Read De Bibel JHF Spricha 17 Bible Online

Spricha 17 - De Bibel JHF bible

Spricha 17

¹Bäta een drieeja Haups Broot un Ru doabie, aus een Hus voll Opfafleesch met Zank.

²Een ensechtsvolla Kjnajcht woat äwa däm schenteljen Sän harschen, un enne Medd de Breeda daut Oawgoot deelen.

³De Schmeltgrope fa daut Selwa, un de Owen fa daut Golt; oba de Hoaten prooft de Har.

⁴Een Iebel doonenda hieet oppe Leppen vom Onheil, een Läajna jeft Jehia de Tung vom Vedoawnis.

⁵Wäa äwa däm Oamen spott, veheent däm, dee am jemoakt haft; wäa sikj äwa Onjlekj freit, woat nich fa schultloos jehoolen woaren.

⁶De Kjinja vonne Kjinja sent de Kroon de Oole, un de Schmuck de Kjinja sent äare Vodasch.

⁷Toom Noa paust kjeene scheene Räd; wooväl weinja Läajesräden fa eenem Adeljen!

⁸Daut Jeschenkj es een Adelsteen en däm Uag vom Emfanga; wuahan hee sikj dreit, jelinjt daut am.

⁹Wäa Leew sieekjt, dakjt de Äwaträdunk too; oba wäa eene Sach emma wada aunräacht, trant Vetruen.

¹⁰Daut Schellen drinjt deepa en eenem Vestendjen nenn, aus 100 Schläaj opp eenem Noa.

¹¹De Beese sieekjt blooss Wadaspanskjeit; oba een grausoma Bootschofta woat jäajen am jeschekjt woaren.

¹²Eenem Boa, däm de Junge wajch jenomen sent, bejäajent eenem Maun, oba nich een Noa en siene Noaheit!

¹³Wäa Beeset fa Goodet vejelt, von däm sien Hus woat daut Beese nich gonen.

¹⁴De Aunfank von eenem Striet es, aus wan eena Wota ranen lat; soo lot däm Striet, ea hee kjraftich woat.

¹⁵Wäa däm Jesazloosen rajchtfoadicht, un wäa däm Jerajchten vedaumt, see aule beid sent däm Harn een Aufschu.

¹⁶Too waut Jelt en eenem Noa siene Haunt, om Weisheit to kjeepen, doa am doch de Vestaunt fält?

¹⁷De Frint leeft too aula Tiet, un aus Brooda fa de Noot woat hee jebuaren.

¹⁸Een onvestendja Mensch es, wäa enne Haunt ennschleit, wäa Birjschoft deit sienem Näakjsten jäajenäwa.

¹⁹Wäa Zank leeft, leeft Äwaträdunk; wäa siene Däa huach moakt, sieekjt daut toopfaule.

²⁰Wäa vekjieedem Hoaten es, woat daut Goode nich finjen; un wäa sikj met siene Tung dreit, woat em Onjlekj faulen.

²¹Wäa eenen Noa groot moakt, däm woat daut toom Kumma, un de Voda von eenem Noa haft kjeene Freid.

²²Een frooet Hoat brinjt goode Heelunk, oba een veschloagna Jeist drieecht de Knoakes ut.

²³De Gottloosa nemt een Jeschenkj ut däm Bossem, om de Stiej de Rajchte too bieejen.

²⁴Ver däm Aunjesecht de Vestendje es Weisheit, oba de Uagen de Noaren sent aum Enj de Ieed.

²⁵Een onweisa Sän es een Oajanis fa sienem Voda, un Bettanis fa dee, dee am jebuaren haft.

²⁶Uk däm Jerajchten too bestrofen, es nich goot, Adelje too schlonen om de Jerajchtichkjeit wellen.

²⁷Wäa siene Wieed trigj helt, besett Erkjantnis; un wäa bestendjen Jeistes es, es een vestendja Maun.

²⁸Uk een Noa, dee stell es, woat fa weis jehoolen, fa vestendich, wäa siene Leppen veschlit.