Read De Bibel JHF 1. Chronik 16 Bible Online

1. Chronik 16 - De Bibel JHF bible

1. Chronik 16

¹Un see brochten de Bundeslod Gottes nenn, un stalden dee em Zelt, daut David fa ar oppjeschloagen haud. Un see brochten Brauntopfa un Dankopfa ver Gott.

²Un aus David de Brauntopfa un Dankopfa beendicht haud, säajend hee daut Volkj em Nomen Gottes;

³un hee vedeeld aun gaunz Israel, vom Maun bat to Fru, aun jiedrem een Broot un enne Dautlenkuak un eene Rasienenkuak.

⁴Un hee stald ver de Lod Gottes eenje vonne Leviten aus Deena, daut see däm Harn, däm Gott Israels, dankent lowen un riemen:

⁵Asaf, daut Haupt, un Sekarja, de tweeda no am, Jeghiel, Schemiramot, Jeghiel, Mattitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom un Jeghiel, met Hoapen un Zitta; un Asaf, met lude Zimmblen;

⁶un Benaja un Jachasiel, de Priesta, met Trompeeten, emma ver de Bundeslod Gottes.

⁷No däm, aun janem Dach, foddad David toom ieeschten Mol Asaf un siene Breeda opp, däm Harn too danken:

⁸Dankt däm Harn, roopt sienem Nomen aun, doot to weeten unja de Velkja siene Doten!

⁹Sinjt am, sinjt am Psalmen; räd von siene Wundawoakjen!

¹⁰Riemt junt met sienem heiljen Nomen! Daut freit sikj jun Hoat äwa dee, dee däm Harn sieekjen!

¹¹Froacht nodäm Harn un siene Macht, sieekjt emma sien Aunjesecht!

¹²Denkjt aun siene Wundawoakjen, dee hee jedonen haft, siene Wundatieekjen un de Jerechten ut sienem Mul!

¹³Du Somen Israels, sien Kjnajcht, jie Säns von Jakob, siene Uterwälde!

¹⁴Hee, de Har, es ons Gott; Sien Rajcht es oppe gaunze Ieed.

¹⁵Denkjt eewich aun sienem Bunt, daut Wuat, daut hee befoolen haft, opp 1000 Jeschlajchta han,

¹⁶däm hee jemoakt haft met Abraham, un sien Schwua, däm hee Isaak jeschwuaren haft.

¹⁷Dan hee stald en Jakob too Sazunk, Israel toom eewjen Bunt,

¹⁸endäm hee säd: Die well ekj daut Launt Kanaan jäwen aus Loss von junem Oawdeel,

¹⁹aus jie een kjlienet Hupkje wieren, gaunz weinje un Framde doa.

²⁰Un see jinjen von Nazion too Nazion un von Kjennichrikj no eenem aundren Volkj.

²¹Hee leet kjeenem an too bedrekjen, un äatshaulwen stroft hee Kjennichs:

²²Taust miene Jesaulwte nich aun, un miene Profeeten doot nuscht Ieblet!

²³Sinjt däm Harn, de gaunze Ieed! Vekjindicht von Dach too Dach siene Radinj!

²⁴Vetalt unja de Nazionen siene Harlichkjeit, unja aule Velkja siene Wundawoakjen!

²⁵Dan groot es de Har un sea too lowen, un schrakjlich es hee äwa aule Jetta.

²⁶Dan aule Jetta de Velkja sent Jetzen, oba de Har haft de Himmel jemoakt.

²⁷Majestät un Pracht sent ver sienem Aunjesecht, Macht un Freid es aun sienem Uat.

²⁸Jeft däm Harn, jie Velkja Stam, jeft däm Harn Harlichkjeit (Iea) un Macht!

²⁹Jeft däm Harn de Harlichkjeit (Iea) sienem Nomen; brinjt eene Opfagow un komt ver sienem Aunjesecht; bäd Gott aun en heilje Pracht!

³⁰Daut zettat ver am, de gaunze Ieed! Uk de Ieedkjreis steit faust, dee woat nich wanken.

³¹Daut freit sikj de Himmel, un de Ieed jubel! Un maun sajcht unja de Nazionen: De Har rejieet!

³²Daut ruzht daut Mäa un siene Menj! Daut freit sikj de Stap un aules, waut doabowen es!

³³Dan de Beem em Woolt woaren ver Gott jublen; dan hee kjemt, de Ieed too rechten!

³⁴Dankt däm Harn, dan hee es frintlich, dan siene Jnod blift eewichlich!

³⁵Un sajcht: Rad ons, Gott onse Radinj, un saumel un moak ons frie ut de Nazionen; daut wie dienen heiljen Nomen danken, daut wie ons met dienem Loff riemen!

³⁶Jeloft es Jahwe, de Gott Israels, von Eewichkjeit too Eewichkjeit! Un aulet Volkj säd: Amen! Loft däm Harn.

³⁷Un David leet doa selfst, ver de Bundeslod Gottes, Asaf un siene Breeda, om emma ver de Lod to deenen, soo aus jiedra Dach daut foddat;

³⁸un Obed-Edom un siene Breeda, 68; un Obed-Edom, Jeduthun sien Sän, un Hosa, aus Däarenwajchta.

³⁹Oba Zadok, däm Priesta, un siene Breeda, de Priesta, leet hee ver de Wonunk Gottes, oppe Hecht, dee en Gibeon es,

⁴⁰un däm Harn Brauntopfa emma too opfren opp däm Brauntopfaaultoa, Zemorjes un Oppenowent, un zwoa no aulem, waut em Jesaz Gottes jeschräwen steit, daut hee Israel befoolen haft;

⁴¹un met an Heman un Jeduthun un de äwaje Uterwälde, dee met Nomen aunjejäft wieren, om däm Harn too danken, daut siene Jnod eewich wia;

⁴²un met am, met Heman un Jeduthun, wieren Trompeeten un Zimblen fa dee, dee doa lud spälden, un daut Seidenspell too Iea Gottes; un de Säns von Jeduthun wieren fa daut Dooa.

⁴³Un daut gaunze Volkj jinkj han, een jiedra no sienem Hus; un uk David dreid om, om sien Hus too bejreessen.