Read De Bibel JHF 2. Chronik 30 Bible Online

2. Chronik 30 - De Bibel JHF bible

2. Chronik 30

¹Un Hiskia schekjt han no gaunz Israel un Juda un schreef uk Breew aun Efraim un Manasse, daut see nom Hus Gottes en Jerusalem komen sullen, om däm Harn, däm Gott Israels, Passa too fieren.

²Un de Kjennich un siene Bowaschten un de gaunze Jemeent en Jerusalem beschlooten, daut Passa em tweeden Moonat too fieren.

³Dan see kunnen daut to jane Tiet nich fieren, wiels de Priesta sikj nich jenuach jeheilicht hauden, un daut Volkj noch nich no Jerusalem vesaumelt wia.

⁴Un de Sach wia rajcht enne Uagen vom Kjennich un enne Uagen de gaunze Jemeent.

⁵Un see saden faust, eenen Opproop derch gaunz Israel utgonen to loten, von Beerscheba bat Dan, daut see komen, om däm Harn, däm Gott Israels, Passa en Jerusalem too fieren; dan see hauden daut lange Tiet nich jefiat, aus daut väajeschräwen es.

⁶Un de Booten jinjen met däm Breef von de Kjennichshaunt un siene Bowaschten derch gaunz Israel un Juda, un nom Jeboot vom Kjennich, un see säden: Kjinja Israel! komt trigj nom Harn, däm Gott von Abraham, Isaak un Israel; soo woat hee sikj no de Wajchjeranden trigjdreien, dee junt ut de Haunt vom Kjennich von Assierien äwajebläwen sent.

⁷Un siet nich aus june Vodasch un aus june Breeda, dee ontru jäajen däm Harn jehaundelt ha, däm Gott june Vodasch, soo daut hee an de Vewustunk hanjejäft haft, aus jie daut seenen.

⁸Nu vehoat jun Jenekj nich, aus june Vodasch; jeft däm Harn de Haunt un komt no sienem Heilichtum, daut hee opp eewich jeheilicht haft, un deent däm Harn, junem Gott, doamet sien Oajagloot sikj von junt aufdreit.

⁹Dan wan jie trigjkomen nom Harn, soo woaren june Breeda un june Kjinja Erboarmen finjen ver dän, dee an jefangen wajchjefieet ha, un en dit Launt trigjkomen. Dan jnädich un voll erboarmen es de Har, jun Gott, un hee woat daut Aunjesecht nich von junt aufdreien, wan jie no am trigjkomen.

¹⁰Un de Booten jinjen von Staut too Staut derch daut Launt Efraim un Manasse, un bat no Sebulon; oba maun velacht un vespott an.

¹¹Doch eenje Mana von Aser un Manasse un von Sebulon deemutijde sikj un kaumen no Jerusalem.

¹²Uk äwa Juda kaum de Haunt Gottes, daut hee an een eenmootjet Hoat jeef, om daut Jeboot vom Kjennich un de Bowaschte to doonen, nom Wuat Gottes.

¹³Un väl Volkj vesaumeld sikj no Jerusalem, om daut Fast de Onjesuade Brood em tweeden Moonat too fieren, eene sea groote Jemeent.

¹⁴Un see muaken sikj opp un schaufte de Aultoaren wajch, dee en Jerusalem wieren; uk aule rieekja Aultoaren deeden see wajch un schmeeten dee em Bach Kidron.

¹⁵Un maun schlacht daut Passa aum 14-den em tweeden Moonat. Dan de Priesta un de Leviten hauden sikj jeschämt un hauden sikj jeheilicht; un see brochten Brauntopfa en daut Hus Gottes.

¹⁶Un see stunden aun äarem Plauz, no äare Väaschreft, nom Jesaz Moses, vom Maun Gottes; de Priesta spretste daut Bloot ut de Haunt de Leviten.

¹⁷Dan daut wieren väl enne Jemeent, dee sikj nich jeheilicht hauden; un soo schlachten de Leviten daut Passaopfa fa eenem jiedren, dee nich rein wia, om an Gott too heilje.

¹⁸Dan een grootet Volkjsdeel, väl von Efraim un Manasse, Isachar un Sebulon, hauden sikj nich jereinicht, sonda auten daut Passa nich, aus daut väajeschräwen es. Doch Hiskia bedd fa an un säd: Gott, dee Jnodenvolla, mucht eenem jiedrem vezeien,

¹⁹dee sien Hoat doaropp jerecht haft, Gott too sieekjen, däm Harn, däm Gott siene Vodasch, wan uk nich no de Heilichtumsreinheit!

²⁰Un Gott erhieed Hiskia un heeld daut Volkj.

²¹Un de Kjinja Israel, dee en Jerusalem wieren, fiade daut Fast de Onjesuade Brood säwen Doag met groote Freid; un de Leviten un de Priesta lowden Gott Dach fa Dach met däm Seidenspell toom Dank [lowen] Gottes.

²²Un Hiskia räd to de Hoaten aule Leviten, dee goode Ensecht betrafs däm Harn beweese. Un see auten daut Fastopfa dee säwen Doag lank, endäm see Dankopfa opfaden un däm Harn, däm Gott äare Vodasch, dankte.

²³Un de gaunze Jemeent beschloot, noch säwen aundre Doag too fieren; un see fiade de säwen Doag met Freid.

²⁴Un Hiskia, de Kjennich von Juda, schenkjt de Jemeent 1000 junge Bolles un 7000 Schop; un de Bowaschte schenkjten de Jemeent 1000 junge Bolles un 10 000 Schop. Un väl Priesta hauden sikj jeheilicht.

²⁵Un soo freid sikj de gaunze Jemeent Juda, un de Priesta un de Leviten, un de gaunze Jemeent, dee von Israel jekomen wia, un de Framde, dee ut däm Launt Israel jekomen wieren, un dee en Juda wonden.

²⁶Un daut wia eene groote Freid en Jerusalem; dan von dee Doag Salomo, David sienem Sän, däm Kjennich von Israel, wia soowaut en Jerusalem nich jewast.

²⁷Un de Priesta, de Leviten, stunden opp un säajende daut Volkj; un äare Stemm wort jehieet, un äa Jebäd kaum no siene heilje Wonunk, em Himmel.