Read De Bibel JHF Hiob 19 Bible Online

Hiob 19 - De Bibel JHF bible

Hiob 19

¹Un Hiob auntwuad un säd:

²Woo lang well jie miene Seel ploagen un mie met Wieed vemolen?

³Aul 10 Mol es daut, daut jie mie veacht ha; schäm jie junt nich, mie too velatsen.

⁴Un ha ekj uk werkjlich jeert, soo blift doch mien Errtum bie mie.

⁵Wan jie werkjlich jäajen mie groot doonen wellen, un jäajen mie un miene Schmach doonen,

⁶dan soo weet, daut Gott mie en mienem Rajcht jeboagen un mie ommstalt haft met sienem Nat.

⁷Kjikj, äwa Jewaultdot schriee ekj, un woa nich erhieet; ekj roop om Help, un doa es kjeen Rajcht.

⁸Hee haft mien Wajch omtient, daut ekj nich doaräwa kaun, un opp miene Stiej lajcht hee Diestanis.

⁹Miene Iea haft hee mie utjetrocken, un de Kroon von mienem Haupt wajchjenomen.

¹⁰Hee haft mie runtom doljeräten, soo daut ekj vegonen mott, un haft miene Hopninj utjeräten aus eenen Boom.

¹¹Un sienen Oaja leet hee jäajen mie brennen, un acht mie soo aus sienen Fiend.

¹²Aula toop kaumen siene Schoa un muaken äaren Wajch frie jäajen mie, un loagaden sikj om mien Zelt.

¹³Miene Breeda haft hee von mie wajchjenomen, un miene Bekaunde sent mie gaunz framd jeworden.

¹⁴Miene Frintschoft bliewen wajch, un miene Vetrude ha mie vejäten.

¹⁵Miene Husfrind un miene Deenstmejales achten mie fa eenen Framden; een Utlenda sie ekj en äare Uagen jeworden.

¹⁶Ekj roop mienem Kjnajcht, un hee auntwuat nich; met mienem Mul mott ekj am bedden.

¹⁷Mien Odem es miene Fru jäajenaun, un mien iebla Jeroch de Kjinja miena Mutta.

¹⁸Selfst junge Kjinja veachten mie; ekj well oppstonen, soo räden see äwa mie.

¹⁹Aule miene Vetrude ha een Aufschu aun mie, un dee ekj leewd, ha sikj jäajen mie jedreit.

²⁰Miene Knoakes kjleewen aun miene Hut un aun mienem Fleesch, un blooss met de Hut opp miene Tänen sie ekj doavon jekomen.

²¹Erboarmt junt äwa mie, erboarmt junt äwa mie, jie miene Frind! Dan de Haunt Gottes haft mie aunjetaust.

²²Wuarom vefolj jie mie aus Gott, un woaren von mienem Fleesch nich saut?

²³Oo daut doch miene Wieed oppjeschräwen worden! Oo daut dee en een Buak jeschräwen worden,

²⁴met eenem iesanem Jreffel un Blie en däm Fels nenn jehakt opp eewich!

²⁵Un ekj, ekj weet, daut mien Erleesa läft, un aus de Latsta woat hee opp de Ieed stonen;

²⁶un nodäm dise miene Hut too Grunt jebrocht es, soo woa ekj ut mienem Fleesch Gott aunkjikjen,

²⁷däm ekj selfst - mie aunkjikjen woa, un däm miene Uagen seenen woaren, un kjeen aundra: Miene Nieren veschmachten en mienem Ennalichen.

²⁸Wan jie sajen: Woo sell wie am vefoljen? Un daut de Wartel de Sach sikj en mie befinjt,

²⁹soo fercht junt fa daut Schwieet! Dan daut Schwieet es de Jrim äwa de Misdot; om daut jie weeten, daut een Jerecht es.