Read De Bibel JHF 2. Kjennichs 5 Bible Online

2. Kjennichs 5 - De Bibel JHF bible

2. Kjennichs 5

¹Un Naaman, de Häabowaschta vom Kjennich von Sierien, wia een groota Maun ver sienem Harn un aunjeseenen; dan derch am haud de Har de Siera Siech jejäft; un de Maun wia een Kjrichsheld, oba utsauzich.

²Un de Siera wieren met eene Schoa utjegonen un hauden ut däm Launt Israel een junget Mejalkje jefangen wajchjefieet, un see deend Naaman siene Fru.

³Un see säd to äare Harin: Ach, wia doch mien Har ver däm Profeet, dee en Samaria wont! Dan wudd hee am von sienem Utsauz heelen.

⁴Un Naaman jinkj un berecht daut sienem Harn un säd: Soo un soo haft daut Mejalkje jerät, daut ut däm Launt Israel es.

⁵Doa säd de Kjennich von Sierien: Go, go han, un ekj well aun däm Kjennich von Israel eenen Breef schekjen. Un hee jinkj han un neem met sikj 10 Talent Selwa un 6000 Schekel Golt un 10 Wakjselkjleeda.

⁶Un hee brocht däm Breef nom Kjennich von Israel, un doa stunt jeschräwen: Un nu, wan dis Breef no die kjemt, kjikj, ekj ha mienen Kjnajcht Naaman no die jeschekjt, daut du am von sienem Utsauz jesunt moakst.

⁷Un daut passieed, aus de Kjennich von Israel däm Breef jeläst haud, doa vereet hee siene Kjleeda un säd: Sie ekj Gott, om doot too moaken un läwendich too moaken, daut disa no mie schekjt, eenem Maun von sienem Utsauz too heelen? Oba woarhauft, erkjant doch un kjikjt, daut hee eene Uasoak aun mie sieekjt!

⁸Un daut passieed, aus Elisa, de Maun Gottes, hieed, daut de Kjennich von Israel siene Kjleeda veräten haud, doa schekjt hee nom Kjennich un leet am sajen: Wuarom hast du diene Kjleeda veräten? Lot am doch no mie komen, un hee saul erkjanen, daut een Profeet en Israel es.

⁹Un Naaman kaum met siene Pieed un met siene Woages, un hild aum Engank von Elisa sienem Hus aun.

¹⁰Un Elisa schekj eenen Boote no am un leet sajen: Go han un bod die säwen Mol em Jordan, soo woat die dien Fleesch wada jejäft, un du woascht rein sennen.

¹¹Doa wort Naaman oajalich un jinkj wajch; un hee säd: Kjikj, ekj haud jedocht: Hee woat jewess no mie rut komen un nodakomen un däm Nomen Gottes, sienem Gott, aunroopen un woat met siene Haunt äwa de Städ foaren un soo däm Utsauz heelen.

¹²Sent nich Amana un Parpar, de Flusse von Damaskus, bäta aus aule Wota von Israel? Kaun ekj mie nich doabennen boden un rein woaren? Un hee dreid om un jinkj em Oaja wajch.

¹³Doa kaumen siene Kjnajchts no am un räden to am un säden: Mien Voda, haud de Profeet waut Grootet to die jerät, haudst du daut nich jedonen? Wooväl mea dan, doa hee to die jesajcht haft: Bod die, un du woascht rein sennen!

¹⁴Doa jinkj hee rauf un duckt sikj em Jordan säwen Mol unja, nom Wuat vom Maun Gottes. Doa wort sien Fleesch wada aus daut Fleesch von eenem jungen Jung, un hee wia rein.

¹⁵Un hee kaum nom Maun Gottes trigj, hee un aul siene Bejleita, un hee kaum un jinkj ver am un säd: Kjikj doch, ekj erkjan, daut et oppe gaunze Ieed kjeenen Gott jeft, aus blooss en Israel! Un nu nemm doch een Jeschenkj von dienem Kjnajcht.

¹⁶Oba hee säd: Soo woa de Har läft, ver däm sien Aunjesecht ekj sto, nuscht näm ekj! Un hee bedd am, daut to nämen; oba hee wäad sikj.

¹⁷Doa säd Naaman: Wan nich, soo wudd doch dienem Kjnajcht de Laust von eenem Poa Multieren Ieed jejäft; dan dien Kjnajcht woat nich mea aundre Jetta Brauntopfa un Schlachtopfa opfren, sonda blooss däm Harn.

¹⁸En disem well de Har dienem Kjnajcht vezeien: Wan mien Har en Rimmon sien Hus jeit, om doa auntobäden, — dan hee stett sikj opp miene Haunt, un ekj bekj mie en Rimmon sienem Hus — jo, wan ekj mie dolbekj en Rimmon sienem Hus, soo mucht doch de Har dienem Kjnajcht en dise Sach vezeien!

¹⁹Un hee säd to am. Go han en Fräd. Un hee jinkj von am wajch eene Strakj oppem Launt.

²⁰Doa säd Gehasi, Elisa sien Deena, vom Maun Gottes: Kjikj, mien Har haft Naaman, disem Siera, veschoont, daut hee nuscht ut siene Haunt jenomen, waut hee jebrocht haft; soo woa de Har läft, ekj well am hinjaraun ranen un waut von am nämen!

²¹Un Gehasi rand Naaman hinjaraun. Un aus Naaman sach, daut hee am hinjaraun rand, sprunk hee vom Woagen rauf, am entjäajen, un säd: Steit daut goot?

²²Un hee säd: Daut steit goot. Mien Har schekjt mie un leet die sajen: Kjikj, nu jrod sent von de Boaj Efraim 2 Jinjlinje von de Profeeten Säns no mie jekomen; jeff an doch een Talent Selwa un 2 Wakjselkjleeda.

²³Un Naaman säd: Lot die daut jefaulen, nemm 2 Talent, un hee drenjd en am un bung 2 Talent Selwa en 2 Biedels, un 2 Wakjselkjleeda, un jeef daut siene 2 Junges; un see druagen daut ver am häa.

²⁴Oba aus hee aun däm Aunboajch kaum, naum hee daut ut äare Haunt un brocht daut em Hus unja; dan leet hee de Mana gonen, un see jinjen wajch.

²⁵Oba hee jinkj nenn un kaum ver sienem Harn. Doa säd Elisa to am: Wuahäa, Gehasi? Hee säd: Dien Kjnajcht es noch doa- noch dorthan jegonen.

²⁶Un hee säd to am. Jintj mien Hoat nich met, aus de Maun sikj von sienem Woagen rauf die entjäajen kaum? Es daut Tiet, Selwa too nämen un Kjleeda too nämen, un Eeljbeem un Wienboaj, un Kjlienvee un Rinda, un Kjnajchts un Deenstmejales?

²⁷Soo woat de Utsauz von Naaman aun die un aun dienem Somen eewich henjen. Un hee jinkj von am rut, utsauzich aus Schnee.