Read De Bibel JHF Esra 9 Bible Online

Esra 9 - De Bibel JHF bible

Esra 9

¹Un aus dit utjerecht wia, kaumen de Bowaschte no mie un säden: Daut Volkj Israel un de Priesta un de Leviten ha sikj nich vonne Velkja de Lenda, no dee äa Aufschu aufjesondat, nämlich de Kanaanita, Hetita, Perisita, Jebusita, Amonita, Moabita, Ägipta un Amorita;

²dan see ha von äare Dajchta fa sikj un fa äare Säns jenomen, un soo haft sikj de heilje Somen met de Velkja de Lenda vemischt; un de Haunt de Bowaschte un de Väastona es en dise Truloosichkjeit de Ieeschte jewast.

³Un aus ekj dise Sach hieed, vereet ekj miene Kjleeda un mien Bowakjleet, un reet mie Hoa vom Haupt un mienem Boat ut, un saut beteibt doa.

⁴Un no mie vesaumelden sikj aule, dee sikj enjsten ver de Wieed vom Gott Israels wäajen de Truloosichkjeit de Wajchjefieede; un ekj saut beteibt doa bat toom Owentopfa.

⁵Un biem Owentopfa stunt ekj opp von miene Deemutjung, endäm ekj mien Kjleet un mien Bowakjleet veräten haud, un bekjt mie opp miene Kjnee dol un breed miene Henj ut nom Harn, mienem Gott,

⁶un ekj säd: Mien Gott, ekj schäm mie un enjst mie, mien Aunjesecht no die, mien Gott, opptohäwen! Dan onse Misdoten sent ons äwa daut Haupt jewossen, un onse Schult es groot jeworden bat aun däm Himmel.

⁷Von de Doag onse Vodasch aun sent wie en groote Schult jewast bat opp disem Dach; un om onse Misdoten wellen sent wie, wie, onse Kjennichs, onse Priesta, enne Haunt de Kjennichs de Lenda äwajäft worden, daut Schwieet, de Jefangenschoft un däm Raup un de Beschämung de Aunjesechta, aus daut aun disem Dach es.

⁸Un nu es fa ons een kjliena Uagenblekj Jnod vom Harn, onsem Gott, toom deel jeworden, endäm hee ons Wajchjerande äwajeloten un ons eenen Noagel jejäft haft aun siene heilje Städ, doamet ons Gott onse Uagen opmoakt un ons een bat oppläwen lat en onse Kjnajchtschoft.

⁹Dan Kjnajchts sent wie; oba en onse Kjnajchtschoft haft ons Gott ons nich veloten; un hee haft ons Jnod ver de Kjennichs von Persien jejäft, soo daut see ons een Oppläwen schenkjen, om daut Hus von onsem Gott opptobuen un siene Trimma opptorechten, un ons eene Mia jejäft en Juda un en Jerusalem.

¹⁰Un nu, ons Gott, waut sell wie no disem sajen? Dan wie ha diene Jebooten veloten,

¹¹dee du ons derch diene Kjnajchts, de Profeeten, jejäft hast, endäm du sädst: Daut Launt, wuahan jie komen, om daut entonämen, es een onreinet Launt, wäajen de Orreinichkjeit de Laundesvelkja, wäajen äa Aufschu, met dee see daut aunjefellt ha von eenem Enj bat toom aundrem derch äare Veonreinjung.

¹²Soo sell jie nu nich june Dajchta äare Säns jäwen, un äare Dajchta fa june Säns nämen; un jie sellen äarem Fräd un äa Goodet eewich nich sieekjen: Doamet jie stoakj sent un daut Laundesgoot äten un daut opp june Säns eewich veoawen.

¹³Un no aulem, waut wäajen onse beese Doten un wäajen onse groote Schult äwa ons jekomen es, - un doch hast du, ons Gott, mea veschoont hast, aus onse Misdoten daut vedeenen, un du ons Wajchjerande jejäft hast, aus dit hia, -

¹⁴sull wie wada diene Jebooten bräakjen un ons met dise Aufschuvelkja befrieen? Woascht du nich jäajen ons oajalich bat to Vetiljung, daut kjeen Äwajebläwna un kjeene Wajchjeranden mea bliewen?

¹⁵Jahwe, Gott Israels, du best jerajcht; dan wie sent aus Wajchjerande äwajebläwen, aus daut aun disem Dach es. Kjikj, wie sent ver die en onse Schult; dan doawäajen kaun maun ver die nich bestonen.