Read De Bibel JHF 2. Chronik 28 Bible Online

2. Chronik 28 - De Bibel JHF bible

2. Chronik 28

¹20 Joa wia Ahas oolt, aus hee Kjennich wort, un hee rejieed 16 Joa en Jerusalem. Un hee deed nich, waut enne Uagen Gottes rajcht wia, aus sien Voda David;

²sonda hee waundelt oppe Wäaj de Kjennichs von Israel, un hee muak uk däm Baalim jegotne Bilda;

³un hee rieekjad enne Läacht de Säns Hinnom, un hee vebrend siene Säns met Fia, nom Aufschu de Nazionen, dee Gott ver de Kjinja Israel rutjejoacht haud;

⁴un hee opfad un rieekjad oppe Hechten un oppe Aunboaj un unja jiedrem jreenem Boom.

⁵Doa jeef am de Har, sien Gott, enne Haunt vom Kjennich von Sierien; un see schluagen am un fieeden väl Jefangne von am wajch un brochten dee no Damaskus. Un uk enne Haunt vom Kjennich von Israel wort hee jejäft, dee am eenen groote Velust brocht.

⁶Un Pekach, Remalja sien Sän, schluach en Juda aun eenem Dach 120 000 Maun, aules browe Mana, wiels see däm Harn, däm Gott äare Vodasch, veloten hauden.

⁷Un Sikri, een Held von Efraim, schluach Maaseja, däm Kjennichssän, un Asrikam, däm bowaschten Husferscht, un Elkana, däm tweeden nom Kjennich.

⁸Un de Kjinja Israel fieeden von äare Breeda 200 000 Frues, Säns un Dajchta jefangen wajch; un neemen uk groote Raup von an un brochten däm Raup no Samaria.

⁹Un doa wia een Profeet Gottes, met Nomen Oded; un hee jinkj rut, däm Häa entjäajen, daut no Samaria kaum, un säd to an: Kjikj, wiels de Har, de Gott june Vodasch, jäajen Juda oajalich es, haft hee an en june Haunt jejäft; un jie ha am met eene Wutt omjebrocht, dee bat aum Himmel rieekjt.

¹⁰Un nu jedenkj jie, de Kjinja Juda un Jerusalem junt too Kjnajchts un Deenstmejales too unjadrekjen. Oba sent nich bie junt selfst Veschuldungen jäajen däm Harn, junem Gott?

¹¹Un nu hieet opp mie un schekjt de Jefangne trigj, dee jie von june Breeda wajchjefieet ha, dan de Oaja Gottes es äwa junt.

¹²Doa kaumen Mana von de Heipta de Kjinja Efraim; Asarja, Jochanan sien Sän, Berekja, Meschillemot sien Sän, Hiskia, Schallum sien Sän, un Amasa, Hadlai sien Sän, jäajen dee, däm trigj komenden Häa,

¹³un säden to an: Jie sellen nich de Jefangne hiahäa brinjen; dan daut woat ons aus eene Schult jäajen däm Harn aunjeräakjent, jedenkj jie soowaut, om onse Sinden un onse Schult jrata tomoaken; dan wie ha aul eene groote Schult, un een Oaja es äwa Israel!

¹⁴Doa leeten de Kjrichsmana de Jefangne un däm Raup ver de Bowaschte un de gaunze Jemeent.

¹⁵Un de Mana, dee met Nomen jenant wieren, stunden opp un neemen de Jefangne; un aula, dee noaktich unja an wieren, bekjleede see met däm - vom Raup; see trocken dee aun un jeewen an to äten un to drinkjen un saulwden an; un aula, dee meed wieren, fieeden see opp Äsel un brochten an no Jericho, de Paulmstaut, dicht no äare Breeda. Un see jinjen trigj no Samaria.

¹⁶Aun dee selje Tiet schekjt de Kjennich Ahas no de Kjennichs von Assierien, daut see am halpen sullen.

¹⁷Un de Edomieta kaumen wada, un see schluagen Juda un fieeden Jefangne wajch.

¹⁸Un de Filista follen enne Städa de Läacht em Sieden von Juda en, un neemen Bat-Semes en un Ajalon un Gederot un Soko un äare Darpa, un Timna un siene Darpa, un Gimso un siene Darpa; un see wonden doa.

¹⁹Dan Gott deemutijd Juda, wäajen Ahas, däm Kjennich von Israel, wiels hee en Juda ojjerajcht jehaundelt un sikj gaunz ontru jäajen däm Harn vehoolen haud.

²⁰Un Tilgat-Pilnesa, de Kjennich von Assierien, kaum jäajen an un bedrenjd an, un stoakjt an nich.

²¹Dan Ahas beroowd daut Hus Gottes un daut Kjennichshus un de Bowaschte, un jeef daut Jeroowde däm Kjennich von Assierien; oba daut holp am nuscht.

²²Un too Tiet siene Bedrenkjnis, doa haundeld hee noch truloosa jäajen däm Harn, hee, de Kjennich Ahas.

²³Un hee opfad de Jetta von Damaskus, dee am jeschloagen hauden, un säd: Doa de Jetta de Kjennichs von Sierien an holpe, soo well ekj an opfren, un see woaren mie halpen; oba see deenden am un gaunz Israel toom Faul.

²⁴Un Ahas brocht daut Jereetschoft vom Hus Gottes toop un veschluag daut Jereetschoft vom Hus Gottes; un hee schlot de Däaren vom Hus Gottes, un muak sikj Aultoaren aun aule Akjen en Jerusalem.

²⁵Un en eene jiedre eenselne Staut von Juda muak hee Hechten, om aundre Jetta too rieekjren. Un hee reizt däm Harn, däm Gott siene Vodasch.

²⁶Un daut Äwaje von siene Jeschicht un aul siene Wäaj, de ieeschte un de latste, kjikj, dee sent em Buak de Kjennichs von Juda un Israel jeschräwen.

²⁷Un Ahas läd sikj to siene Vodasch, un maun begrow am enne Staut, en Jerusalem; dan maun brocht am nich enne Jräwa de Kjennichs von Israel. Un Hiskia, sien Sän, wort Kjennich en siene Städ.