Read De Bibel JHF 1. Chronik 28 Bible Online

1. Chronik 28 - De Bibel JHF bible

1. Chronik 28

¹Un David vesaumeld aule Bowaschten Israels, de Bowaschte de Stam un de Bowaschte de Aufdeelinj, dee däm Kjennich deenden, un de Bowaschte äwa 1000 un de Bowaschte äwa 100, un de Bowaschte äwa daut Hab un Goot un aulet Kjennichsäjendoom un siene Säns, met de Kjennichswajchta un de Helden un aule browe Mana, no Jerusalem.

²Un de Kjennich David stald sikj opp siene Feet un säd: Hieet mie, miene Breeda un mien Volkj! Ekj haud en mienem Hoaten, eene Rustäd fa de Bundeslod Gottes too buen un eene Footbenkj fa onsem Gott; un ekj haud mie reed jemoakt om to buen.

³Oba Gott räd to mie: Du saust mienem Nomen kjeen Hus buen; dan du best een Kjrichsmaun un hast Bloot vegoten.

⁴Un de Har, de Gott Israels, haft mie ut mienem gaunzen Vodahus erwält, om Kjennich äwa Israel eewichlich to sennen; dan Juda haft hee toom Ferscht erwält, un em Hus Juda daut Hus von mienem Voda, un unja de Säns von mienem Voda haft hee aun mie Jefaulen jehaut, mie toom Kjennich too moaken äwa gaunz Israel;

⁵un von aul miene Säns — dan de Har haft mie väl Säns jejäft — haft hee mienem Sän Salomo erwält, om oppem Troon vom Kjennichtum Gottes äwa Israel too setten.

⁶Un hee säd to mie: Salomo, dien Sän, hee saul mien Hus un miene Häw buen; dan ekj ha mie am toom Sän erwält, un ekj well sien Voda sennen.

⁷Un ekj woa sien Kjennichrikj opp eewich faustmoaken, wan hee fausthoolen woat, miene Jebooten un miene Rajchte to doonen, aus daut aun disem Dach es.

⁸Un nu, ver de Uagen von gaunz Israel, de Jemeent Gottes, un ver de Uaren von onsem Gott: Hoolt un sieekjt aule Jebooten Gottes, junem Gott, om daut jie dit goode Launt ennämen un daut june Säns no junt opp eewich veoaft.

⁹Un du, mien Sän Salomo, erkjan däm Gott diene Vodasch un deen am met onjedeeldem Hoaten un wellje Seel! Dan de Har prooft aule Hoaten, un aule oppkomende Jedanken kjant hee. Wan du am sieekjst, woat hee sikj von die finjen loten; oba wan du am velazt, woat hee die opp eewich veschmieten.

¹⁰Nu kjikj too, daut de Har die erwält haft, am een Hus toom Heilichtum too buen; sie stoakj un doo daut!

¹¹Un David jeef sienem Sän Salomo daut Mosta vonne Tempel Haul un siene Hiesa un siene Schauzkoma un siene bowaschten Stowen un siene bennaschten Stowen un daut Hus met däm Dakjsel [Veseenungsdakjsel];

¹²un daut Mosta von aulem, waut derch däm Jeist en am wia; betrafs de Häw vom Hus Gottes un aule Zelten runtom; betrafs de Schauzkoma vom Hus Gottes un de Schauzkoma de jeheilichte Dinj;

¹³un betrafs de Aufdeelinj de Priesta un de Leviten un aule deenstliche Enrechtungen em Hus Gottes; un betrafs aulem Jereetschoft toom Deenst em Hus Gottes;

¹⁴betrafs däm Golt nom Goldjewicht fa aulem Jereetschoft to eenem jiedren Deenst; un betrafs aulem selwanem Jereetschoft nom Jewicht, fa aulem Jereetschoft to eenem jiedren Deenst.

¹⁵Un hee jeef daut Jewicht fa de goldne Laumpenhoolasch aun un fa äare goldne Laumpen, nom Jewicht von eenem jiedren Laumpenhoola un siene Laumpen; un fa de selwane Laumpenhoolasch nom Jewicht von eenem Laumpenhoola un siene Laumpen, nom Deenst von eenem jiedren Laumpenhoola;

¹⁶un daut Golt Jewicht fa de Descha de Aunsechtsbrood, fa jiedrem Desch; un daut Selwa fa de selwane Descha;

¹⁷un de Gauflen un de Spretzkommen un de Kaunen von reinem Golt; un daut Jewicht fa de goldne Kuffels, nom Jewicht von een jiedret Kuffel, un fa de selwanen Kuffel, nom Jewicht von een jiedret Kuffel;

¹⁸un fa däm Rieekjaaultoa von reinem Golt, nom Jewicht; un daut Mosta vom Woagen de Cherubim von Golt, dee de Flichten utbreeden un de Bundeslod Gottes bedakjen.

¹⁹Äwa dit aules, äwa aule Mosta Woakjen, säd David, haft hee mie derch Schreft belíeet, doa derch, daut de Haunt Gottes opp mie wia.

²⁰Un David säd to sienem Sän Salomo: Sie stoakj un mootich un doo daut; enjst die nich un erschrakj nich! Dan Jahwe Gott, mien Gott, woat met die sennen; hee woat die nich loosloten un die nich veloten, bat aulet Woakj toom Deenst aum Hus Gottes foadich es.

²¹Un kjikj, doa sent de Aufdeelinj de Priesta un de Leviten fa däm gaunzen Deenst em Hus Gottes; un bie die sent en aulem Woakj dee, dee reed un jeschekjt sent too jiedrem Deenst, un de Bowaschte un daut gaunze Volkj fa aul diene Befälen.