Read De Bibel JHF 2. Mose 34 Bible Online

2. Mose 34 - De Bibel JHF bible

2. Mose 34

¹Un de Har säd to Moses: Hak die 2 steenane Toflen ut aus de ieeschte, un ekj woa opp de Toflen de Wieed schriewen, dee oppe ieeschte Toflen wieren, dee du vebroaken hast.

²Un sie morjen reed, un go Zemorjes opp däm Boajch Sinai un sto doa selfst ver mie oppe Spetz vom Boajch.

³Un kjeena saul met die noppkomen, un kjeena saul jeseenen woaren opp däm gaunzen Boajch; soogoa Kjlienvee un Rinda sellen nich jäajen disem Boajch weiden.

⁴Un hee hakt 2 steenane Toflen ut aus de ieeschte; un Moses stunt tiedich Zemorjes opp un jinkj opp däm Boajch Sinai, soo aus de Har am befoolen haud, un neem de twee steenane Toflen en siene Haunt.

⁵Un de Har kjeem enne Wolkj rauf, un hee stunt doa selfst bie am un roopt däm Nomen Gottes ut.

⁶Un de Har jinkj ver sienem Aunjesecht vebie un roopt: Har, Har, El, boarmhoatich un jnädich, langsom toom Oaja un groot aun Jnod un Woarheit,

⁷dee Jnod bewoat opp 1000 han, dee Ojjerajchtichkjeit, Äwaträdunk un Sinden vezeit, — oba kjeenen faul helt hee fa schultloos däm Schuldjen, — dee de Ojjerajchtichkjeit de Vodasch bestroft aune Kjinja un Kjinjaschkjinja, aum dredden un aum vieeden Jlett.

⁸Un Moses bekjt sikj schwind bat oppe Ieed un bäd aun,

⁹un säd: Wan ekj doch en diene Uagen Jnod jefungen ha, Har, soo kjemt doch de Har en onse Medd — dan daut es een hoatnakjet Volkj — un vezei onse Ojjerajchtichkjeit un onse Sinden, un nemm ons toom Ieejentum aun.

¹⁰Un hee säd: Kjikj, ekj moak eenen Bunt: Ver dienem gaunzen Volkj well ekj Wunda doonen, dee oppe gaunze Ieed nich jedonen worden sent un unja de Nazionen; un daut gaunze Volkj, en dee äare Medd du best, saul daut Woakj Gottes seenen; dan furchtboa es, waut ekj met die doonen woa.

¹¹Beacht, waut ekj die vondoag befäl. Kjikj, ekj well ver die vejoagen de Amorita un de Kanaanita un de Hetita un de Perisita un de Hewita un de Jebusita.

¹²Sie väasechtich, daut du nich eenen Bunt met de Laundesbewona moakst, wuahan du komen woascht, daut see die nich toom Faul en diene Medd woaren;

¹³sonda äare Aultoaren sell jie dolrieten un äare Biltstendasch vebräakjen un äare Ascherim utroden, —

¹⁴dan du saust nich eenen aundren Gott aunbäden; dan Gott, däm sien Nomen Iewaja es, es een iewaja Gott; —

¹⁵daut du nich met de Laundesbewona eenen Bunt moakst, un wan see äare Jetta nohuare un äare Jetta opfren, see die enloden, un du von äare Schlachtopfa atst,

¹⁶un du von äare Dajchta fa diene Säns nemst, un äare Dajchta äare Jetta nohuare un moaken, daut diene Säns äare Jetta nohuare.

¹⁷Du saust die kjeene jegotne Jetta moaken.

¹⁸Daut Fast de onjesuade Brood saust du hoolen; säwen Doag saust du Onjesuadet äten, aus ekj die befoolen ha, to bestemde Tiet em Moonat Abib; dan em Moonat Abib best du ut Ägipten rutjegonen.

¹⁹Aules, waut daut Muttalief derchbrakjt, es mient; un aul dien Vee, daut menlich jebuaren woat, daut Ieeschtjebuarne vom Rind- un Kjlienvee.

²⁰Un daut Ieeschtjebuarne vom Äsel saust du leesen met eenem Laum; un wan du daut nich leest, soo brakj am daut Jenekj. Jiedren Ieeschtjebuarnen diene Säns saust du leesen. Un maun saul nich ladich ver mienem Aunjesecht komen.

²¹Sas Doag saust du oabeiden, oba aum säwenden Dach saust du ruen; enne Pläaj- un Arnttiet saust du ruen.

²²Un daut Wäakjenfast, de ieeschte de Weitarnt, saust du hoolen; un daut Fast de Ensaumlunk biem Joaresenj.

²³Dree Mol em Joa sellen aule diene Menliche ver däm Aunjesecht vom Harn, Jahwe, däm Gott Israels komen.

²⁴Dan ekj woa de Nazionen ver die utroden un diene Jrensen wiet moaken; un kjeena woat dien Launt haben wellen, wan du noppjeist, om ver däm Aunjesecht det Harn, dienem Gott, dree Mol em Joa too komen.

²⁵Du saust nich daut Bloot von mienem Schlachtopfa nich too Jesuadem opfren; un daut Schlachtopfa vom Passafast saul nich äwa Nacht bliewen bat Zemorjes.

²⁶Daut ieeschte von dienem Launt saust du en daut Hus det Harn, dienem Gott, brinjen. Du saust een Bockje nich en siene Muttamalkj koaken.

²⁷Un de Har räd too Moses: Schriew die dise Wieed opp; dan nom Enhault von dise Wieed ha ekj met die un met Israel eenen Bunt jemoakt.

²⁸Un hee wia doa selfst bie däm Harn 40 Doag un 40 Nachten; hee aut kjeen Broot un drunk kjeen Wota. Un hee schreef opp de Toflen de Bundeswieed, de 10 Wieed.

²⁹Un daut passieed, aus Moses vom Boajch Sinai raufkaum, — un de twee Zeichnis Toflen wieren en Moses siene Haunt, aus hee vom Boajch raufkaum, — doa wist Moses nich, daut de Hut von sienem Aunjesecht wia strohlend, wiels hee met am jerät haud.

³⁰Un Aaron un aule Kjinja Israel kjikjten Moses aun, un kjikj, de Hut von sienem Aunjesecht dacht; un see ferchten sikj, am noda to komen.

³¹Un Moses roopt an too, un see dreiden sikj no am, Aaron un aule Bowaschten de Jemeent; un Moses räd met an.

³²Un nodäm kaumen aule Kjinja Israel noda; un hee befool an aules, waut Gott oppem Boajch Sinai to am jerät haud.

³³Un Moses hieed opp, met an to räden. Un hee haud eene Dakj opp sien Aunjesecht jelajcht.

³⁴Un wan Moses ver däm Harn nenjinkj, om met am to räden, deed hee de Dakj auf, bat hee rutjinkj; un hee jinkj rut un räd to de Kjinja Israel, waut am befoolen wia;

³⁵un de Kjinja Israel sagen Moses sien Aunjesecht, daut de Hut vom Aunjesecht strohlend wia; un Moses deed de Dakj wada opp sienem Aunjesecht nopp, bat hee nenjinkj, om met am to räden.