Read De Bibel JHF Spricha 15 Bible Online

Spricha 15 - De Bibel JHF bible

Spricha 15

¹Eene milde Auntwuat dreit däm Groll auf, oba een kjrenkjlichet Wuat erräacht däm Oaja.

²De Tung de Weise jeft aunjenäme Erkjantnis, oba daut Mul de Noaren sprudelt Noaheit.

³De Uagen Gottes sent aun jiedrem Uat, kjikjen opp Beese un opp Goode.

⁴Eene opprechtje (milde) Tung es een Läwensboom, oba Vekjieetheit en äa es eene Vewundung vom Jeist.

⁵Een Noa veacht de Zucht von sienem Voda; oba wäa de Zucht beacht, es kluak.

⁶Daut Hus de Jerajchte es eene groote Schauzkoma; oba em Ennkomen de Gottloose es Vedoawnis (Oppräje).

⁷De Leppen de Weise streie Erkjantnis ut, oba nich soo daut Hoat de Noaren.

⁸Daut Opfa de Gottloose es däm Harn een Groll, oba daut Jebäd de Opprechtje sien Wooljefaulen.

⁹De Wajch de Gottloose es däm Harn een Groll; oba wäa de Jerajchtichkjeit nojajcht, däm leeft hee.

¹⁰Schlemme Strof woat däm tomdeel, dee däm Stich velat; wäa Zucht haust, woat stoawen.

¹¹Scheol un Aufgrunt sent ver däm Harn, wooväl mea de Hoaten de Menschenkjinja!

¹²De Spata leeft daut nich, daut maun am trajchtwiest; nodäm Weisen jeit hee nich.

¹³Een frooet Hoat moakt daut Jesecht jlekjlich; oba bie Kumma em Hoat es de Jeist doljeschloagen.

¹⁴Daut Hoat de Vestendje sieekjt Erkjantnis, oba daut Mul de Noaren weit (eeft) sikj aun Noaheit.

¹⁵Aule Doag de Älendje sent bees, oba een frooet Hoat es een bestendjet Fastmol.

¹⁶Bäta weinich met de Forcht Gottes, aus een groote Schauz un Onru doabie.

¹⁷Bäta eene Moltiet Jemies un Leew doabie, aus een jemasta Oss un Hauss doabie.

¹⁸Een oajalicha Maun erräacht Zank, oba een Langmootja beschwicht däm Striet.

¹⁹De Wajch de Fule es aus eene Hachelhakj, oba de Stich de Opprechtje es jebont.

²⁰Een weisa Sän freit sienem Voda, oba een vedreida Mensch veacht siene Mutta.

²¹Noaheit es däm Onvestendjen Freid, oba een veständja Maun waundelt jlikjut.

²²De Pläne vefaule, woa kjeen bespräkjen es; oba derch väl Rotjäwa komen see tostaund.

²³Een Maun haft Freid aun de Auntwuat von sienem Mul; un een Wuat to siene Tiet, woo goot!

²⁴De Läwenswajch jeit fa däm Vestendjen noboowe, doamet hee däm Scheol unjen entjeit.

²⁵Daut Hus de Stolte ritt de Har dol, oba de Jrens de Wätfru stalt hee faust.

²⁶Beese Aunschläaj sent däm Harn een Groll, oba frintliche Wieed sent rein.

²⁷Wäa de Habsucht wenscht, brinjt sien Hus derchenaunda; oba wäa Jeschenkja haust, woat Läwen.

²⁸Daut Hoat de Jerajchte äwalajcht, om to auntwuaden; oba daut Mul de Gottloose sprudelt Boosheit.

²⁹De Har es wiet von de Jesazloose, oba daut Jebäd de Jerajchte hieet hee.

³⁰Daut Blenkjere de Uagen freit daut Hoat; eene goode Norecht stoakjt de Knoakes.

³¹Een Ua, daut oppe Zucht toom Läwen hieet, woat enne Medd de Weise vewiele.

³²Wäa Zucht veschmitt, veacht siene Seel; oba wäa opp Zucht hieet, jewent Vestaunt.

³³De Forcht Gottes es Zucht too Weisheit, un de Iea jeit Deemoot verut.