Read De Bibel JHF Hiob 1 Bible Online

Hiob 1 - De Bibel JHF bible

Hiob 1

¹Daut wia een Maun em Launt Uz, sien Nomen wia Hiob; un dee selja Maun wia vollkomen un rajchtschaufen un Gottesferchtich un ommjinkj daut Beese.

²Un daut worden am säwen Säns un dree Dajchta jebuaren.

³Un sien Vee bestund ut 7000 Schop un 3000 Kameelen un 500 Joch Rinda un 500 Eseline, un sea väl Deena. Un de selja Maun wia jrata aus aule Säns vom Oosten.

⁴Un siene Säns jinjen han un muaken en däm Hus von eenem jiedren een Gaustmol aun sienem Dach; un see schekjten han un loden äare dree Sestren en, om met an to äten un to drinkjen.

⁵Un daut passieed, wan de Gaustmoldoag rom wieren, soo schekjt Hiob han un heilijd an; un hee stunt tiedich zemorjes opp un opfad Brauntopfa no aul äare Zol; dan Hiob säd: Veleicht ha miene Kjinja jesindicht un sikj en äarem Hoat von Gott aufjesajcht. Aulsoo deed Hiob aulentiet.

⁶Un daut passieed aun eenem Dach, doa kaumen de Säns Gottes, om sikj ver Gott too stalen; un uk de Soton kaum en äare Medd.

⁷Un Gott säd toom Soton: Woa kjemst du häa? Un de Soton auntwuad däm Harn un säd: Vom Derchschräden de Ieed un vom omhäa waundlen opp äa.

⁸Un de Har säd toom Soton: Hast du achtjehaut opp mienen Kjnajcht Hiob? Dan siensjlikjen es kjeen Maun oppe Ieed, vollkomen un rajchtschaufen, gottesferchtich un omjeit daut Beese.

⁹Un Soton auntwuad däm Harn un säd: Es daut emsonst, daut Hiob Gott fercht?

¹⁰Hast du nich selfst am un sien Hus un aules, waut hee haft, runtom ennjetunt? Du hast daut Woakj von siene Henj jesäajent, un sien Ieejentum haft sikj em Launt utjebreet.

¹¹Oba strakj eenmol diene Haunt ut un taust aules aun, waut hee haft, auf hee sikj nich von die, em Aunjesecht, aufsajen woat.

¹²Doa säd Jahwe toom Soton: Kjikj, aules, waut hee haft, es en diene Haunt; blooss no am strakj diene Haunt nich ut. Un de Soton jinkj vom Aunjesecht Jahwe wajch.

¹³Un daut passieed aun eenem Dach, aus siene Säns un siene Dajchta em ieeschtjebuarnen Brooda sienem Hus auten un Wien drunken,

¹⁴doa kjeem een Boote no Hiob un säd: De Rinda pläjde, un de Eseline weiden bie an,

¹⁵doa follen Sabäa äwa an un neemen an wajch, un de Kjnajchts brochten see met de schoape Schwieets om; un ekj sie doavon jekomen, blooss ekj auleen, om die daut to berechten.

¹⁶Disa räd noch, doa kaum een aundra un säd: Fia Gottes es vom Himmel jefollen un haft daut Kjlienvee un de Kjnajchts vebrent un an vetäad; un ekj sie doavon jekomen, blooss ekj auleen, om die daut to berechten.

¹⁷Disa räd noch, doa kaum een aundra un säd: De Chaldäa ha sikj en dree Gruppen jedeelt un sent äwa de Kameelen häajefollen un ha an wajchjenomen, un de Kjnajchts brochten see met de schoape Schwieets om; un ekj sie doavon jekomen, blooss ekj auleen, om die daut to berechten.

¹⁸Aus disa noch räd, doa kaum een aundra un säd: Diene Säns un diene Dajchta auten un drunken Wien en äarem ieeschtjebuarnen Brooda sienem Hus;

¹⁹un kjikj, een stoakja Wint kaum von jantsied de Wieste häa un stad aun de 4 Husakje, un daut foll opp de junge Lied, un see storwen; un ekj sie doavon jekomen, blooss ekj auleen, om die daut to berechten.

²⁰Doa stunt Hiob opp un vereet siene Kjleeda un schäad sien Haupt; un hee foll dol oppe Ieed un bäd aun.

²¹Un hee säd: Noaktich sie ekj ut miene Muttalief jekomen, un noaktich woa ekj doahan trigjgonen; {Präd.5,15} de Har haft jejäft, un de Har haft jenomen, de Nomen Gottes es jepreist (jeloft, veharlicht)!

²²Bie disem aulem sindijd Hiob nich un schreef Gott nuscht Orrajchtet too.