Read De Bibel JHF Psalm 107 Bible Online

Psalm 107 - De Bibel JHF bible

Psalm 107

¹Dankt dän Harn, dan hee es goot, dan siene Jnod blift eewich!

²Soo sellen de Erleeste vom Harn sajen, dee hee ut de Haunt de Bedrenja erleest haft,

³un dee hee jesaumelt haft ut de Lenda, vom Oosten un vom Wasten, vom Nuaden un vom Mäa.

⁴See errde omhäa enne Wieste, opp onbekaundem Wajch, see fungen kjeenen Wonuat.

⁵See wieren hungrich un darschtich, daut veschmacht en an äare Seel.

⁶Doa schrieejen see toom Harn en äare Bedrenkjnis, un ut äare Noot rad hee an.

⁷Un hee leid an opp eenem rajchten Wajch, daut see no eenen Wonuat kjeemen.

⁸See sellen däm Harn danken wäajen siene Jnod un wäajen siene Wundawoakjen aun de Menschenkjinja!

⁹Dan hee haft de darschtje Seelen saut jemoakt un de hungaje Seel met Goodem erfelt.

¹⁰De Bewona de Diestanis un vom Schauten de Doodes, jefasselt en Älent un Iesa:

¹¹Wiels see wadaspanstich jewast wieren jäajen de Wieed Gottes (El) un veacht hauden däm Rot vom Hechsten,

¹²soo buag hee äa Hoat derch Onheil; see worden schwak, un kjeen Helpa wia doa.

¹³Donn schrieejen see toom Harn en äare Noot, un ut äare Bedrenkjnis rad hee an.

¹⁴Hee fieed an rut ut de Diestanis un däm Schauten de Doodes, un vereet äare Faslen.

¹⁵See sellen däm Harn danken wäajen siene Jnod un wäajen siene Wundawoakjen aun de Menschenkjinja!

¹⁶Dan hee haft de koppane Däaren vebroaken un de iesane Rijel veschloagen.

¹⁷De Noaren lieden wäajen äare Äwaträdunk un wäajen äare Ojjerajchtichkjeit oppem Wajch.

¹⁸Äare Seel äakjelt sikj fa jiedre Speise (Äten), un see komen bat aun de Doodespuat.

¹⁹Donn schrieejen see toom Harn en äare Noot, un ut äare Bedrenkjnisen rad hee an.

²⁰Hee schekjt sien Wuat un heelt an, un hee rad an ut äare Jräwa.

²¹See sellen däm Harn danken wäajen siene Jnod un wäajen siene Wundawoakjen aune Menschenkjinja;

²²un Dankopfa opfren un met Jubel vetalen siene Doten!

²³Dee sikj opp Schäp oppem Mäa bejäwen, opp groote Wota Haundel driewen,

²⁴dise sagen de Woakjen Gottes un siene Wundawoakjen em deepen Mäa:

²⁵Hee sajcht un bestalt eenen Stormwint, dee siene Walle huach drift.

²⁶See foaren enopp nom Himmel, sinkjen deep rauf; daut schmelt enne Noot äare Seel.

²⁷See tomlen un schwanken aus een Bedrunkna, un aul äare Weisheit woat tonuscht.

²⁸Dan schrieen see toom Harn en äare Bedrenkjnis, un hee fieet an rut ut äare Noot (Bedrenkjnis).

²⁹Hee vewaundelt däm Storm un daut woat stell, un daut lajen sikj de Walle.

³⁰Un see freien sikj, daut see sikj berujen, un hee fieet an en däm jewenschtem Howen.

³¹See sellen däm Harn danken wäajen siene Jnod, un wäajen siene Wundawoakjen aun de Menschenkjinja,

³²un am erhäwen enne Vesaumlunk vom Volkj, un en dee Jemeenschoft de Eltestasch am lowen!

³³Hee moakt Streem too Wieste un Wotakjwalen too drieejem Launt,

³⁴fruchtboaret Launt too Soltstape wäajen de Boosheit dee doa Wonende.

³⁵Hee moakt too Wotastreem de Wieste un drieejet Launt too Wotakjwalen;

³⁶un hee lat Hungaje doa selfst wonen, un an eene bewonde Staut jrinden.

³⁷Un see beseien Felda un plaunten Wiengoades, dee Frucht brinjen - aus Arnt;

³⁸un hee säajend an, un see vemieeden sikj sea, un äa Vee lat hee nich weinich sennen.

³⁹Un see worden weinja un woaren jeboagen derch Bedrekjung, Onjlekj un Jauma.

⁴⁰Hee schedd Veachtunk opp Ferschten, un lat an omhäa erren enne Wieste - onen Wajch;

⁴¹un hee häft däm Oamen nohecht ut däm Älent, un moaken aus Häaden siene Jeschlajchta.

⁴²De Opprechtje woaren daut seenen un sikj freien, un aule Ojjerajchtichkjeit woat äa Mul veschluten.

⁴³Wäa weis es, dee woat dit beachten, un see woaren de Jnod Gottes vestonen.