Read De Bibel JHF 2. Mose 13 Bible Online

2. Mose 13 - De Bibel JHF bible

2. Mose 13

¹Un de Har räd too Moses un säd:

²Heilijt mie aulet Ieeschtjebuarne, waut de Muttaschoot derchbrakjt unja de Kjinja Israel, aun Menschen un aun Vee; daut es mient.

³Un Moses räd toom Volkj: Denkjt aun disem Dach, aun däm jie ut Ägipten jegonen sent, ut däm Hus de Kjnajchtschoft; dan met ne stoakje Haunt haft de Har junt von hia rutjefieet; un daut saul nuscht Jesuadet jejäten woaren.

⁴Vondoag go jie rut, em Moonat Abib.

⁵Un daut saul passieren, wan de Har die en daut Launt de Kanaanita un de Hetita un de Amorita un de Hewita un de Jebusita brinjt, daut hee diene Vodasch jeschwuaren haft, die to jäwen, een Launt, daut von Malkj un Honnich rant, soo saust du disem Deenst en disem Moonat hoolen.

⁶Säwen Doag saust du Onjesuadet äten, un aum säwenden Dach es een Fast däm Harn.

⁷Dee säwen Doag saul Onjesuadet jejäten woaren; un nuscht jesuadet saul bie die jeseenen woaren, en aul diene Jrensen saul kjeen Jesuadet jeseenen woaren.

⁸Un du saust aun däm Dach dienem Sän erkjläaren un sajen: Daut es doa wäajen, waut de Har mie jedonen haft, aus ekj ut Ägipten jinkj.

⁹Un daut es die toom Tieekjen aun diene Haunt un to eenem Denkjmol tweschen diene Uagen, doamet daut Jesaz Gottes en dienem Mul es; dan met eene stoakje Haunt haft Gott die ut Ägipten rutjefieet.

¹⁰Un du saust dise Sazunk hoolen too äare bestemde Tiet, von Joa too Joa.

¹¹Un daut saul passieren, wan de Har die en daut Launt de Kanaanita brinjt, aus hee die un diene Vodasch jeschwuaren haft, un die daut jeft,

¹²soo saust du däm Harn aules opfren, waut de Muttaschoot derchbrakjt; un aulet Ieeschtjebuarne vom Vee, daut dient sennen woat, daut Menliche jehieet Gott.

¹³Un jiedret Ieeschtjebuarne vonne Äsels saust du met eenem Laum leesen, un wan du daut nich leest, soo bräakj am daut Jenekj; un jiedret Ieeschtjebuarne von Menschen unja diene Säns saust du leesen.

¹⁴Un daut saul passieren, wan dien Sän die enne Tookunft frajcht un sajcht: Waut es daut? Soo saust du to am sajen: Met ne stoakje Haunt haft de Har ons ut Ägipten rutjefieet, ut däm Hus de Kjnajchtschoft.

¹⁵Un daut passieed, doa de Farao sikj hoat doa jäajen stald, ons gonen to loten, brocht de Har aule Ieeschtjeburt em Ägiptenlaunt om, vom Ieeschtjebuarne von Menschen bat toom Ieeschtjebuarnen vom Vee; doarom opfa ekj däm Harn aules, waut de Mutta brakjt, de Menliche, un jiedren Ieeschtjebuarnen miene Säns lees ekj.

¹⁶Un daut es toom Tieekjen aun diene Haunt un to Stearnbenj tweschen diene Uagen; dan met ne stoakje Haunt haft Gott ons ut Ägipten rutjefieet.

¹⁷Un daut passieed, aus de Farao daut Volkj gonen leet, doa fieed Gott an nich däm Wajch derch daut Launt de Filista, dee aum dichsten wia; dan Gott säd: Doamet daut däm Volkj nich leet deit, wan see däm Striet seenen, un see nich no Ägipten trigj gonen.

¹⁸Un Gott fieed daut Volkj däm Omwajch, derch de Wieste aum Schelpmäa; un de Kjinja Israel jinjen kjampfreed nopp ut däm Ägiptenlaunt.

¹⁹Un Moses neem Josef siene Knoakes met sikj; dan hee haud de Kjinja Israel schwieren loten un jesajcht: Gott woat sikj junt jewess aunnämen; soo fieet dan miene Knoakes von hia nopp met junt!

²⁰Un see jinjen loos von Sukkot un loagaden sikj en Etam, aum Wiesteraunt.

²¹Un de Har jinkj ver an häa, Äwadach en eenen Wolkjenstenda, om an oppem Wajch too leiden, un de Nacht en eenem Fiastenda, om an to dachen, doamet see Dach un Nacht gonen kunnen.

²²Äwadach jinkj de Wolkjenstenda nich wajch noch de Nacht de Fiastenda von däm Volkj.