Read De Bibel JHF Psalm 55 Bible Online

Psalm 55 - De Bibel JHF bible

Psalm 55

¹Däm Väasenja, met Seidenspell. Een Maskil (Belierunk) von David.

²Nemm too Uaren, oo Gott, mien Jebäd, un vestäakj die nich fa mienem Bedden.

³Horch opp mie un auntwuad mie! Ekj err omhäa en miene Kloag un mott stänen,

⁴fa de Fiendesstemm, fa de Bedrekjung de Gottloose; dan dee schmieten Onheil opp mie, un em Oaja fiende see mie aun.

⁵Mien Hoat enjst sikj en mienem Ennalichen, un Doodesschrakj ha mie befoolen.

⁶Forcht un Zetren komen aun mie, un Schauda bedakjt mie.

⁷Un ekj säd: Oo daut ekj Flichten haud aus eene Duw! Ekj wull hanfläaje un ruen.

⁸Kjikj, ekj well wiet wajch flieejen, ekj well enne Wieste äwanachten. (Sela)

⁹Ekj wull schwind wajch ranen fa däm stoakjen Wint, fa däm Storm.

¹⁰Venicht, Har, deel äare Tung! Dan Jewault un Striet ha ekj enne Staut jeseenen.

¹¹Dach un Nacht moaken see de Runde om äa, opp äare Mia; un Orrajcht un Onheil sent en äare Medd.

¹²Fräfel es en äare Medd, un Bedrekjung un Läajes gonen nich von äarem Moakjt.

¹³Dan nich een Fient es daut, dee mie vespott, sest wudd ekj daut vedroagen; nich mien Haussa es daut, dee jäajen mie groot jedonen haft, sest wudd ekj mie fa am vestäakjen;

¹⁴sonda du, een Mensch miensjlikjen, mien Frint un mien Vetruda;

¹⁵dee wie vetruden Omgank metenaunda fläajen, em Hus Gottes jinjen met de Menj.

¹⁶De Doot woat an äwarauschen, muchten see läwendich rauffoaren en däm Scheol, dan Boosheit es en äare Wonunk, en äarem Ennalichen.

¹⁷Oba ekj, ekj roop too Gott, un de Har woat mie raden.

¹⁸Oppenowent un zemorjes un oppmeddach mott ekj kloagen un stänen, un hee hieet miene Stemm.

¹⁹Hee haft miene Seel en Fräd erleest ut däm Kaumf jäajen mie; dan met väle sent see jäajen mie jewast.

²⁰Gott (El) woat hieren, un an deemutje, - hee troont von oole Tieden häa (Sela), wiels daut kjeene Endaniss bie an jeft un see Gott nich ferchten.

²¹Hee haft siene Henj utjestrakjt jäajen dee, dee met am en Fräd wieren; sienen Bunt haft hee jebroaken.

²²Glaut sent de Malkjseete Wieed en sienem Mul, un Kjrich es sien Hoat; schmiedich aus Eelj sent siene Wieed, un see sent jetrockne Schwieeta.

²³Laj oppem Harn, waut die oppjelajcht es, un hee woat die erhoolen; hee woat niemols tooloten, daut de Jerajchta wankt!

²⁴Un du, Gott, woascht an raufsteeten enne Vedoawniskul; de Blootjierje un Faulsche woaren daut nich bat de Halft äare Doag brinjen. Oba ekj woa opp die vetruen.