Read De Bibel JHF Spricha 25 Bible Online

Spricha 25 - De Bibel JHF bible

Spricha 25

¹Uk dit sent Salomo siene Spricha, dee Hiskia siene Mana, däm Kjennich von Juda, jesaumelt ha:

²Gottes Iea es daut, eene Sach too vestäakjen, oba de Kjennichsiea, eene Sach too erforsche.

³De Huaga Himmel, un de Ieed deep, un daut Hoat de Kjennichs sent onerforschlich.

⁴Maun moakt von däm Selwa de Ausch auf, soo kjemt een Jereetschoft fa däm Goldschmäd doarut.

⁵Maun deit däm Gottloosen vom Kjennich wajch, soo woat sien Troon fauststonen derch Jerajchtichkjeit.

⁶Riem die nich ver däm Kjennich, un stal die nich aun däm Plauz de Groote.

⁷Dan bäta es daut, daut maun die sajcht: Komm hia enopp, aus daut maun die raufsat ver däm Adeljen, däm diene Uagen doch jeseenen ha.

⁸Go nich schwind ut to eenem Rajchtstriet, doamet aum Enj doavon, nich betwiewelt woat, waut du to doonen hast, wan dien Näajsta die beschämt. -

⁹Fiea dien Rajchtstriet met dienem Näakjsten, oba dakj nich daut Jeheemnis von eenem aundrem op;

¹⁰doamet die nich schellen, wäa daut hieet, un dien schlajchta Roop nich mea von die jeit.

¹¹Goldne Appel em selwanen Jefäss: Soo es een Wuat, daut to siena Tiet jerät woat.

¹²Een goldna Uarinkj un een Jeschmeiss von reinem Golt: Soo es een weisa Vemona fa een hierendet Ua.

¹³Aus de Kold vom Schnee aun eenem Arntedach es een trua Bootschofta dän, dee am schekjen: Hee stoakjt de Seel von sienem Harn.

¹⁴Wolkjen un Wint, un kjeen Räajen: Soo es een Maun, dee sikj met faulsche Jeschenkja prolt.

¹⁵Een Rechta woat derch Langmoot äwaräd, un eene saunfte Tung vebrakjt Knoakes.

¹⁶Hast du Honnich jefungen, soo at dien Deel, doamet du doavon nich saut woascht un am utspichst.

¹⁷Moak dienen Foot selden en dienem Näakjsten sien Hus, doamet hee die nich saut woat un die haust.

¹⁸Homa un Schwieet un jeschoapta Feila: Soo es een Maun, dee jäajen sienen Näakjsten faulschet Zeichnis auflajcht.

¹⁹Eene vebroakne Tän un een wankenda Foot: Soo es daut Vetruen opp eenen Truloosen aum Dach de Bedrenkjnis.

²⁰Eena, dee daut Bowakjleet auflajcht aum kolden Dach, Ädikj opp Luagsolt: Soo, wan wäa eenem truajen Hoaten Leeda sinjt.

²¹Wan dienem Haussa hungat, jeff am Broot to äten, un wan am darscht, drenkj am met Wota;

²²dan jlieejende Kole woascht du opp sien Haupt saumlen, un de Har woat die vejelten.

²³Nuadwint brinjt Räajen, un heimliche Tung ontofrädne Jesechta.

²⁴Bäta opp eene Dakakj too wonen, aus eene zenkjische Fru, un een jemeensaumet Hus.

²⁵Freschet Wota opp eene darschtje Seel: Soo es eene goode Norecht ut eenem wiedem Launt.

²⁶Moddaje Kjwal un vedorwna Borm: Soo es de Jerajchta, dee vom Gottloosen jeit.

²⁷Väl Honnich äten es nich goot, oba schwoare Dinj erforsche es Iea.

²⁸Eene aufjebroakne Staut onen Mia: Soo es een Maun, däm sien Jeist Beharschunk mangelt.