Read De Bibel JHF Spricha 26 Bible Online

Spricha 26 - De Bibel JHF bible

Spricha 26

¹Aus Schnee aum Somma un aus Räajen too Arnttiet, soo es de Iea, dee däm Noa nich jeziemt.

²Aus de Voagel han un häa flautat, aus de Schwaulm wajchflicht, soo een onvedeenta Fluch: Hee traft nich en.

³De Pitsch däm Pieet, de Toom däm Äsel, un de Stock däm Rigjen vom Noa.

⁴Auntwuad däm Noa nich no siene Noaheit, doamet uk du nich soo aus hee woascht.

⁵Auntwuad däm Noa no siene Noaheit, doamet hee nich weis es en siene Uagen.

⁶De Feet heiwt sikj auf, un drinkjt Onheil, dee Norecht derch eenen Noa schekjt.

⁷Schlaup henjen de Been vom Lomen rauf: Soo een Spruch em Mul de Noaren.

⁸Aus daut binjen von eenem Steen en eene Schliesa: Soo, wäa eenem Noa Iea erwiest.

⁹Een Noagel, dee enne Haunt von eenem Bedrunknem kjemt: Soo een Spruch em Mul de Noaren.

¹⁰Een Kjrichsmaun, dee aules vewundet: Soo es, wäa däm Noa halpt (beloont) un de Vebigonende halpt.

¹¹Aus een Hund, dee trigj jeit no sienem Kolkj: Soo es een Noa, dee siene Noaheit wadaholt.

¹²Sitst du eenen Maun, dee en siene Uagen weis es, - fa eenen Noa es mea Hopninj aus fa am.

¹³De Fula sajcht: De Leiw es opp däm Wajch, een Leiw medden oppe Gaussen.

¹⁴De Däa dreit sikj en äa Jehenj: Soo de Fula opp sienem Bad.

¹⁵Haft de Fula siene Haunt enne Komm jestoaken, daut woat am schwoa, dee no sienem Mul trigjtobrinjen.

¹⁶De Fula es en siene Uagen weisa aus säwen, dee vestendich auntwuaden.

¹⁷Dee jript eenen Hund aune Uaren, wäa sikj en eenem Striet mischt, dee am nuscht aunjeit.

¹⁸Aus een Wonsennja, dee brennende un dootmoakende Feilasch schitt:

¹⁹Soo een Maun, dee sienen Näakjsten bedräajt un sajcht: Ha ekj nich jespost?

²⁰Woa daut aun Holt fält, jeit daut Fia ut; un woa kjeen Uarenblosa es, hieet de Zank opp.

²¹Kole too Gloot un Holt toom Fia, un een zenkjischa Maun toom Striet auntohetze.

²²De Wieed de Uarenblosa sent aus Lakjabeskje, un dee drenjen nenn en daut Ennaliche vom Lief.

²³Een ieednet Jescherr, met Selwaschum äwatrocken: Soo sent brennende Leppen un een beeset Hoat.

²⁴De Haussa vestalt sikj met siene Leppen, oba en sienem Ennalichen unjastett hee Droch.

²⁵Wan hee siene Stemm leeftolich moakt, tru am nich; dan säwen Grolle sent en sienem Hoat.

²⁶Daut vestakjt sikj de Hauss en Teischung, siene Boosheit woat sikj enne Vesaumlunk openboaren.

²⁷Wäa eene Kul growt, felt doa nenn; un wäa eenen Steen kullat, opp däm kjemt hee trigj.

²⁸Eene Läajestung haust deejanje, dee an vemolt; un een glautet Mul moakt een Faul reed.