Read De Bibel JHF 2. Chronik 10 Bible Online

2. Chronik 10 - De Bibel JHF bible

2. Chronik 10

¹Rehabeam jinkj no Sichem; dan gaunz Israel wia no Sichem jekomen, om am toom Kjennich too moaken.

²Un daut passieed, aus Jerobeam, Nebat sien Sän, daut hieed, dan hee wia en Ägipten, wuahan hee ver däm Kjennich Salomo jerant wia, doa kaum Jerobeam trigj ut Ägipten.

³Un see schekjten han un roopten am. Un Jerobeam un gaunz Israel kaumen un räden too Rehabeam un säden:

⁴Dien Voda haft ons Joch hoat jemoakt; un nu moak däm Deenst von dienem Voda un sien Joch leichta, daut hee opp ons jelajcht haft, soo well wie die deenen.

⁵Un hee säd to an: No dree Doag, dan komt wada no mie. Un daut Volkj jinkj han.

⁶Un de Kjennich Rehabeam berod sikj met de Oole, dee ver sienem Voda Salomo jestonen hauden, aus hee noch aum Läwen wia, un säd: Woo rod jie, disem Volkj eene Auntwuat to jäwen?

⁷Un see räden to am un säden: Wan du jäajen disem Volkj frintlich un an een jefaulen deist un goode Wieed to an räden woascht, soo woaren see aule Doag diene Kjnajchts sennen.

⁸Oba hee veleet däm Rot de Oole, däm see am jejäft hauden; un hee berod sikj met de Junge, dee met am oppjewossen wieren, dee ver am stunden.

⁹Un hee säd to an: Waut rod jie, daut wie disem Volkj aus Auntwuat jäwen, daut to mie jerät un jesajcht haft: Moak daut Joch leichta, daut dien Voda opp ons jelajcht haft?

¹⁰Un de Junge, dee met am oppjewossen wieren, räden to am un säden: Soo saust du toom Volkj sajen, daut to die jerät un jesajcht haft: Dien Voda haft ons Joch schwoa jemoakt, oba du moak ons daut leichta; soo saust du to an sajen: Mien kjliena Finja es dikja aus de Lenden von mienem Voda!

¹¹Haft junt mien Voda een schwoaret Joch oppjelajcht, oba ekj well too junem Joch doatoo doonen; mien Voda haft junt met Pitschen jestroft, oba ekj well junt met Skorpionen strofen.

¹²Un Jerobeam un aulet Volkj kaum no Rehabeam aum dredden Dach, soo aus de Kjennich jesajcht haud: Komt aum dredden Dach wada no mie.

¹³Un de Kjennich auntwuad an hoat; un de Kjennich Rehabeam veleet däm Rot de Oole,

¹⁴un räd to an nom Rot de Junge un säd: Mien Voda haft jun Joch schwoa jemoakt, oba ekj well doatoo doonen; mien Voda haft junt met Pitschen jestroft, oba ekj well junt met Skorpionen strofen.

¹⁵Soo hieed de Kjennich nich opp daut Volkj; dan daut wort aulsoo von Gott jefieet, doamet de Har sien Wuat bestädichd, daut hee derch Achija, däm Silonita, too Jerobeam, Nebat sienem Sän, jerät haud.

¹⁶Un aus gaunz Israel sach, daut de Kjennich nich opp an hieed, doa auntwuad daut Volkj däm Kjennich un säd: Waut ha wie fa een Deel aun David? Un wie ha kjeen Oawdeel aum Sän Isai! Een jiedra no siene Zelten, Israel! Nu kjikj no dienem Hus, David! Un gaunz Israel jinkj no siene Zelten.

¹⁷Oba de Kjinja Israel, dee enne Städa Juda wonden, äwa an wort Rehabeam Kjennich.

¹⁸Un de Kjennich Rehabeam schekjt Hadoram, dee äwa de Opploag wia; oba de Kjinja Israel steenijden am, un hee storf. Doa spood sikj de Kjennich Rehabeam opp sienem Woagen to stieen, om no Jerusalem too entkomen.

¹⁹Soo foll Israel von David sienem Hus auf bat opp disem Dach.