Read De Bibel JHF Spricha 16 Bible Online

Spricha 16 - De Bibel JHF bible

Spricha 16

¹De Äwalajungen vom Hoat sent vom Mensch, oba de Auntwuat de Tung kjemt vom Harn.

²Aule Wäaj von eenem Maun sent rein en siene Uagen, oba de Har prooft de Jeista.

³Befäl däm Harn diene Woakjen, un diene Jedanken woaren tostaund komen.

⁴De Har haft aules too sienem Zwakj jemoakt, un uk däm Gottloosen fa däm Ojjlekjsdach.

⁵Jiedra Stolta es däm Harn een Aufschu; de Haunt doanopp! Hee woat nich fa schultloos jehoolen woaren.

⁶Derch Jnod un Woarheit woat de Schult bedakjt, un derch de Forcht Gottes rant maun vom Beesen.

⁷Wan eenem Maun siene Wäaj däm Harn wooljefaulen, soo lat hee selfst siene Fiend met am en Fräd sennen.

⁸Bäta weinich met Jerajchtichkjeit, aus väl Ennkomen met Orrajcht.

⁹Daut Menschenhoat plont sienen Wajch, oba de Har lenkjt siene Schräd.

¹⁰Een Spruch de Woasaja es opp de Leppen vom Kjennich: Sien Mul vejeit sikj nich em Rajcht.

¹¹Jerajchte Wichtschol un Wichtschol sent Gottes; sien Woakj sent aule Jewichtsteena em Biedel.

¹²De Kjennichsaufschu es, Gottloos too haundlen; dan derch Jerajchtichkjeit steit een Troon faust.

¹³Daut Wooljefaulen de Kjennichs sent jerajchte Leppen; un wäa opprechtich räd, däm leeft hee.

¹⁴De Kjennichsoaja es aus Booten vom Doot; oba een weisa Maun muakt am äwareen.

¹⁵Em Licht vom Kjennichsaunjesecht es Läwen, un sien Wooljefaulen es aus eene Wolkj von Loträajen.

¹⁶Weisheit jewennen, es väl bäta aus reinet Golt, un Vestaunt jewennen, väl bäta aus Selwa!

¹⁷De Bon de Opprechtje es; vom Beesem too ranen; wäa sienen Wajch bewoat, bewoat siene Seel.

¹⁸Stolt jeit däm Toopbräakjen, un Huachmoot däm Faul verut.

¹⁹Bäta deemootich to sennen met däm Deemootjen, aus Raup deelen met däm Stolten.

²⁰Wäa opp daut Wuat acht, woat Goodet erläwe; un wäa oppem Harn vetrut, es jlekjseelich.

²¹Wäa weisen Hoates es, woat vestendich jenant; un Seetichkjeit de Leppen vemieet de Lia.

²²Ensecht es fa äare Ieejendeema eene Kjwal vom Läwen, oba de Zucht de Noaren es de Noaheit.

²³Daut Hoat de Weise jeft sienem Mul Ensecht un vemieet opp siene Leppen de Lia.

²⁴Frindliche Wieed sent Honnich, seet fa de Seel un Jesuntheit fa de Knoakes.

²⁵Doa es een Wajch, dee eenem Mensch jlikj schient, oba sien Enj sent Wäaj toom Doot.

²⁶De Seel de Oabeida oabeit fa am, dan sien Mul drift am aun.

²⁷Een Nuschtnutzja jraft no Beesem, un opp siene Leppen es et aus brennendet Fia.

²⁸Een vekjieeda Maun streit Striet ut, un een Uarenblosa trant Vetrude.

²⁹Een Maun de Jewault velockt sienen Näakjsten un fieet am opp eenen Wajch, de nich goot es.

³⁰Wäa siene Uagen tomoakt, om Vekjieedet too denkjen; siene Leppen toopkjniept, haft daut Beese beschlooten.

³¹Daut graue Hoa es eene Eakroon: Opp däm Wajch de Jerajchtichkjeit woat see jefungen.

³²Bäta een Langmootja aus een Held, un wäa sien Jeist beharscht, aus wäa eene Staut ennemt.

³³Daut Loss woat em Bossem jeschmäten, oba aul siene Entscheidunk kjemt vom Harn.