Read De Bibel JHF Hiob 37 Bible Online

Hiob 37 - De Bibel JHF bible

Hiob 37

¹Jo, doaräwa zettat mien Hoat un bäbt opp von siene Städ.

²Hieet, hieet daut Jetees siene Stemm un daut Grolle, daut ut sienem Mul utjeit!

³Hee schekjt daut ut - unja däm gaunzen Himmel, un sien Blitz bat no de Enj de Ieed.

⁴No däm Blitz brelt eene Stemm; hee donnat met siene erhoowne Stemm, un helt däm Blitz nich trigj, wan siene Stemm jehieet woat.

⁵Gott donnat wundaboa met siene Stemm; hee deit groote Dinj, dee wie nich bejriepen.

⁶Dan toom Schnee sajcht hee: Faul oppe Ieed! Un toom Räajen, soo es de Plauzräajen doa en siene Macht.

⁷Hee vesäajelt de Haunt von eenem jiedren Mensch, doamet aule Menschen sien Woakj kjanen lieren.

⁸Un daut Wilt jeit en sien Vestäakj un blift en siene Heelen.

⁹Ut de Siedkoma kjemt Storm, un vom Nuadwint Kold.

¹⁰Derch däm Odem Gottes entsteit Ies, un de wiede Wotasch trakjen sikj toop.

¹¹Uk met Wota belot hee de Wolkjen, vebreet, wiet ut siene Blitzwolkje.

¹²Un unja siene Leidinj dreien see sikj omhäa no äare Woakjen, no aulem, waut hee an jeboot, äwa däm gaunzen Ieedkjreis han,

¹³buta daut, daut hee an aus Zuchtwäd, ooda siene Ieed, ooda toom bewiesen siene Jnod - sikj trafen lat.

¹⁴Nemm daut to Ua, Hiob; sto un bekjikj de Wunda Gottes!

¹⁵Weetst du, woo Gott an belot, un däm Blitz en siene Wolkjen dachen lat?

¹⁶Vesteist du daut schwäwe de Wolkjen, de Wundadoten, dee vollkomen es aun Weeten?

¹⁷Du, däm siene Kjleeda heet woaren, wan daut Launt vom Sieden häa schwool woat,

¹⁸kaust du, aus hee, de Himmelswolkjen utbreeden, faust aus een jegotna Spieejel?

¹⁹Doo ons to weeten, waut wie am sajen sellen! Wie kjennen vere Diestanis nuscht väabrinjen.

²⁰Saul am jemald woaren daut ekj räden well? Wan wäa to am sajcht, hee woat jewess veschlungen woaren.

²¹Un nu sitt maun daut Licht nich, daut aum Himmel dacht; oba een Wint foat doahäa un moakt dautselje rein.

²²Ut däm Nuaden kjemt Golt: - Om Gott es furchtboare Pracht;

²³däm Aulmajchtjen, däm erräkj wie nich, däm Grooten aun Krauft; un daut Rajcht un de vollkomne Jerajchtichkjeit bicht hee nich.

²⁴Doarom ferchten am de Menschen; hee kjikjt kjeene aun, dee von Hoaten weis sent.