaun nich soo lang bie die luaren. Un hee neem 3 Spiessen en siene Haunt un stad dee en Absalom sien Hoat, aus hee noch läwendich aune Terebinten henjd.

¹⁵Un 10 Junges, Joab siene Jewäadroaga, omrinjden un schluagen Absalom un muaken am doot.

¹⁶Un Joab blosd enne Posaun, un daut Volkj dreid om von Israels Vefoljunk; dan Joab schoond daut Volkj.

¹⁷Un see naumen Absalom un schmeeten am en een grootet Loch em Woolt, un läden äwa am eenen sea groote Hupe Steena. Un gaunz Israel rand, een jiedra no sienem Zelt.

¹⁸Oba Absalom haud, aus hee noch läwd, een Denkjmol jemoakt un fa sikj em Kjennichsdol oppjestalt; dan hee säd: Ekj ha kjeen Sän, om mienen Nomen em Jedajchnis too hoolen. Un hee haud daut Denkjmol no sienem Nomen jenant; un maun nant daut Denkjmol Absalom, bat opp disem Dach.

¹⁹Un Achimaaz, Zadok sien Sän, säd: Ekj well hanranen un däm Kjennich vekjindjen, daut de Har am Rajcht veschauft haft von siene Fiend äare Haunt.

²⁰Oba Joab säd to am: Du saust nich aun disem Dach Boote sennen, sonda du kaust aun eenem aundren Dach Bootschoft brinjen; doch aun disem Dach saust du nich Bootschoft brinjen, doa de Kjennichssän doot es.

²¹Un Joab säd toom Kuschita: Go han, berecht däm Kjennich, waut du jeseenen hast. Un de Kuschita venäjd sikj ver Joab un rand han.

²²Doa säd Achimaaz, Zadok sien Sän, nochmol too Joab: Waut uk passieren mucht, lot uk mie hinja däm Kuschita ranen! Un Joab säd: Wuarom west du dan ranen, mien Sän, doa fa die kjeene frooe Bootschoft es?

²³Waut uk passieren mucht, ekj well ranen. — Un hee säd to am: Ran! Un Achimaaz rand däm Wajch aum Jordan un kaum ver däm Kuschita.

²⁴Un David saut tweschen de beid Dooasch; un de Wajchta jinkj oppem Dooadack, oppe Mia, un hee hoof siene Uagen un sach, un kjikj, een Maun, dee auleen rand.

²⁵Un de Wajchta roopt un säd daut däm Kjennich. Un de Kjennich säd: Wan hee auleen es, soo es eene Bootschoft en sienem Mul. Un hee kaum emma dichta un dichta.

²⁶Doa sach de Wajchta eenen aundren Maun ranen; un de Wajchta roopt däm Däarenwajchta too un säd: Kjikj, een Maun, dee auleen rant! Un de Kjennich säd: Uk disa es een Boote.

²⁷Un de Wajchta säd: Mie sitt daut soo, daut de ieeschta Boote es Achimaaz, Zadok sien Sän. Un de Kjennich säd: Daut es een gooda Maun, un hee brinjt enne goode Bootschoft.

²⁸Un Achimaaz roopt un säd toom Kjennich: Fräd! Un hee bekjt sikj ver däm Kjennich opp (met) sien Aunjesecht bat oppe Ieed un säd: Jeloft es de Har, dien Gott, dee de Mana, dee äare Haunt opphoowen jäajen mienem Harn, däm Kjennich!

²⁹Un de Kjennich fruach: Jeit daut däm Jinjlinkj, däm Absalom, goot? Un Achimaaz säd: Ekj sach een grootet Jetimmel, aus Joab de Kjennichskjnajcht un dienem Kjnajcht schekjt; oba ekj weet nich, waut daut wia.

³⁰Un de Kjennich säd: Drei die, stal die hiahäa. Un hee dreid sikj un bleef stonen.

³¹Un kjikj, de Kuschita kaum, un de Kuschita säd: Mien Har, de Kjennich, lot die de Bootschoft brinjen, daut de Har die vondoag Rajcht veschauft haft von de Haunt aula, dee jäajen die oppjestonen sent.

³²Un de Kjennich säd toom Kuschita: Jeit daut däm Jinjlinkj, däm Absalom, goot? Un de Kuschita säd: Aus däm Jinjlinkj, soo mucht daut de Kjennichsfiend, mienem Harn siene, gonen un aule, dee jäajen die toom Beesen oppjestonen sent!