Read De Bibel JHF Spricha 12 Bible Online

Spricha 12 - De Bibel JHF bible

Spricha 12

¹Wäa Zucht leeft, leeft Erkjantnis; un wäa Zucht haust, es domm.

²De Gootmeenenda erlangt Wooljefaulen vom Harn, oba däm jeftalichen Maun erkjläat hee fa schuldich.

³Een Mensch woat nich bestonen derch Gottloosichkjeit, oba de Wartel de Jerajchte woat nich wanken.

⁴Eene pienje Fru es äarem Maun siene Kroon, oba aus Fulet en siene Knoakes es een schendlichet.

⁵De Jedanken de Jerajchte sent Rajcht, de Äwalajungen de Gottloose sent Bedrach.

⁶De Wieed de Gottloose sent een Luaren opp Bloot; oba daut Mul de Opprechtje rad an.

⁷De Gottloose faulen om, un see sent nich mea; oba daut Hus de Jerajchte blift stonen.

⁸Jemäss siene Ensecht woat een Maun jeloft; oba wäa vekjieedem Hoaten es, woat too Veachtunk sennen.

⁹Bäta, wäa jerinj es un eenen Kjnajcht haft, aus wäa väanäm deit un haft Mangel aun Broot.

¹⁰De Jerajchta kjemmat sikj om daut Läwen von sienem Vee, oba daut Hoat de Gottloose es grausom.

¹¹Wäa sien Launt bebut, woat met sienem Broot saut jemoakt woaren; oba wäa nuschtje Dinj nojajcht, es onvestendich.

¹²Däm Gottloosen sien janka es nodäm Raup de Beese, oba de Wartel de Jerajchtichkjeit drajcht [Frucht] en.

¹³Enne Äwaträdunk de Leppen es een beeset Faulstrank, oba de Jerajchta entjeit de Bedrenkjnis.

¹⁴Von de Frucht von sienem Mul woat een Maun met Goodem saut jemoakt, un daut Doonen de Menschenhenj kjemt no am trigj.

¹⁵Däm Noa sien Wajch es en siene Uagen rechtich, oba de Weisa hieet opp Rot.

¹⁶De Oaja de Noaren deit sikj aum seljen Dach wiesen, oba de Kluaka vestakjt daut Loame.

¹⁷Wäa de Woarheit utsajcht, deit Jerajchtichkjeit wiesen, oba een faulscha Zeij Läajes.

¹⁸Doa es eena, dee onbesonne Wieed räd stakjt aus een Schwieet; oba de Tung de Weise brinjt Heelunk.

¹⁹De Leppen de Woarheit bestonen eewich, oba blooss een Uagenblekj de Läajestung.

²⁰Faulschheit es en dee äa Hoat, dee Beeset schmäden; oba bie dän, dee Fräd plonen, es Freid.

²¹Däm Jerajchten woat kjeen Onheil bejäajnen, oba de Gottloose sent voll Onjlekj.

²²De Läajesleppen sent däm Harn een Groll, oba dee, dee Woarheit eewen, sent Wooljefaulen.

²³Een Kluaka Mensch helt de Erkjantnis veborjen, oba daut Hoat de Noaren roopt Noaheit ut.

²⁴De Haunt de Pienje woat harschen, oba de schloffe Haunt woat jedwungen sennen to oabeiden.

²⁵Kumma em Hoaten vom Maun bekjt am dol, oba een goodet Wuat freit daut.

²⁶De Jerajchta wiest sienem Näakjsten däm Wajch, oba de Wajch de Gottloose fieet an err.

²⁷De Schloffja woat von sienem Wilt kjeen Brode haben, oba kostboaret Goot von eenem Mensch es daut, wan hee pienich es.

²⁸Opp däm Stich de Jerajchtichkjeit es Läwen, un kjeen Doot opp däm Wajch von äarem Stich.