Read De Bibel JHF 2. Mose 16 Bible Online

2. Mose 16 - De Bibel JHF bible

2. Mose 16

¹Un see jinjen von Elim wajch, un de gaunze Jemeent de Kjinja Israel kjeem enne Wieste Sin, dee tweschen Elim un Sinai es, aum 15-den Dach em tweeden Moonat, nodäm see ut däm Ägiptenlaunt rutjegonen wieren.

²Un de gaunze Jemeent de Kjinja Israel grunsten jäajen Moses un Aaron enne Wieste.

³Un de Kjinja Israel säden to an: Wia wie doch em Ägiptenlaunt derch de Haunt Gottes jestorwen, aus wie bie de Fleeschtap sauten, aus wie Broot auten bat wie saut wieren! Dan jie ha ons en dise Wieste rutjefieet, om dise gaunze Vesaumlunk vom Hunga stoawen to loten.

⁴Doa säd de Har too Moses: Kjikj, ekj woa junt Broot vom Himmel räajnen loten; un daut Volkj saul rutgonen un daut needje fa eenem Dach saumlen, doamet ekj an proow, auf daut Volkj waundlen woat en mienem Jesaz ooda nich.

⁵Un daut saul passieren, aum sasten Dach, doa sellen see reedmoaken, waut see ennbrinjen, un daut woat daut dobbelde von däm sennen, waut see fa jiedrem Dach saumlen woaren.

⁶Un Moses un Aaron säden to aule Kjinja Israel: Oppenowent, doa woa jie erkjanen, daut de Har junt ut däm Ägiptenlaunt rutjefieet haft;

⁷un Zemorjes, doa woa jie de Harlichkjeit det Harn seenen, endäm hee jun Murren jäajen däm Harn jehieet haft; dan waut sent wie, daut jie jäajen ons murren!

⁸Un Moses säd: Doaderch woa jie daut erkjanen, daut de Har junt Oppenowent Fleesch toom äten jäwen woat un Zemorjes Broot toom saut woaren endäm de Har jun Murren jehieet haft, met waut jie jäajen am murren. Dan waut sent wie? Nich jäajen ons es jun Murren, sonda jäajen däm Harn.

⁹Un Moses säd to Aaron: Saj to de gaunze Jemeent de Kjinja Israel: Komt noda ver däm Harn, dan hee haft jun Murren jehieet.

¹⁰Un daut passieed, aus Aaron to de gaunze Jemeent de Kjinja Israel räd, doa dreiden see sikj jäajen de Wieste; un kjikj, de Harlichkjeit Gottes erschien enne Wolkj.

¹¹Un de Har räd too Moses un säd:

¹²Ekj ha daut Murren de Kjinja Israel jehieet; räd to an un saj: Tweschen de twee Owents woa jie Fleesch äten, un Zemorjes woa jie vom Broot saut woaren; un jie woaren erkjanen, daut ekj de Har, jun Gott sie.

¹³Un daut passieed oppen Owent, doa kaumen Putjenuts rauf un bedakjten daut Loaga; un Zemorjes wia eene Deiwschicht runtom daut Loaga:

¹⁴Un de Deiwschicht jinkj nohecht, un kjikj, doa lach waut enne Wieste, rund un kjlien, aus de Riep oppe Ieed.

¹⁵Un de Kjinja Israel sagen daut un säden eene toom aundren: Waut es daut? Dan see wisten nich, waut daut wia. Un Moses säd to an: Dit es daut Broot, daut de Har junt toom äten jejäft haft.

¹⁶Dit es daut Wuat, daut de Har jeboden haft: Saumlt doavon, een jiedra no sienem äten; eenen Gomer fa eenem Kopp, no de Zol june Seelen, sell jie nämen, een jiedra fa dee, dee en sienem Zelt sent.

¹⁷Un de Kjinja Israel deeden aulsoo un saumelden, eena väl de aundra weinich.

¹⁸Un see maute met däm Gomer; doa hauden, wäa väl jesaumelt haud, nich äwa, un wäa weinich jesaumelt haud, kjeen Mangel; see hauden jesaumelt, een jiedra soo väl hee äten wull.

¹⁹Un Moses säd to an: Kjeena lot doavon äwa bat Zemorjes.

²⁰Oba see hieeden nich opp Moses, un atelje leeten doavon äwa bat Zemorjes; doa wosse Warm doabennen, un daut wort stinkjent. Un Moses wort oajalich äwa an.

²¹Un see saumelden daut jieda Morjen, een jiedra soo väl hee äten kunn; un wan de Sonn heet wort, soo veschmelt daut.

²²Un daut passieed aum sasten Dach, doa saumelden see daut Dobbelde aun Broot, twee Gomer fa eenem; un aule Ferschten de Jemeent kaumen un berechte daut Moses.

²³Un hee säd to an: Dit es et, waut de Har jerät haft: Morjen es ru, een heilja Sabat däm Harn; waut jie baken wellen, backt, un waut jie koaken wellen, koakt. Oba aules, waut äwa blift, lajcht junt han toom Oppbewoaren bat Zemorjes.

²⁴Un see läden daut bat Zemorjes han, soo aus Moses befoolen haud; un daut stunk nich, un daut wia kjeen Worm doabennen.

²⁵Doa säd Moses: Ät daut vondoag, dan vondoag es Sabat däm Harn; jie woaren daut vondoag oppem Flekj nich finjen.

²⁶Sas Doag sell jie daut saumlen; oba aum säwenden Dach es Sabat, aun däm woat daut nich sennen.

²⁷Un daut passieed aum säwenden Dach, daut atelje vom Volkj rutjinjen, om to saumlen, un see fungen nuscht.

²⁸Un de Har räd too Moses: Woo lang well jie junt wäaren, miene Jebooten un miene Jesazen too hoolen?

²⁹Kjikjt, wiels de Har junt däm Sabat jejäft haft, doarom jeft hee junt aum sasten Dach Broot fa twee Doag; blift een jiedra aun siene Städ, kjeena go aum säwenden Dach von sienem Uat rut.

³⁰Un daut Volkj rud aum säwenden Dach.

³¹Un daut Hus Israel jeef am däm Nomen Maunajrett; un daut wia aus Koriandasot, witt, un sien Jeschmak wia aus Kuaken met Honnich.

³²Un Moses säd: Dit es daut Wuat, daut de Har befoolen haft: Een Gomer voll doavon es toom Oppbewoaren fa june Jeschlajchta, doamet see daut Broot seenen, met waut ekj junt enne Wieste jespeist ha, aus ekj junt ut däm Ägiptenlaunt rutfieed.

³³Un Moses räd too Aaron: Nemm eene Kruck un doo Maunajrett doa nenn, eenen Gomer voll, un laj daut ver däm Harn han toom Oppbewoaren fa june Jeschlajchta.

³⁴Soo aus de Har Moses befoolen haud, aulsoo stald Aaron daut ver däm Zeichnis han, toom Oppbewoare.

³⁵Un de Kjinja Israel auten de Maunajrett 40 Joa, bat see aun eenem bewondem Launt kaumen; see auten de Maunajrett, bat see aun de Jrens vom Launt Kanaan kaumen.

³⁶Oba een Gomer es een 10-de Deel vom Efa.