Read De Bibel JHF Psalm 9 Bible Online

Psalm 9 - De Bibel JHF bible

Psalm 9

¹Däm Väasenja, no (opp) Muth Labben. Een Psalm von David.

²Ekj well Gott danken met mienem gaunzen Hoaten, well vetalen aule diene Wundawoakjen.

³En die well ekj mie freien un froo sennen, well dienen Nomen besinjen, du Hechsta.

⁴Aus miene Fiend sikj trigjtrocken (trigjdreide), follen see un kaumen om ver dienem Aunjesecht.

⁵Dan du hast mien Rajcht un miene Sach jefieet; du hast die opp däm Troon jesat, een jerajchta Rechta.

⁶Du hast de Nazionen jeschulle, de Gottloose vetilcht; äaren Nomen hast du fa emma un eewich utjelascht.

⁷Oo Fiend! Too Enj sent de Trimma (Vebräakjen) fa emma; - uk de Städa, hast du too Grunt jebrocht; äa, jo, äa Jedajchnis es veschwungen.

⁸Oba Gott blift (troont) eewichlich; hee haft sienen Troon oppjestalt toom Jerecht.

⁹Un hee, hee woat däm Ieedkjreis rechten en Jerajchtichkjeit, woat äwa de Velkja een Rajchtet Jerecht hoolen.

¹⁰Un de Har woat eene huage Fastinj sennen däm Unjadrekjten, eene huage Fastinj en Tieden de Noot.

¹¹Un opp die woaren vetruen, dee dienen Nomen kjanen; dan du hast nich veloten, dee die sieekjen, Gott.

¹²Sinjt Psalmen däm Har, dee Zion bewont, vekjindicht unja de Velkja siene Doten.

¹³Dan dee däm vegotnem Bloot noforscht, haft aun an jedocht, hee haft daut Schrieen de Älendje nich vejäten.

¹⁴Sie mie jnädich, Har! See opp mien Älent von miene Haussa (Fiend), endäm du mie opphäwst ut de Doodespuate;

¹⁵om daut ekj aul dien Loff vetal enne Puaten de Dajchta Zion, sie froo äwa diene Radinj.

¹⁶Vesunken sent de Nazionen enne Kul, dee see jemoakt; äa Foot woat jefangen en däm Nat, daut see heimlich jelajcht ha.

¹⁷De Har es bekaunt jeworden; hee haft Jerecht utjeewt, endäm hee däm Gottloosen jefangen haft en däm Woakj siene Henj. (Higgajon, Seidenspell, Sela).

¹⁸Daut woaren em Scheol (Doodenrikj (griechisch: Hades)) trigjgonen de Gottloose, aule Nazionen, dee Gott vejäten.

¹⁹Dan nich fa emma woat de Oama vejäten sennen, noch fa eewich veloaren de Hopninj de Älentje (Saunftmootje).

²⁰Sto opp, Har! De Mensch haft nich de Äwahaunt; ver dienem Aunjesecht woaren de Nazionen jerecht.

²¹Laj Angst opp an, Har; daut de Nazionen weeten, daut see Menschen sent! (Sela)