Read De Bibel JHF Nehemia 5 Bible Online

Nehemia 5 - De Bibel JHF bible

Nehemia 5

¹Un daut jeef een grootet Jeschrecht unjrem Volkj un äare Frues jäajen äare Breeda, de Juden.

²Doa wieren atelje dee doa säden: Onse Säns un onse Dajchta sent väle; un wie motten Jeträajd haben, daut wie äten un läwen!

³Un daut jeef atelje, dee doa säden: Wie motten onse Felda un onse Wienboaj un onse Hiesa aufjäwen, daut wie Jeträajd enne Hungaschnoot kjrieen.

⁴Oba atelje säden: Wie ha Jelt jeliet om onse Felda un onse Wienboaj om de Kjennichsopploag too betolen.

⁵Un nu, ons Fleesch es aus daut Fleesch onse Breeda, onse Kjinja sent aus äare Kjinja; un kjikj, wie motten onse Säns un onse Dajchta toom Deenst aus Kjnajchts aufjäwen; un maunche von onse Dajchta sent aul deenstboa jeworden, un daut steit nich en onse Henj noch Macht, an frie too moaken; onse Felda un onse Wienboaj jehieren aul aundre.

⁶Un aus ekj dit Jeschrecht un dise Wieed hieed, wort ekj sea oajalich.

⁷Un mien Hoat äwaleed en mie, un ekj scheld met de Adelje un met de Väastona un säd to an: Opp Jewenst lie jie, een jiedra sienem Brooda! Un ekj brocht eene groote Jemeent jäajen an;

⁸un ekj säd to an: Wie ha onse Breeda, de Juden, dee de Nazionen vekoft wieren, soo wiet ons daut mäajlich wia, loosjekoft; un jie wellen soogoa june Breeda vekjeepen? Un see sullen aun ons vekoft woaren? Doa wieren see stell un fungen kjeene Auntwuat.

⁹Un ekj säd: De Sach es nich goot, dee jie doonen! Sell jie nich enne Forcht Gottes waundlen, daut wie nich de Nazionen, onse Fiend, toom Spott sent?

¹⁰Oba uk ekj, miene Breeda un miene Deena, wie ha an Jelt un Jeträajd jeliet. Lot ons doch an dise Schult entloten!

¹¹Jeft an doch vondoag äare Felda, äare Wienboaj, äare Eeljbeem un äare Hiesa trigj; un doatoo daut 100-ste vom Jelt un däm Jeträajd, däm jungen Wien un däm Eelj, daut jie an opp Jewenst jeliet ha.

¹²Doa säden see: Wie wellen daut trigjjäwen un nuscht von an fodren; wie wellen aulsoo doonen, aus du jesajcht hast. Un ekj roopt de Priesta un leet an schwieren, no disem Wuat to doonen.

¹³Uk ekj schedd mien Bowakjleet (däm Bossem) ut un säd: Soo mucht Gott jiedrem, dee dit Wuat nich hoolen woat, ut sienem Hus un ut sienem Ieejentum schedden; un soo es hee utjeschet un ladich! Un de gaunze Jemeent säd: Amen! Un see lowden Gott. Un daut Volkj deed no disem Wuat.

¹⁴Uk von däm Dach aun, doa hee [de Kjennich] mie befoolen haud, om äa Launtfläaja em Launt Juda to sennen, von 20 Joa bat toom 32 Joa vom Kjennich Artasasta, 12 Joa lank, ha ekj met miene Breeda daut Launtfläajaäten nich jejäten.

¹⁵Oba de Launtfläaja dee ver mie wieren, hauden daut Volkj bedrekjt un von an Broot un Wien jenomen, doatoo 40 Schekel Selwa; uk äare Deena harschte äwa daut Volkj. Oba ekj deed nich aulsoo, ut Forcht ver Gott.

¹⁶Un aun däm Woakj von dise Oabeit pakt ekj met aun; un wie koften kjeen Flekj; un aul miene Deena wieren doa selfst nom Woakj vesaumelt.

¹⁷Un de Juden, soo aus de Väastona, 150 Maun, aus uk dee, dee ut de Nazionen, wieren, no ons jekomen, wieren aun mienem Desch.

¹⁸Un waut fa eenem Dach reedjemoakt wort; een Rind, 6 utjesochte Schop un Fadavee wort mie reedjemoakt; un aule 10 Doag väl aulalei Wien; un buta däm foddad ekj nich daut Launtfläajaäten, dan de Deenst wia schwoa opp disem Volkj.

¹⁹Jedenkj mie, mien Gott, toom Gooden, aules, waut ekj fa dit Volkj jedonen ha!