Read De Bibel JHF 2. Samuel 6 Bible Online

2. Samuel 6 - De Bibel JHF bible

2. Samuel 6

¹Un David vesaumeld wada aule Uterwälde en Israel, 30 000 Maun.

²Un David muak sikj opp un jinkj han, un aulet Volkj, daut bie am wia, no Baale-Juda, om von doa de Lod Gottes nopptobrinjen, dee nom Nomen, däm Nomen Gottes de Häaschoa, dee tweschen (äwa) de Cherubim troont, jenant woat.

³Un see stalden de Lod Gottes opp eenen nieen Woagen, un brochten dee ut Abinadab sienem Hus wajch, daut oppem Aunboajch wia; un Ussa un Achjo, Abinadab siene Säns, lenkjten dän nieen Woagen.

⁴Un see brochten dee ut Abinadab sienem Hus wajch, daut oppem Aunboajch wia, endäm see de Lod Gottes bejleiten; un Achjo jinkj ver de Lod häa.

⁵Un David un sien gaunzet Hus Israel spälden ver däm Harn met aulalei Späljereetschoft von Zupresholt, un met Fleeten un met Zitta un met Hoapen un met Trompeeten un met Zimmblen.

⁶Un aus see no de Draschdäl Nakon kaumen, doa jreep Ussa no de Lod Gottes un fot dee aun, dan de Rinda hauden sikj loos jeräten.

⁷Doa flaumd de Oaja Gottes äwa Ussa, un Gott schluach am doa selfst wäajen daut Vegonen; un hee storf doa selfst bie de Lod Gottes.

⁸Un uk David flaumd doaräwa opp, daut de Har eene Rät aun Ussa jemoakt haud; un hee nand janem Uat Perez-Ussa, bat opp disem Dach.

⁹Un David enjst sikj sea ver däm Harn aun däm Dach un säd: Woo saul de Lod Gottes no mie komen?

¹⁰Un David wull de Lod Gottes nich no sikj, en David siene Staut, brinjen loten; un David leet dee en daut Hus Obed-Edom brinjen, däm Gatita.

¹¹Un de Lod Gottes bleew em Hus Obed-Edom, däm Gatita, 3 Moonat. Un de Har säajend Obed-Edom un sien gaunzet Hus.

¹²Un daut wort däm Kjennich David berecht un jesajcht: De Har haft daut Hus Obed-Edom un aules, waut sien es, jesäajent om de Lod Gottes äa wellen. Doa jinkj David han un hold de Lod Gottes met Freid ut däm Hus Obed-Edom nopp en David siene Staut.

¹³Un daut passieed, wan dee, dee de Lod Gottes druagen, 6 Schräd jegonen wieren, soo opfad hee een Boll un een jemastet Kaulf.

¹⁴Un David daunst met aula Krauft ver däm Harn, un David wia met eenem leiwentnen Efod omjebungen.

¹⁵Un David un daut gaunze Hus Israel brochten de Lod Gottes nopp met Jubel un met Posaunenschaul.

¹⁶Un daut passieed, aus de Lod Gottes enne Staut kaum, doa kjikjt Michal, Saul siene Dochta, derch daut Fensta; un see sach däm Kjennich David ver däm Harn hupsen un daunsen, un see veacht am en äarem Hoaten.

¹⁷Un see brochten de Lod Gottes nenn un stalden dee aun äarem Uat, em Zelt, daut David fa ar oppjeschloagen haud. Un David opfad Brauntopfa un Dankopfa ver däm Harn.

¹⁸Un aus David daut Brauntopfa un daut Dankopfa jeopfat haud, säajend hee daut Volkj em Nomen Gottes de Häaschoa.

¹⁹Un hee vedeeld aum gaunzen Volkj, aun de gaunze Menj Israels, vom Maun bat to Fru, aun eenem jiedrem eene Brootkuak un eenen Drunk Wien un eene Rasienenkuak. Un daut gaunze Volkj jinkj han, een jiedra no sienem Hus.

²⁰Un aus David trigjkaum, om sien Hus too säajnen, jinkj Michal, Saul siene Dochta, rut, David entjäajen, un säd: Woo haft sikj de Kjennich von Israel vondoag veharlicht, doa hee sikj vondoag ver de Uagen de Deenstmejales siene Kjnajchts schlajcht benohme haft, aus sikj eena de loose Lied benämen kaun!

²¹Doa säd David too Michal: Ver däm Harn, dee mie ver dienem Voda un ver sienem gaunzen Hus erwält haft, om mie aus Ferscht äwa daut Volkj Gottes too stalen, äwa Israel, jo, ver däm Harn well ekj spälen;

²²un ekj well noch jerinja woaren, aus dit mol, un well läach en miene Uagen sennen; oba bie de Deenstmejales, von dee du rädst, bie an woa ekj jeieet sennen.

²³Oba Michal Saul siene Dochta, haud kjeen Kjint bat äarem Doodesdach.