Read De Bibel JHF Spricha 24 Bible Online

Spricha 24 - De Bibel JHF bible

Spricha 24

¹Beneid nich beese Menschen, un lot die nich jefaulen, bie an to sennen;

²dan äa Hoat denkjt aun Jewault, un äare Leppen räden Onheil.

³Derch Weisheit woat een Hus jebut, un derch Vestaunt woat daut befaustijt;

⁴un derch Erkjantnis fellen sikj de Komasch met aulalei kostboarem un scheenem Goot.

⁵Een Weisa Maun es stoakj, un een Maun von Erkjantnis befaustijt siene Krauft.

⁶Dan met weis Äwalajunk woascht du jlekjlich Kjrich fieren, un bie väl Rotjäwa es Radinj.

⁷Weisheit es däm Noa too huach, em Dooa deit hee sien Mul nich op.

⁸Wäa doaraun denkjt, Beeset to doonen, däm nant maun eenen Beesewicht.

⁹Daut Väahaben de Noaheit es dee Sind, un de Spata es de Menschen een Groll.

¹⁰Wiest du die schwak aum Dach de Noot, soo es diene Krauft jerinj.

¹¹Rad, dee toom Doot jeschlapt woaren, un dee too Hanrechtunk (Warjen) gonen, oo, hool dee trigj!

¹²Wan du sajchst: Kjikj, wie wisten doavon nich - woat nich hee, dee de Hoaten prooft, daut moakjen? Un hee, dee opp diene Seel acht, daut weeten? Un hee woat däm Mensch vejelten no sienem Doonen.

¹³At Honnich, mien Sän, dan hee es goot, un Honnich es dienem Mulbän seet.

¹⁴Krakjt soo erkjan de Weisheit fa diene Seel: Wan du dee jefungen hast, soo jeft daut eene Tookunft, un diene Hopninj woat nich venicht woaren.

¹⁵Lua nich, Gottloosa, opp de Wonunk dee Jerajchte, moak nich tonicht siene Loagastäd.

¹⁶Dan de Jerajchta fält säwen Mol un steit wada opp, oba de Gottloose faulen em Onjlekj dol.

¹⁷Frei die nich äwa däm Faul von dienem Fiend, un dien Hoat frei sikj nich äwa sienem Faul:

¹⁸Doamet de Har daut nich sitt, un daut Beese es en siene Uagen, un hee sienen Oaja von am aufdreit.

¹⁹Oaja die nich äwa de Iebel doonende, beneid nich de Gottloose;

²⁰dan fa däm Gottloosen woat kjeene Tookunft sennen, de Laump de Gottloose woat utjelascht.

²¹Mien Sän, fercht däm Harn un däm Kjennich; met aundasch Denkjende lot die nich en.

²²Dan platslich erhäft sikj äa Vedoawen; un dee beid äa Unjagank, wäa weet daut?

²³Uk dise sent von de Weise: De Persoon aunseenen em Jerecht es nich goot.

²⁴Wäa toom Gottloosen sajcht: Du best Jerajcht, däm vefluchen de Velkja, däm vewensche de Nazionen;

²⁵oba dän, dee jerajcht entscheiden, jeit daut goot, un äwa dee kjemt Säajnunk un Goodet.

²⁶Eene rechtje Auntwuat es aus een Kuss opp de Leppen.

²⁷Verecht buten diene Oabeit un beseien dee, fa die opp däm Flekj; nohäa kaust du dien Hus buen.

²⁸Woa nich onen Uasoak Zeij jäajen dienen Näakjsten; wust du däm teischen met diene Leppen?

²⁹Saj nich: Woo hee mie jedonen haft, soo well ekj am doonen, well däm Maun no siene Woakjen vejelten.

³⁰Aum Aka von eenem fulen Maun jinkj ekj vebie, un aun däm Wiengoaden von eenem onvestendjen Mensch.

³¹Un kjikj, hee wia gaunz met Onkrut äwawosse, sien Stekj Launt wia met Distlen bedakjt, un siene steenane Mia ennjeräten.

³²Un ekj sach daut, ekj recht mien Hoat doaropp; ekj sach daut, un kjrieech eene Lia doarut.

³³Een weinich Schlop, een weinich dreemen, een weinich de Henj tooplajen, om uttoreiwen -

³⁴un diene Oamoot kjemt heraunjegonen, un diene Noot es aus een Kjrichsmaun.