Read De Bibel JHF 1. Kjennichs 2 Bible Online

1. Kjennichs 2 - De Bibel JHF bible

1. Kjennichs 2

¹Aus nu David siene Doag nodajekomen wieren, daut hee stoawen sull, befool hee sienem Sän Salomo un säd:

²Ekj go däm Wajch de gaunze Ieed; soo sie stoakj un sie een Maun;

³un beoobacht de Veordninj Gottes, dienem Gott, daut du opp sienem Wajch jeist, endäm du siene Sazungen, siene Jebooten un siene Rajchte un siene Zeijnise helst, aus jeschräwen es em Jesazbuak Moses; om daut du weis best en aulem, waut du deist, un wuahan du jeist;

⁴om daut de Har sien Wuat helt, daut hee äwa mie jerät haft, endäm hee säd: Wan diene Säns opp äarem Wajch achten, soo daut see ver mie en Woarheit gonen, met äarem gaunzen Hoaten un met äare gaunze Seel, soo saul daut, sajcht hee, die nich aun eenem Maun oppem Troon Israels fälen.

⁵Un du weetst uk, waut Joab mie jedonen haft, Zeruja sien Sän, waut hee de twee Häabowaschte Israels, Abner, Ner sienem Sän, un Amasa, Jeter sienem Sän, jedonen haft, endäm hee an ombrocht un Kjrichsbloot en Fräd vegoot, soo daut hee Kjrichsbloot aun sienem Jirtel jebrocht haft, dee om siene Lenden wia, un aun siene Schoo, dee aun siene Feet wieren.

⁶Soo haundel no diene Weisheit, un lot sien grauet Hoa nich en Fräd en däm Scheol rauf foaren.

⁷Oba aun Barsillai siene Säns, däm Gileadita, saust du Goodet doonen, un see sellen unja dän sennen, dee aun dienem Desch äten; dan aulsoo sent see mie entjäajen jekomen, aus ekj fa dienem Brooda Absalom rand.

⁸Un kjikj, bie die es Schimi, Gera sien Sän, de Benjaminita, von Bachurim; un dee selja vewenscht mie, aun jane Doag, met schendlichem Fluch; aus ekj no Machanaim jinkj. Oba hee kaum rauf, mie entjäajen, aun däm Jordan, un ekj schwua am bie däm Harn un säd: Ekj well die nich met daut Schwieet ombrinje!

⁹Oba nu hool am nich fa schultloos, dan du best een weisa Maun un woascht weeten, waut du am doonen saust; un daut sien grauet Hoa met Bloot em Scheol rauf foat.

¹⁰Un David läd sikj no siene Vodasch; un hee wort begroft en David siene Staut.

¹¹Un de Doag, dee David äwa Israel rejieed, wieren 40 Joa; en Hebron rejieed hee säwen Joa, un en Jerusalem rejieed hee 33 Joa.

¹²Un Salomo saut opp sienem Voda David sienem Troon, un sien Kjennichtum wort sea faust.

¹³Un Adonija, Hagit äa Sän, kaum no Bathseba, Salomo siene Mutta, un see säd; Kjeemst du en Fräd? Un hee säd: Fräd.

¹⁴Un hee säd: Ekj ha een Wuat aun die. Un see säd: Räd.

¹⁵Un hee säd: Jo, du weetst, daut et Kjennichtum mient wia, un daut gaunz Israel sien Aunjesecht opp mie jerecht haud, daut ekj Kjennich sennen sull; oba daut Kjennichtum haft sikj jedreit un es mienem Brooda sient jeworden, dan von däm Harn ut jehieed daut am.

¹⁶Un nu ha ekj eene Bedd von die; wies mie nich auf! Un see säd to am: Räd.

¹⁷Un hee säd: Räd doch toom Kjennich Salomo, dan hee woat die nich auf wiesen, daut hee mie Abischag, de Sunamitin, to Fru jeft.

¹⁸Un Bathseba säd; Goot, ekj well dient haulwen met däm Kjennich räden.

¹⁹Un Bathseba jinkj nom Kjennich Salomo nenn, om wäajen Adonija met am to räden. Un de Kjennich stunt opp, ar entjäajen, un venäjd sikj ver ar un sad sikj opp sienem Troon; un hee leet eenen Troon fa de Kjennichsmutta hanstalen, un see sad sikj aun siene Rajchte.

²⁰Un see säd: Ekj ha eene kjliene Bedd aun die; wies mie nich auf! Un de Kjennich säd to ar: Bedd, miene Mutta, dan ekj woa die nich aufwiesen.

²¹Un see säd. Mucht Abischag, de Sunamitin, dienem Brooda Adonija to Fru jejäft woaren!

²²Doa auntwuad de Kjennich Salomo un säd to siene Mutta: Un wuarom betst du om Abischag, de Sunamitin, fa Adonija? Bedd fa am uk om daut Kjennichtum, - dan hee es mien elsta Brooda - soo aus fa am, aus fa Abjatar, däm Priesta, un fa Joab, Zeruja sienem Sän!

²³Un de Kjennich Salomo schwua bie däm Harn un säd: Soo saul mie Gott doonen un soo doatoo! Om sien Läwen haft Adonija dit Wuat jerät!

²⁴Un nu, soo woa de Har läft, dee mie faust jemoakt haft un mie haft setten loten opp mienem Voda David sienem Troon, un dee mie een Hus jemoakt, soo aus hee jerät haft: Vondoag saul Adonija stoawen!

²⁵Un de Kjennich Salomo schekj derch Benaja han, Jojada sienem Sän; un hee schluach am dol, un hee storf.

²⁶Un too Abjatar, däm Priesta, säd de Kjennich: Go no Anatot, opp dienem Aka, dan du best een Doodes Maun; oba aun disem Dach well ekj die nich ombrinjen, wiels du de Lod Gottes ver mienem Voda David jedroacht, un wiels du en aulem jeläden hast, met waut mien Voda jeläden haft.

²⁷Un soo vestad Salomo däm Abjatar, daut hee nich mea Priesta Gottes wia, om daut Wuat Gottes too erfellen, daut hee en Silo äwa Eli sien Hus jerät haud.

²⁸Un daut Jeräd kaum no Joab; dan Joab haud sikj Adonija aunjeschloten, oba no Absalom haud hee sikj nich aunjeschloten; doa rand Joab nom Zelt Gottes un fot de Hieena vom Aultoa.

²⁹Un daut wort däm Kjennich Salomo berecht: Joab es nom Zelt Gottes jerant, un kjikj, hee es biem Aultoa. Doa schekjt Salomo Benaja, Jojada sienem Sän, un säd: Go han, un schlo am!

³⁰Un Benaja kaum nom Zelt Gottes un räd too Joab: Soo sajcht de Kjennich: Go rut! Un hee säd: Ne, sonda hia well ekj stoawen. Un Benaja brocht däm Kjennich Auntwuat un säd: Soo haft Joab jesajcht, un soo haft hee mie jeauntwuat.

³¹Un de Kjennich säd to am: Doo, aus hee jesajcht haft, un schlo am, un begrow am, un soo doo daut Bloot, daut Joab onen Uasoak vegoten haft, von mie un von mienem Vodahus wajch.

³²Un de Har woat sien Bloot opp sienem Haupt trigjbrinjen, wiels hee 2 Mana dol jestoaken haft, dee jerajchta un bäta aus hee wieren, un an met daut Schwieet omjebrocht haft, onen daut mien Voda David daut wist: Abner, Ner sienem Sän, däm Häabowaschten Israels, un Amasa, Jeter sienem Sän, däm Häabowaschten von Juda.

³³Un äa Bloot woat trigjkomen opp Joab sienem Kopp un opp däm Kopp von sienem Somen eewichlich; oba David un sienem Somen un sienem Hus un sienem Troon woat Fräd opp eewich von däm Harn sennen.

³⁴Un Benaja, Jojada sien Sän, jinkj nopp un schluach am un muak am doot; un hee wort en sienem Hus enne Wieste begroft.

³⁵Un de Kjennich sad Benaja, Jojada sienem Sän, aun siene Städ äwa daut Häa; un Zadok, däm Priesta, sad de Kjennich aun de Städ von Abjatar.

³⁶Un de Kjennich schekjt han un leet Schimi roopen, un hee säd to am: Bu die een Hus en Jerusalem, un won doa selfst; un du saust nich von doa rutgonen, hiahäa ooda doahan.

³⁷Un aun däm Dach saul daut passieren, doa du rutjeist un däm Bach Kidron äwastichst, soo weet, daut du stoawen motst; dien Bloot woat opp dienem Kopp sennen.

³⁸Un Schimi säd toom Kjennich: Daut Wuat es goot; soo aus mien Har, de Kjennich, jerät haft, aulsoo woat dien Kjnajcht doonen. Un Schimi wond eene lange Tiet en Jerusalem.

³⁹Oba daut passieed no dree Joa, doa randen 2 Kjnajchts von Schimi no Achisch, Maaka sienem Sän, däm Kjennich von Gat; un maun säd daut Schimi: Kjikj, diene Kjnajchts sent en Gat!

⁴⁰Doa muak Schimi sikj opp un sodeld sienem Äsel un jinkj no Gat, no Achisch, om siene Kjnajchts too sieekjen; un Schimi jinkj han un brocht siene Kjnajchts von Gat trigj;

⁴¹Un daut wort Salomo berecht, daut Schimi von Jerusalem no Gat jegonen un trigjjekomen es.

⁴²Doa schekjt de Kjennich han un leet Schimi roopen, un hee säd to am: Ha ekj die nich bie däm Harn jeschwuaren un die iernsthauft jesajcht: Aun däm Dach, doa du rutjeist un jeist doahan ooda hiahäa, soo weet, daut du stoawen motst? Un du sädst to mie: Daut Wuat es goot, daut ekj jehieet ha.

⁴³Un wuarom hast du däm Schwua Gottes nich beacht un daut Jeboot, daut ekj die jebooden haud?

⁴⁴Un de Kjennich säd to Schimi: Du selfst weetst aul daut Beese, en däm sikj dien Hoat weetent es, daut du mienem Voda David aunjedonen hast; un soo brinjt de Har diene Boosheit trigj opp dienem Kopp.

⁴⁵Oba de Kjennich Salomo woat jesäajent sennen, un David sien Troon woat faust stonen ver däm Harn eewichlich.

⁴⁶Un de Kjennich befool Benaja, Jojada sienem Sän, un hee jinkj rut un stuak am dol, un hee storf. Un daut Kjennichtum wort en Salomo siene Haunt faust.