Read De Bibel JHF 1. Kjennichs 3 Bible Online

1. Kjennichs 3 - De Bibel JHF bible

1. Kjennichs 3

¹Un Salomo veschwoagad sikj met däm Farao, däm Kjennich von Ägipten; un hee naum de Dochta vom Farao un brocht ar en David siene Staut, bat hee däm Bu von sienem Hus un daut Hus Gottes un Mia runtom von Jerusalem foadich oppjebut haud.

²Blooss daut Volkj opfad oppe Hechten; dan bat janem Dach wia fa däm Nomen Gottes kjeen Hus jebut worden.

³Un Salomo leewd däm Harn, endäm hee enne Sazungen von sienem Voda David waundeld; blooss opfren un rieekjren deed hee oppe Hechten.

⁴Un de Kjennich jinkj no Gibeon, om doa selfst too opfren, dan daut wia de groote Hecht; 1 000 Brauntopfa opfad Salomo opp janem Aultoa.

⁵En Gibeon kaum de Har de Nacht em Droom no Salomo; un Gott säd: Bedd, waut ekj die jäwen saul.

⁶Un Salomo säd: Du hast aun dienem Kjnajcht David, mienem Voda, groote Jnod erwäsen, soo aus hee ver die en Woarheit un en Jerajchtichkjeit un opprechtjem Hoaten jäajen die jewaundelt es; un du hast am dise groote Jnod bewoat un am eenen Sän jejäft, dee opp sienem Troon sett, aus daut vondoag es.

⁷Un nu, oo Har, mien Gott, du hast dienem Kjnajcht toom Kjennich jemoakt aun mienem Voda David siene Städ, un ekj sie een kjliena Jung, ekj weet nich ut- un entogonen;

⁸un dien Kjnajcht es enne Medd von disem Volkj, daut du erwält hast, een grootet Volkj, daut nich jetalt noch beräakjent fa äare Menj woaren kaun.

⁹Soo jeff dienem Kjnajcht een vestendjet Hoat, om dien Volkj too rechten, too unjascheeden tweschen Goodem un Beesem; dan wäa kaun dit dien grootet Volkj rechten?

¹⁰Un daut Wuat wia goot em Harn siene Uagen, daut Salomo om soowaut bedd.

¹¹Un Gott räd to am: Wiels du om dit jewenscht hast, un hast nich väl Doag un nich om Rikjtum un nich om daut Läwen diene Fiend jewenscht, sonda hast die Ensecht jewenscht, om daut Rajcht too vestonen,

¹²kjikj, soo ha ekj no dienem Wuat jedonen; kjikj, ekj ha die een weiset un een veständjet Hoat jejäft, daut diensjlikjen ver die nich jewast es un diensjlikjen no die nich oppstonen woat.

¹³Un uk waut du nich jewenscht hast, ha ekj die jejäft, soo aus Rikjtum un Iea, soo daut diensjlikjen kjeena unja de Kjennichs aule Doag sennen woat.

¹⁴Un wan du opp miene Wäaj gonen woascht, endäm du miene Sazungen un miene Jebooten helst, soo aus dien Voda David jegonen es, soo woa ekj diene Doag velenjren.

¹⁵Un Salomo wuak opp, un kjikj, daut wia een Droom. Un hee kaum no Jerusalem, un hee stunt ver de Bundeslod Gottes un opfad Brauntopfa un opfad Dankopfa un muak aul siene Kjnajchts een Mol.

¹⁶Too de Tiet kaumen 2 Huaren nodäm Kjennich un stunden ver am.

¹⁷Un de eene Fru säd: Ach, mien Har! Ekj un dise Fru wonden en eenem Hus; un ekj jebua bie ar em Hus.

¹⁸Un aum dredden Dach passieed daut, nodäm ekj jebuaren haud, doa jebua uk dise Fru; un wie wieren toop, kjeen Framda wia bie ons em Hus, blooss wie beid wieren em Hus.

¹⁹Un de Nacht storf de Sän von dise Fru, wiels see opp am jeläajen haud.

²⁰Un see stunt medden enne Nacht opp un naum mienen Sän von miene Sied, aus diene Deenstmejal schleep, un läd am aun äare Brost; oba äarem doodjen Sän läd see aun miene Brost.

²¹Aus ekj Zemorjes oppstunt, om mienem Sän de Brost to jäwen, kjikj, doa wia hee doot; un ekj bekjikjt am Zemorjes, un kjikj, daut wia nich mien Sän, däm ekj jebuaren haud.

²²Un de aundre Fru säd: Ne! Sonda mien Sän es läwendich, un dien Sän es doot. Un jane säd: Ne! Sonda dien Sän es de doodja, un mien Sän es de läwendja. Un soo räden see ver däm Kjennich.

²³Doa säd de Kjennich: Dise sajcht: Disa, de läwendja, es mien Sän, un dien Sän es doot; un jane sajcht: Ne! Sonda dien Sän es de doodja, un mien Sän es de Läwendja.

²⁴Un de Kjennich säd: Holt mie een Schwieet. Un maun brocht daut Schwieet ver däm Kjennich.

²⁵Un de Kjennich säd: Deelt daut läwendje Kjint en 2 Deele, un jeft de eene de Halft un de aundre de Halft.

²⁶Doa säd de Fru, dee äa Sän de läwendja wia, toom Kjennich, dan äa Ennaschte wort erräacht äwa äarem Sän, un säd: Ach, mien Har! Jeft ar daut läwendje Kjint un moakt daut nich doot! Oba jane säd, nich mient noch dient saul daut sennen, deelt daut!

²⁷Doa auntwuad de Kjennich un säd: Jeft jane daut läwendje Kjint un moakt daut nich doot! See es siene Mutta.

²⁸Un gaunz Israel hieed daut Uadeel, daut de Kjennich jetroffen haud, un see enjsten sikj ver däm Kjennich; dan see sagen, daut de Weisheit Gottes en am wia, Rajcht too eewen.