Read De Bibel JHF 2. Chronik 33 Bible Online

2. Chronik 33 - De Bibel JHF bible

2. Chronik 33

¹12 Joa wia Manasse oolt, aus hee Kjennich wort, un hee rejieed 55 Joa en Jerusalem.

²Un hee deed, waut enne Uagen Gottes bees wia, nom Aufschu de Nazionen, dee de Har ver de Kjinja Israel vejoacht haud.

³Un hee bud de Hechten wada opp, dee sien Voda Hiskia doljeräten haud, un muak däm Baalim Aultoaren, un muak Ascherim, un venäjd sikj ver däm gaunzen Himmelshäa un deend an.

⁴Un hee bud Aultoaren em Hus Gottes, von däm Gott jesajcht haud: En Jerusalem saul mien Nomen eewich sennen!

⁵Un hee bud däm gaunzen Himmelshäa Aultoaren en de beid Häw aum Hus Gottes.

⁶Un hee leet siene Säns derch daut Fia gonen enne Läacht de Säns Hinnom, un hee dreef Zaubarie un Woasajerie un Beschwäarung, un bestald Doodes Beschwäara un Woasaja; hee deed väl Beeset enne Uagen Gottes, om am to reizen.

⁷Un hee stald daut Jeschnitzte Jetzenbilt, daut hee jemoakt haud, em Hus Gottes, von däm Gott too David un to sienem Sän Salomo jesajcht haud: En disem Hus un en Jerusalem, daut ekj ut aule Stam Israels erwält ha, well ekj mienem Nomen eewichlich saten!

⁸Un ekj well däm Foot Israels nich mea ut däm Launt gonen loten, daut ekj june Vodasch bestemt ha, wan jie blooss doaropp acht jäwen, aules to doonen, waut ekj an befoolen ha, nom gaunzen Jesaz un Sazunk un Rajcht, derch Moses.

⁹Oba Manasse veleid Juda un de Bewona von Jerusalem, mea Beeset to doonen, aus de Nazionen, dee de Har ver de Kjinja Israel vetilcht haud.

¹⁰Un de Har räd too Manasse un to sienem Volkj; oba see moakjte nich doaropp.

¹¹Doa leet Gott de Häabowaschte vom Kjennich von Assierien äwa an komen; un see neemen Manasse jefangen un bungen am met koppane Faslen un brochten am no Babel.

¹²Un aus hee bedrenjt wia, bedd hee däm Harn, sienem Gott, aun un deemutijd sikj ver däm Gott siene Vodasch un bäd to am;

¹³un hee erhieed am un hieed sien Bedden, un brocht am no Jerusalem en sien Kjennichrikj trigj. Doa erkjand Manasse, daut Jahwe dee Gott es.

¹⁴Un nodäm bud hee de Mia aun David siene Staut, wastlich jäajen Gihon, enne Läacht, un bat nom Engank vom Feschdooa, un runtom däm Ofel met eene Mia un muak ar sea huach. Un hee sad Kjrichsbowaschte en aule fauste Städa Juda.

¹⁵Un hee deed de framde Jetta wajch un daut Jetzenbilt ut däm Hus Gottes, un aule Aultoaren, dee hee oppem Boajch von Hus Gottes un en Jerusalem jebut haud; un hee schmeet dee butre Staut.

¹⁶Un hee bud däm Aultoa Gottes wada opp un opfad doabowen Dankopfa un Loffopfa; un hee befool Juda, daut see däm Harn, däm Gott Israels, deenen sullen.

¹⁷Oba daut Volkj opfad noch oppe Hechten, zwoa blooss däm Harn, äarem Gott.

¹⁸Un daut Äwaje de Jeschicht von Manasse, un sien Jebäd too sienem Gott, un de Wieed vom Seena, dee to am räden em Nomen Gottes, däm Gott Israels, kjikj, daut es enne Jeschicht de Kjennichs von Israel jeschräwen.

¹⁹Sien Jebäd, un woo Gott sikj von am erbedde leet, un aul siene Sinden un siene Ontrue, un de Uaten, aun dee hee Hechten jebut un de Ascherim un de jeschnizte Bilda oppjestalt haud, bat hee sikj jedeemooticht haud; kjikj, daut es enne Jeschicht vom Profeet jeschräwen.

²⁰Un Manasse läd sikj to siene Vodasch, un maun begrow am en sienem Hus. Un Amon, sien Sän, wort Kjennich aun siene Städ.

²¹22 Joa wia Amon oolt, aus hee Kjennich wort, un hee rejieed twee Joa en Jerusalem.

²²Un hee deed, waut enne Uagen Gottes bees wia, aus sien Voda Manasse jedonen haud; un Amon opfad aule jeschnizte Bilda, dee sien Voda Manasse jemoakt haud, un deend an.

²³Un hee deemutijd sikj nich ver däm Harn, aus sien Voda Manasse sikj jedeemooticht haud; sonda hee, Amon, lod groote Schult opp sikj.

²⁴Un siene Kjnajchts muaken eene Veschwierunk jäajen am un brochten am en sienem Hus om.

²⁵Doa schluach daut Laundesvolkj aule, dee sikj jäajen däm Kjennich Amon veschwuaren hauden; un daut Laundesvolkj muak Josia, sienem Sän, toom Kjennich aun siene Städ.