Read De Bibel JHF 1. Chronik 29 Bible Online

1. Chronik 29 - De Bibel JHF bible

1. Chronik 29

¹Un de Kjennich räd to de gaunze Jemeent: Salomo, mien Sän, de eensja, däm Gott erwält haft, es noch jung un zoat; oba daut Woakj es groot, dan nich fa eenem Mensch es dis Paulaust, sonda fa Gott däm Harn.

²Un met aul miene Krauft ha ekj fa daut Hus von mienem Gott reedjemoakt: Daut Golt toom goldnen, un daut Selwa toom selwanen, un daut Koppa toom koppanen, daut Iesa toom iesanen, un daut Holt toom heltanen Jereetschoft; Onukssteena un Steena toom Ennsaten, bunte Steena toom Vezieare, un aulahaunt kostboare Steena, un väl witte Marmelsteena.

³Un noch mea, wiels ekj goodet jefaulen aun däm Hus von mienem Gott ha, ha ekj, waut ekj aus ieejnet Goot aun Golt un Selwa ha, fa mienem Gott sienem Hus jejäft, too aul däm doatoo, waut ekj fa daut Heilichtumshus reed jemoakt ha:

⁴3000 Talent Golt, Golt ut Ofir, un 7000 Talent reinet Selwa, om de Huswenj too äwatrakjen;

⁵Golt toom goldnen un Selwa toom selwanen Jereetschoft, un to aulem Woakj de Kjenstlahaunt. Wäa es nu wellich, vondoag siene Haunt fa Gott too fellen?

⁶Un de bowaschten Vodasch un de Bowaschte de Stam Israels, un de Bowaschte äwa 1000 un äwa 100, un de Bowaschte äwa de Kjennichsjeschafte wieren wellich;

⁷un see jäwen fa dee Oabeit aum Hus Gottes 5000 Talent Golt un 10 000 Dariken, un 10 000 Talent Selwa, un 18 000 Talent Koppa, un 100 000 Talent Iesa.

⁸Un bie wäm Adelsteena tofinjen wieren, dee jeewen dee en däm Schauz vom Hus Gottes en Jechiel siene Haunt, däm Gersonita.

⁹Un daut Volkj freid sikj äwa äare friewelje Gowen, dan met onjedeeldem Hoaten jeewen see fa däm Harn; un uk de Kjennich David freid sikj sea, met groote Freid.

¹⁰Un David lowd däm Harn ver de Uagen de gaunze Jemeent, un David säd: Jeloft best du, de Har, Gott onse Vodasch Israel, von Eewichkjeit too Eewichkjeit!

¹¹Dien, Har, es de Majestät, de Jewault, de Harlichkjeit, de Glauns un de Riem; dan aules em Himmel un oppe Ieed es dient. Dient, Har, es daut Kjennichrikj, un du best äwa aulem aus Haupt;

¹²un Rikjtum un Harlichkjeit (Iea) äwa aules; un en diene Haunt sent Macht un Krauft, un en diene Haunt es daut, aules groot un stoakj too moaken.

¹³Un nu, ons Gott, wie danken die, un wie riemen dienen harlichen Nomen.

¹⁴Dan wäa sie ekj, un waut es mien Volkj, daut wie kunnen, opp dise Wies friewellich to sennen? Dan von die kjemt aules, un ut diene Haunt ha wie die daut jejäft.

¹⁵Dan wie sent Framde ver die un Jast, aus aul onse Vodasch; aus een Schauten sent onse Doag oppe Ieed, un doa es kjeene Hopninj, hia too bliewen.

¹⁶Har, ons Gott, aul dit Rikjtum, daut wie reedjemoakt ha, om die een Hus too buen fa dienem heiljen Nomen, von diene Haunt es daut, un daut aules es dient.

¹⁷Un ekj weet, mien Gott, daut du daut Hoat proofst un goodet jefaulen hast aun Opprechtichkjeit: Un ekj, en Opprechtichkjeit en mienem Hoaten ha ekj aul dit friewellich jejäft; un ekj ha nu met Freid jeseenen, daut dien Volkj, daut sikj hia vesaumelt, die friewellich jejäft haft.

¹⁸Har, Gott onse Vodasch Abraham, Isaak un Israel, bewoa eewichlich disem Senn de Jedanken em Hoaten von dienem Volkj, un recht äare Hoaten no die!

¹⁹Un mienem Sän Salomo jeff een onjedeeldet Hoat, diene Jebooten, diene Zeijnise un diene Sazungen too hoolen, un aules to doonen un däm Paulaust too buen, däm ekj reedjemoakt ha.

²⁰Un David säd to de gaunze Jemeent: Loft däm Harn, junem Gott! Un de gaunze Jemeent lowd däm Harn, däm Gott äare Vodasch; un see bekjten sikj un follen dol ver däm Harn un ver däm Kjennich.

²¹Un aum näakjsten Dach opfaden see Schlachtopfa däm Harn, un opfaden Brauntopfa Gott; 1000 Bolles, 1000 Bakj, 1000 Schop, un äare Drinkjopfa, un Schlachtopfa en Menj fa gaunz Israel.

²²Un see auten un drunken ver däm Harn aun janem Dach met groote Freid; un see muaken Salomo, David sienem Sän, toom tweeden Mol toom Kjennich un saulwden am däm Harn toom Ferscht, un saulwden Zadok toom Priesta.

²³Un soo sad Salomo sikj oppem Troon Gottes aus Kjennich aun sienem Voda David siene Städ, un hee haud Jlekj; un gaunz Israel horcht am.

²⁴Un aule Ferschten un de Helden, un uk aule Kjennichsäns, David siene Säns, wieren däm Kjennich Salomo unjadon.

²⁵Un de Har muak Salomo äwaaul groot ver de Uagen von gaunz Israel; un hee jeef am eene Kjennichs Pracht, aus dee ver am opp kjeenem Kjennich äwa Israel jewast wia.

²⁶Soo rejieed David, Isai sien Sän, äwa gaunz Israel.

²⁷Un de Doag, dee hee äwa gaunz Israel rejieed, wieren 40 Joa; en Hebron rejieed hee säwen Joa, un en Jerusalem rejieed hee 33 Joa.

²⁸Un hee storf em gooden Ella, saut aun Doag, Rikjtum un Iea. Un Salomo, sien Sän, wort Kjennich aun siene Städ.

²⁹Un de Jeschicht von Kjennich David, de ieeschte un de latste, kjikj, dee es enne Jeschicht von Samuel jeschräwen, däm Seena, un enne Jeschichte von Nathan, däm Profeet, un enne Jeschicht von Gad, däm Seena;

³⁰met siene gaunze Rejierunk un siene Macht un de Tieden, dee äwa am un äwa Israel un äwa aule Kjennichrikjs de Lenda jewast sent.