Read De Bibel JHF 2. Kjennichs 6 Bible Online

2. Kjennichs 6 - De Bibel JHF bible

2. Kjennichs 6

¹Un de Profeeten Säns säden to Elisa: Kjikj doch, de Uat, woa wie ver die wonen, es ons too enj;

²lot ons doch aum Jordan gonen un von doa een jiedre eenen Baulkjen holen, un ons doa eenen Uat buen, om doa too wonen.

³Un hee säd: Got han. Un eena säd: Lot die daut doch jefaulen un go met diene Kjnajchts! Un hee säd: Ekj well metgonen.

⁴Un hee jinkj met an; un see kaumen aun däm Jordan un hakte de Beem om.

⁵Oba daut passieed, aus eena eenen Baulkjen aufhackt, doa foll daut Iesa em Wota; un hee schrieech un säd: Ach, mien Har! Un daut wia jeliet!

⁶Un de Maun Gottes säd: Wuahan es daut jefollen? Un hee wees am de Städ; doa schneet hee een Holt auf un schmeet daut nenn un muak daut Iesa toom schwamen.

⁷Un hee säd: Häw daut opp. Un hee strakjt siene Haunt ut un neem daut.

⁸Un de Kjennich von Sierien fieed Kjrich jäajen Israel; un hee beräd sikj met siene Kjnajchts un säd: Aun däm un aun däm Uat saul mien Loaga sennen.

⁹Doa schekjt de Maun Gottes nom Kjennich von Israel un leet am sajen: Heed die, aun disem Uat vebie togonen; dan doa komen de Siera rauf.

¹⁰Un de Kjennich von Israel schekjt aun däm Uat, däm de Maun Gottes am jesajcht un fa däm hee am jewoarnt haud; un hee vestuak sikj doa selfst: Un daut passieed nich eenmol un nich twee Mol.

¹¹Doa wort de Kjennich von Sierien äwa dise Sach beorruicht ; un hee roopt siene Kjnajchts un säd to an. Well jie mie daut nich sajen, wäa von de Onsaje fa däm Kjennich von Israel es?

¹²Un eena von de Kjnajchts säd, nich aulsoo, mien Har Kjennich; sonda Elisa, de Profeet, dee en Israel es, deit däm Kjennich von Israel de Wieed to weeten, dee du en diene Schlopstow rädst.

¹³Doa säd hee: Got han un kjikjt, wua hee es; un ekj woa hanschekjen un am holen. Un daut wort am berecht un jesajcht: Kjikj, hee es en Dotan.

¹⁴Doa schekjt hee Pieed un Woages doahan un een stoakjet Häa; un see kaumen denacht un omstalden de Staut.

¹⁵Un aus de Deena vom Maun Gottes tiedich oppstunt un rutjinkj, kjikj doa, een Häa omrinjd de Staut, un Pieed un Woages. Un sien Kjnajcht säd to am: Ach, mien Har! Waut sell wie doonen?

¹⁶Oba hee säd: Enjst die nich! Dan mea sent dee, dee bie ons, aus dee, dee bie an sent.

¹⁷Un Elisa bäd un säd: Har, moak doch siene Uagen op, daut hee sitt! Doa muak de Har däm Kjnajcht siene Uagen op; un hee sach: Un kjikj, de Boajch wia voll fiaje Pieed un Woages, runtom Elisa häa.

¹⁸Un see kaumen no am rauf; un Elisa bäd to däm Harn un säd: Schloh doch dit Volkj met Blintheit! Un hee schluach an met Blintheit nom Wuat Elisa.

¹⁹Un Elisa säd to an: Dit es nich de Wajch, un dit nich de Staut; folcht mie, un ekj woa junt nodäm Maun brinjen, däm jie sieekjen. Un hee fieed an no Samaria.

²⁰Un daut passieed, aus see no Samaria jekomen wieren, doa säd Elisa: Har moak an doch de Uagen op, daut see seenen! Doa muak de Har an de Uagen op; un see sagen: Un kjikj, see wieren medden en Samaria.

²¹Un de Kjennich von Israel säd to Elisa, aus hee an sach: Saul ekj schlonen, saul ekj schlonen, mien Voda?

²²Oba hee säd: Du saust nich schlonen. Haudst du dee jeschloagen, dee du met dienem Schwieet un met dienem Boagen jefangen jenomen haudst? Sat an Broot un Wota väa, daut see äten un drinkjen un dan no äarem Harn gonen.

²³Un hee recht an een grootet Mol too, un see auten un drunken; un hee leet an gonen, un see jinjen no äarem Harn. Un daut Schoa de Siera kaumen nich mea en daut Launt Israel.

²⁴Un nodäm passieed daut, doa vesaumeld Ben-Hadad, de Kjennich von Sierien, sien gaunzet Häa, un jinkj nopp un beloagad Samaria.

²⁵Un daut wia eene groote Hungaschnoot en Samaria; un kjikj, see beloagaden de Staut, bat een Äselkopp 80 Schekel Selwa un een vieedel Kab [1 Kab=1/18 vom Efa] Duwenmest 5 Schekel Selwa kost.

²⁶Un daut passieed, aus de Kjennich von Israel oppe Mia omhäa jinkj, doa schrieech eene Fru to am un säd: Halp, mien Har Kjennich!

²⁷Oba hee säd: Halpt Gott die nich, wuahäa saul ekj die halpen? Von de Draschdäl ooda von de Wienprass?

²⁸Un de Kjennich säd to ar: Waut es die? Un see säd: Dise Fru säd to mie: Jeff dienem Sän häa, daut wie am vondoag äten; un mienem Sän well wie morjen äten.

²⁹Un soo koakt wie mienem Sän un auten am. Un ekj säd to ar aum aundren dach: Jeff dienem Sän häa, daut wie am äten! Oba see haft äarem Sän vestoaken.

³⁰Un daut passieed, aus de Kjennich de Wieed von de Fru hieed, doa vereet hee siene Kjleeda, aus hee oppe Mia omhäa jinkj; un daut Volkj sach, un kjikj, hee druach een Sakduak doaunja opp sienem Lief.

³¹Un hee säd: Soo saul mie Gott doonen un soo doatoo doonen, wan Elisa sien Kopp, Safat sien Sän, vondoag opp am blift!

³²Un Elisa saut en sienem Hus, un de Eltestasch sauten bie am. Un de Kjennich schekjt eenen Maun ver sikj häa. Eea de Boote no am kaum, säd hee to de Eltestasch: Ha jie jeseenen, daut dis Merdasän häajeschekjt haft, om mie däm Kopp rauf too nämen? Paust opp, sooboolt de Boote kjemt, veschlut de Däa un drenjt am met de Däa wajch! Hieet maun nich hinja am de Schräd von sienem Harn?

³³Hee räd noch met an, kjikj, doa kaum de Boote no am rauf; un hee säd: Kjikj, dit Onjlekj es von däm Harn; waut saul ekj noch opp däm Harn luaren?