Read De Bibel JHF Nehemia 6 Bible Online

Nehemia 6 - De Bibel JHF bible

Nehemia 6

¹Un daut passieed, aus Sanbalat un Tobija un Geschem, de Araba, un onse aundre Fiend daut hieeden, daut ekj de Mia jebut haud un daut doa kjeen Loch mea wia, - doch haud ekj bat jane Tiet noch nich de Däaren un de Dooasch enjesat, -

²doa schekjten Sanballat un Geschem no mie un leeten mie sajen: Komm un lot ons enne Darpa enne Läacht von Ono metenaunda toop trafen! Oba see dochten, mie Beeset to doonen.

³Un ekj schekjt Booten no an un leet an sajen: Ekj ha een grootet Woakj too verechten, un kaun nich raufkomen. Wuarom saul daut Woakj ruen, wan ekj daut lot un no junt raufkomen?

⁴Oba see schekjten 4 Mol no mie, un ekj jeef an dee selje Auntwuat.

⁵Doa schekjt Sanballat toom feften Mol siene Deena no mie met eenem opnen Breef en siene Haunt.

⁶Doa stunt jeschräwen: Unja de Nazionen jekomen, un Gaschmu sajcht daut, daut jie, du un de Juden, jedenkjen auftofaule; doarom bust du de Mia; un du west, no disem Jeräd, äa Kjennich woaren;

⁷du hast uk Profeeten bestalt, doamet see en Jerusalem äwa die utroopen un sajen: Daut es een Kjennich un Juda! Nu woat de Kjennich dit Jeräd hieren. Soo komm nu, daut wie ons metenaunda beräden.

⁸Doa schekjt ekj no am un leet am sajen: Nuscht von däm, waut du jesajcht, es passieet; sonda ut dienem Hoaten hast du daut utjedocht.

⁹Dan see aula wullen ons en Angst brinjen, endäm see säden: Äare Henj woaren von däm Woakj aufloten, un daut woat nich utjefieet woaren. - Un nu, moak miene Henj stoakj!

¹⁰Un ekj kaum en daut Hus Schemaja, Delaja sienem Sän, vom Sän Mehetabeel, dee sikj enjeschloten haud un säd: Lot ons em Hus Gottes, enne Medd vom Tempel, toopkomen un de Däaren vom Tempel veschluten; dan see woaren komen, om die omtobrinjen; un zwoa woaren see de Nacht komen, om die omtobrinjen.

¹¹Oba ekj säd: Een Maun aus ekj sull doavon ranen? Un woo kunn eena, aus ekj, en däm Tempel nenn gonen un aum Läwen bliewen? Ekj well nich nenn gonen!

¹²Un ekj moakjt, daut nich Gott am jeschekjt haud; sonda hee räd dise Profezeiunk jäajen mie, un Tobija un Sanballat hauden am jekoft.

¹³Doarom wia hee jekoft, doamet mie too enjsten un aulsoo doonen un mie vesindje sull, un doamet see een beeset Jeräd hauden, om daut see mie vespotten kunnen.

¹⁴Jedenkj daut, mien Gott, däm Tobija un däm Sanballat no dise äare Woakjen, un uk de Profeetin Noadja un de äwaje Profeeten, dee mie Angst ennjoagen wullen!

¹⁵Un de Mia wort foadich aum 25-sten Elul [de sasta Moonat], en 52 Doag.

¹⁶Un daut wia, aus onse Fiend daut hieeden, doa enjsten sikj de Nazionen, dee runtom ons wieren, un see follen sea en äare Uagen; un see erkjanden, daut dit Woakj von onsem Gott ut jedonen wia.

¹⁷Uk Adelje von Juda leeten en jane Doag Breew aun Tobija aufgonen, un von Tobija kaumen aun an.

¹⁸Dan daut jeef väle en Juda, dee am jeschwuaren hauden, dan hee wia een Schwiasän von Schekanja, Arach sienem Sän; un sien Sän Jochanan haud de Dochta Meschullam, vom Sän Berekja, jenomen.

¹⁹See räden uk ver mie von siene goode Doten un brochten am miene Wieed; un Tobija schekjt Breew, om mie Angst entojoagen.