Read De Bibel JHF Spricha 11 Bible Online

Spricha 11 - De Bibel JHF bible

Spricha 11

¹Faulsche (Bedrach) Wichtschol sent däm Harn een Groll, oba vollet Jewicht es sien Wooljefaulen.

²Kjemt Äwamoot, soo kjemt uk Schaund; oba bie de Bescheidne es Weisheit.

³De Onstroflichkjeit de Opprechtje leit an, oba de Truloose Faulschheit vedoaft an.

⁴Vemäajen nuzt nich aum Oajadach, oba Jerajchtichkjeit rad vom Doot.

⁵De Jerajchtichkjeit de Fromme moakt sienen Wajch jlikj, oba de Gottloosa fäld derch siene Jesazloosichkjeit.

⁶De Jerajchtichkjeit de Opprechtje rad an, oba de Truloose woaren jefangen en äarem Jia.

⁷Wan een Jesazloosa Mensch stoaft, woat siene Hopninj toonuscht, un de Hopninj de Fräfla es toonuscht jeworden.

⁸De Jerajchta woat ut de Bedrenkjnis frie jemoakt, un de Jesazloosa kjemt aun siene Städ.

⁹Met däm Mul vedoaft de Ruchloosa sienen Näakjsten, oba derch Erkjantnis woaren de Jerajchte frie jemoakt.

¹⁰De Staut freit sikj biem Wool de Jerajchte, un biem Unjagank de Gottloose es Jubel.

¹¹Derch däm Säajen de Opprechtje kjemt eene Staut nohecht, oba derch daut Mul de Gottloose woat see doljeräten.

¹²Wäa sienen Näakjsten veacht, haft kjeen Vestaunt; oba een veständja Maun es stell.

¹³Wäa aus Pludara omhäa jeit, dakjt daut Jeheemnis op; wäa oba truen Jeistes es, dakjt de Sach too.

¹⁴Woa kjeene Leida (Väanämen, Äwalajende) sent, vefelt een Volkj; oba Heil es bie de Menj de Rotjäwa.

¹⁵Sea schlajcht jeit daut eenem, wan hee fa eenen aundren Birj jeworden es; oba wäa daut Henj ennschlonen haust, es secha.

¹⁶Eene leeftolje Fru erlangt Iea, un Jewault doonende erlangen Rikjtum.

¹⁷Sich selfst deit de Milddoonenda goot, oba de Onboarmhoatja deit sienem Fleesch wee.

¹⁸De Gottloosa schauft sikj faulschen Jewenst, oba wäa Jerajchtichkjeit seit, woarhauftjen Loon.

¹⁹Aus de Jerajchtichkjeit toom Läwen, soo rieekjt daut däm, dee Beesem nojajcht, too sienem Doot.

²⁰Dee een faulschet Hoat ha, sent däm Harn een Groll; oba sien Wooljefaulen sent dee em Wajch Vollkomne.

²¹De Haunt doanopp! De Beese woat nich fa schultloos jehoolen woaren; oba de Somen de Jerajchte woat jerat.

²²Een Goldna Rinkj enne Näs von eenem Schwien, soo es eene scheene Fru onen Aunstaunt.

²³Daut Velangen de Jerajchte es blooss Goodet; de Hopninj de Gottloose es Oaja.

²⁴Doa es eena, dee utstreet, un hee kjricht noch mea; un eena, dee mea spoat aus rajcht es, un daut es blooss toom Mangel.

²⁵De säajende Seel woat sea saut, un de Drenkjende woat uk selfst jedrenkjt.

²⁶Wäa Jeträajd trigjhelt, däm veflucht daut Volkj; oba Säajen kjemt äwa däm sien Haupt, dee Jeträajd vekjaft.

²⁷Wäa daut Goode iewrich sieekjt, sieekjt Wooljefaulen; oba wäa no Beesem tracht, äwa am woat daut komen.

²⁸Wäa opp sien Rikjtum vetrut, dee woat faulen; oba de Jerajchte woaren utloten aus Loof (Jreens).

²⁹Wäa sien Hus entwei moakt, woat Wint oawen; un de Noa woat een Kjnajcht von däm, dee een weiset Hoat haft.

³⁰De Frucht vom Jerajchten es een Läwensboom, un de Weisa jewent Seelen.

³¹Kjikj, däm Jerajchten woat oppe Ieed vejelt, wooväl mea däm Gottloosen un Sinda!