Read De Bibel JHF 2. Samuel 19 Bible Online

2. Samuel 19 - De Bibel JHF bible

2. Samuel 19

¹Doa wort de Kjennich sea truarich, un hee jinkj nopp enne bowaschte Stow em Dooa un hield; un aus hee jinkj, säd hee aulsoo: Mien Sän Absalom! Mien Sän, mien Sän Absalom! Wia ekj doch en diene Städ jestorwen! Absalom, mien Sän, mien Sän!

²Un daut wort Joab berecht: Kjikj, de Kjennich hielt un truad om Absalom.

³Un de Siech wort aun janem Dach too Trua fa daut gaunze Volkj; dan daut Volkj hieed aun janem Dach sajen: De Kjennich es betriept om sienen Sän.

⁴Un daut Volkj stool sikj aun janem Dach enne Staut, aus een Volkj sikj wajch schlikjt, daut to Schaund jeworden, wan daut em Kaumf jerant es.

⁵Un de Kjennich haud sien Aunjesecht vedakjt, un de Kjennich schrieech met ne lude Stemm: Mien Sän Absalom! Mien Sän Absalom!

⁶Doa jinkj Joab nom Kjennich en sienem Hus un säd: Du hast vondoag daut Aunjesecht von aul diene Kjnajchts beschämt, dee vondoag dien Läwen jerat ha un daut Läwen diene Säns un diene Dajchta, un daut Läwen diene Frues un daut Läwen diene Näbenfrues,

⁷endäm du leefst, dee die haussen, un haust, dee die leewen; dan du hast vondoag moakje loten, daut die de Bowaschte un Kjnajchts nuscht sent; dan vondoag erkjan ekj, daut, wan Absalom vondoag läwendich un wie aula doot wieren, daut et dan rajcht en diene Uagen wia.

⁸Un nu moak die opp, go rut un räd to de Hoaten diene Kjnajchts; dan ekj schwia bie däm Harn, wan du nich rutjeist, soo woat dise Nacht nich een Maun bie die bliewen; un daut wia schlemma fa die aus aulet Iebel, daut äwa die jekomen es von diene Jugent aun bat vondoag.

⁹Doa muak de Kjennich sikj opp un sad sikj em Dooa. Un maun berecht aulem Volkj un säd: Kjikj, de Kjennich sett em Dooa! Doa kaum aulet Volkj ver däm Kjennich. Oba Israel wia wajchjerant, een jiedra en sien Zelt.

¹⁰Un daut gaunze Volkj zankt sikj metenaunda unja aule Stam Israels un säden: De Kjennich haft ons ut de Haunt onse Fiend jerat, un hee haft ons ut de Haunt de Filista frie jemoakt; un nu es hee ver Absalom ut däm Launt jerant.

¹¹Oba Absalom, dän wie äwa ons jesaulft hauden, es em Kaumf jestorwen; un nu, wuarom se jie doavon stell, däm Kjennich trigjtohoole?

¹²Un de Kjennich schekjt no Zadok un no Abjatar, de Priesta, un säd: Räd to de Eltestasch von Juda un sajcht: Wuarom well jie de latste sennen, däm Kjennich en sien Hus trigjtoholen? Dan de Räd von gaunz Israel wia nom Kjennich en sien Hus jekomen.

¹³Miene Breeda sent jie, jie sent mien Been un mien Fleesch; un wuarom well jie de latste sennen, däm Kjennich trigjtoholen?

¹⁴Un too Amasa sell jie sajen: Best du nich mien Been un mien Fleesch? Soo saul mie Gott doonen un soo doatodoonen, wan du nich aule Doag Häabowaschta sennen saust aun Joab siene Städ!

¹⁵Soo jewonn hee daut Hoat aule Mana von Juda aus eenem Maun sien Hoat; un see leeten däm Kjennich sajen: Komm trigj, du un aul diene Kjnajchts.

¹⁶Un de Kjennich jinkj trigj un kaum bat aum Jordan; un Juda kaum no Gilgal, däm Kjennich entjäajen, om däm Kjennich äwa däm Jordan too fieren.

¹⁷Doa spood sikj Schimi, Gera sien Sän, de Benjaminita, de von Bachurim wia, un kaum met de Mana von Juda rauf, däm Kjennich David entjäajen;

¹⁸un met am wieren 1000 Maun von Benjamin, un Ziba, de Deena von Saul sienem Hus, un siene 15 Säns un siene 20 Kjnajchts met am; un see jinjen äwa däm Jordan, däm Kjennich entjäajen.

¹⁹(Oba een Promm [Schepp] jinkj äwa, om daut Kjennichshus äwatofieren un to doonen, waut goot wia en siene Uagen). Un Schimi, de Sän Geras, foll ver däm Kjennich dol, aus hee wull äwa däm Jordan foaren.

²⁰Un hee säd toom Kjennich: Mien Har, räakjen mie de Misdot nich too; un jedenkj nich, aus dien Kjnajcht sikj aun däm Dach vegonen haft, doa mien Har, de Kjennich, ut Jerusalem jinkj, daut de Kjennich daut nich too Hoaten nemt!

²¹Dan dien Kjnajcht weet, daut ekj jesindicht ha. Un kjikj, ekj sie vondoag jekomen, de ieeschta vom Josef sienem gaunzen Hus, om rauftogonen, mienem Harn, däm Kjennich, entjäajen.

²²Un Abisai, Zeruja sien Sän, auntwuad un säd: Sull Schimi nich omjebrocht woaren, daut hee däm Jesaulwden Gottes jeflucht haft?

²³Oba David säd: Waut ha wie metenaunda too schaufen, jie Säns de Zeruja, daut jie mie vondoag too Vesieekja woaren? Sull vondoag een Maun en Israel omjebrocht woaren? Dan weet ekj nich, daut ekj vondoag Kjennich äwa Israel sie?

²⁴Un de Kjennich säd to Schimi: Du saust nich stoawen! Un de Kjennich schwua am.

²⁵Un Mefiboseth, Saul sien Sän, kaum rauf, däm Kjennich entjäajen. Un hee haud siene Feet nich jereinicht un sien Boat nich jemoakt un siene Kjleeda nich jewoschen von däm Dach aun, doa de Kjennich wajchjegonen wia, bat opp däm Dach, doa hee en Fräd trigjkaum.

²⁶Un daut passieed, aus Jerusalem däm Kjennich entjäajen kaum, doa säd de Kjennich to am: Wuarom best du nich met mie jegonen, Mefiboseth?

²⁷Un hee säd: Mien Har, oo Kjennich! Mien Kjnajcht haft mie beloage; dan dien Kjnajcht säd: Ekj well mie däm Äsel sodle un doabowen rieden un met däm Kjennich gonen, dan dien Kjnajcht es lom;

²⁸un hee haft dienem Kjnajcht bie mienem Harn schlajcht jemoakt. Oba mien Har, de Kjennich, es aus een Enjel Gottes: Soo doo, waut en diene Uagen goot es.

²⁹Dan mien gaunzet Vodahus wia nich aundasch aus Doodesmanna ver mienem Harn, däm Kjennich; un doch hast du dienem Kjnajcht unja dee jesat, dee aun dienem Desch äten. Un waut ha ekj noch fa een Rajcht? Un om waut ha ekj noch toom Kjennich too schrieen?

³⁰Un de Kjennich säd to am: Wuarom rädst du noch von diene Sachen? Ekj saj: Du un Ziba, jie sellen daut Launt deelen.

³¹Doa säd Mefiboseth toom Kjennich: Hee mucht uk daut gaunze nämen, nodäm mien Har, de Kjennich, en Fräd en sien Hus jekomen es.

³²Un Barsillai, de Gileadita, kaum von Rogelim rauf un jinkj met däm Kjennich äwa däm Jordan, om am äwa däm Jordan too bejleiten.

³³Oba Barsillai wia sea oolt, een Maun von 80 Joa; un hee haud däm Kjennich vesorcht, aus hee en Machanaim wia, dan hee wia een sea rikja Maun.

³⁴Un de Kjennich säd to Barsillai: Du saust met mie äwagonen, un ekj well die bie mie en Jerusalem vesorje.

³⁵Un Barsillai säd toom Kjennich: Woo lang ha ekj noch too läwen, daut ekj met däm Kjennich no Jerusalem nopp gonen sull?

³⁶Ekj sie vondoag 80 Joa oolt; kaun ekj Goodet un Schlajchtet unjascheeden? Ooda kaun dien Kjnajcht schmakjen, waut ekj ät un drinkj? Ooda kaun ekj noch oppe Stemm de Senja un de Senjarinen horchen? Un wuarom sull dien Kjnajcht mienem Harn, däm Kjennich, noch eene Laust sennen?

³⁷Dien Kjnajcht mucht blooss fa eene korte Tiet met däm Kjennich äwa däm Jordan gonen; un wuarom sull de Kjennich mie dise Vejeltunk doonen?

³⁸Lot doch dienem Kjnajcht trigj gonen, daut ekj en miene Staut stoaw, biem Grauf von mienem Voda un miene Mutta. Oba kjikj, hia es dien Kjnajcht Kimham; hee mucht met mienem Harn, däm Kjennich, äwagonen; un doo am, waut en diene Uagen goot es.

³⁹Un de Kjennich säd: Kimham saul met mie äwagonen, un ekj well am doonen, waut en diene Uagen goot es; un aules, waut du von mie wenschen woascht, well ekj fa die doonen.

⁴⁰Un aulet Volkj jinkj äwa däm Jordan, un uk de Kjennich jinkj äwa. Un de Kjennich kust Barsillai un säajend am; un hee jinkj trigj aun sienem Uat.

⁴¹Un de Kjennich jinkj äwa no Gilgal, un Kimham jinkj met am äwa. Un aulet Volkj von Juda, un uk de Halft vom Volkj Israel, fieeden däm Kjennich äwa.

⁴²Un kjikj, aule Mana von Israel kaumen nom Kjennich un säden toom Kjennich: Wuarom ha onse Breeda, de Mana von Juda, die wajch jestolen un däm Kjennich un sien Hus un David siene aule Mana met am äwa däm Jordan jefieet?

⁴³Un aule Mana von Juda auntwuaden de Mana von Israel: Wiels de Kjennich ons dichtbie steit; un wuarom best du äwa dise Sach oajalich? Ha wie veleicht vom Kjennich Äten jekjräajen, ooda haft hee ons irjent een Jeschenkj jemoakt?

⁴⁴Oba de Mana von Israel auntwuaden de Mana von Juda un säden: Ekj ha 10 Deel aun däm Kjennich, un ha uk aun David mea aus du; un wuarom hast du mie jerinj jeacht? Un es nich mien Wuat daut Ieeschte jewast, mienen Kjennich trigjtofieren? Un daut Wuat de Mana von Juda wia hoada aus daut Wuat de Mana von Israel.