Read De Bibel JHF Spricha 10 Bible Online

Spricha 10 - De Bibel JHF bible

Spricha 10

¹Een weisa Sän moakt sienem Voda freid, oba een tierichta Sän es fa siene Mutta Kumma.

²Een Schauz de Gottloosichkjeit nuzt nuscht, oba Jerajchtichkjeit rad vom Doot.

³De Har lat de Seel de Jerajchte nich hungren, oba de Jia de Gottloose stat hee wajch.

⁴Wäa met ne fule Haunt schauft, woat oam; oba de Haunt de Pienje moakt rikj.

⁵Wäa aum Somma ennsaumlt, es een ensechtsvolla Sän; wäa too Arnttiet en deepen Schlop licht, es een Sän, dee Schaund brinjt.

⁶Däm Haupt de Jerajchte woaren Säajnungen tomdeel, oba daut Mul de Gottloose bedakjt Jewault.

⁷Daut Jedajchnis de Jerajchte es toom Säajen, oba de Nomen de Gottloose veschwinjt.

⁸Wäa een weiset Hoat haft, nemt Jebooten aun; oba een Noaremul kjemt toom Faul.

⁹Wäa en Vollkomenheit waundelt, waundelt secha; wäa oba siene Wäaj kromm moakt, woat bekaunt woaren.

¹⁰Wäa met de Uagen plinkjat, veuasoakt Lieden; un een Noaremul kjemt toom Faul.

¹¹Eene Kjwal vom Läwen es daut Mul de Jerajchte, oba daut Mul de Gottloose brinjt Jewault.

¹²Hauss erräacht Striedichkjeiten, oba Leew dakjt aule Äwaträdungen too.

¹³Opp de Leppen de Vestendje woat Weisheit jefungen; oba de Wäd jehieet däm Rigjen de Onvestendje.

¹⁴De Weise bewoaren Erkjantnis, oba daut Mul vom Noa es een dreiwendet Onjlekjsfaul.

¹⁵De Woolstaunt de Rikje es siene fauste Staut, de Onjlekjsfaul de Jerinje äare Oamoot.

¹⁶De Jewenst de Jerajchte rieekjt toom Läwen, daut Ennkomen de Gottloose too Sinden.

¹⁷Daut es de Stich toom Läwen, wan eena Zucht beacht; wäa oba Zucht onbeacht lat, jeit err.

¹⁸Wäa Hauss vestakjt, haft Läajesleppen; un wäa Läajes vebreet, es een Noa.

¹⁹Bie väl Wieed fält de Äwaträdunk nich; wäa oba siene Leppen trigjhelt, es ensechtsvoll.

²⁰De Tung de Jerajchte es utjelesnet Selwa, de Vestaunt de Gottloose es weinich wieet.

²¹De Leppen de Jerajchte weiden väle, oba de Noaren stoawen derch Mangel aun Vestaunt.

²²De Säajen Gottes, dee moakt rikj, un Aunstrenjunk brinjt am nuscht doatoo.

²³Däm Noa es daut aus een Späl, Schaunddot too veeewen, un Weisheit too eewen däm veständjem Maun.

²⁴Fa waut de Gottloosa Angst haft, daut woat äwa am komen, un daut Wensch de Jerajchte woat erfelt.

²⁵Aus een Stormwint doahan foat, soo es de Gottloose nich mea; oba de Jerajchta es een eewich fausta Grunt.

²⁶Aus de Ädikj de Tänen, un aus de Ruak de Uagen, soo es de Fula dän, dee am schekjen.

²⁷De Angst Gottes vemieet de Doag, oba de Joaren de Gottloose woaren vekjartat.

²⁸De Hopninj de Jerajchte woat Freid, oba de Hopninj de Gottloose woat toonuscht.

²⁹De Wajch Gottes es een Schutzdaum fa de Vollkomenheit, oba Unjagank fa dee, dee Fräfel doonen.

³⁰De Jerajchta woat nich schwak en Eewichkjeit, oba de Gottloose woaren daut Launt nich bewonen.

³¹Daut Mul de Jerajchte drajcht Weisheit, oba de Tung de Vekjieetheit woat utjerot woaren.

³²De Leppen de Jerajchte sent bedocht opp Wooljefaulen, oba daut Mul de Gottloose es Vekjieetheit.