Read De Bibel JHF Spricha 21 Bible Online

Spricha 21 - De Bibel JHF bible

Spricha 21

¹Aus Wotastreem es eenem Kjennich sien Hoat, enne Haunt Gottes; wuahan emma hee well, neijt hee daut.

²Jiedra Wajch von eenem Maun es jlikj en siene Uagen, oba de Har prooft de Hoaten.

³Jerajchtichkjeit un Rajcht eewen es däm Harn aunjenäma aus Opfa.

⁴Stolte Uagen un Huachmoot em Hoat, es de Laump de Gottloose, sent Sinden.

⁵De Jedanken de Pienje fieren blooss toom Äwafluss; un jiedra, dee haustich es - daut es blooss toom Mangel.

⁶Jewennen von Schaza derch Läajes Tung es vestowna Donst; soone sieekjen däm Doot.

⁷De Jewaultdot de Gottloose ritt an wajch, dan Rajcht too eewen wieren see sikj.

⁸Wäa schultbeloden es, mott kromme Wäaj gonen; oba däm Reinen, sien doonen es jlikj.

⁹Bäta es daut, opp eene Dakakj too wonen, aus eene zenkjische Fru un een jemeensaumet Hus.

¹⁰De Seel de Gottloose wenscht daut Beese: Sien Näajsta finjt kjeene Jnod en siene Uagen.

¹¹Wan maun däm Spata bestroft, soo woat de Eenfeltja weis; un wan maun däm Weisen belieet, soo nemt hee Erkjantnis aun.

¹²Een Jerajchta haft acht opp daut Hus de Gottloose, hee schmitt de Gottloose em Onjlekj.

¹³Wäa sien Ua vestopt verem Schrieen de Oame, uk hee woat roopen un nich erhieet woaren.

¹⁴Eene Gow em Vestoaknem dreit däm Oaja auf, un een Jeschenkj em Bossem däm haftjen Groll.

¹⁵Däm Jerajchten es daut eene Freid, Rajcht too eewen; oba dän, dee Fräfel doonen, een Schrakj.

¹⁶Een Mensch, dee von däm Wajch de Ensecht auferrt, woat ruen enne Vesaumlunk de Schautes (Doodje).

¹⁷Wäa Freid leeft, woat een Maun von Mangel woaren; wäa Wien un Eelj leeft, woat nich rikj.

¹⁸De Gottloosa es een Leesjelt fa däm Jerajchten, un de Truloosa kjemt aun de Städ de Opprechtje.

¹⁹Bäta es daut, en eenem Wiestelaunt too wonen, aus eene zenkjische Fru un Oaja.

²⁰Een kostboara Schauz un Eelj es enne Wonunk de Weise, oba een tiericha Mensch veschlinjt daut.

²¹Wäa de Jerajchtichkjeit un daut Goode nojajcht, woat Läwen finjen, Jerajchtichkjeit un Iea.

²²De Weisa jewent de Heldenstaut un schmitt rauf äa faustet Vetruen.

²³Wäa sien Mul un siene Tung bewoat, bewoat siene Seel fa Bedrenkjnisen.

²⁴De Äwamootja, Stolta - Spata es sien Nomen, haundelt met vemätnem Äwamoot.

²⁵De Bejia vom Fulen brinjt am däm Doot, dan siene Henj wellen nich oabeiden.

²⁶Däm gaunzen Dach wenscht un velangt hee, oba de Jerajchta jeft un helt nich trigj.

²⁷Daut Opfa de Gottloose es een Groll; wooväl mea, wan hee daut en beese Aufsecht brinjt.

²⁸Eene Läajestung woat omkomen; oba een Maun, dee doa hieet, doaf emma wada räden.

²⁹Een gottloosa Maun wiest een trotzjet Jesecht; oba de Opprechtja, hee moakjt opp sienen Wajch.

³⁰Doa es kjeene Weisheit un kjeene Ensecht un kjeen Rot, däm Harn jäajenäwa.

³¹Daut Pieet woat reedjemoakt fa däm Dach de Schlacht, oba de Radinj es de Har.