Read De Bibel JHF Spricha 27 Bible Online

Spricha 27 - De Bibel JHF bible

Spricha 27

¹Riem die nich met däm morjeschen Dach, dan du weetst nich, waut een Dach brinjen kaun.

²Daut riem sikj een aundra un nich dien Mul, een Framda un nich diene Leppen.

³Schwoa es de Steen, un de Saunt eene Laust; oba de Oaja de Noaren es schwanda aus beides.

⁴Grausom es de Oaja, un Oaja een äwaschwamendet Wota; oba wäa kaun bestonen ver de Aufgonst!

⁵Bäta opne Trajchtwiesunk aus veheemlichte Leew.

⁶Gootmeenent sent de Wunden von däm, dee die leeft, un äwarikj de Kusse vom Haussa.

⁷Eene saute Seel veklunjt Honnich; oba eene hungaje Seel es aulet Betre seet.

⁸Aus een Voagel, dee wiet auf von sienem Nast flicht: Soo es een Maun, dee wiet auf von sienem Wonuat jeit.

⁹Eelj un Rieekjastoff (Weiruak, seeta Ruak) freien daut Hoat, un de Seetichkjeit von sienem Frint kjemt ut däm Rot de Seel.

¹⁰Velot nich dienen Frint un dienem Voda sienen Frint, un go nich aum Dach diene Noot en dienem Brooda sien Hus: Bäta een dichta Noba aus een wieda Brooda.

¹¹Sie weis, mien Sän, un erfrei mien Hoat, doamet ekj mienem Vespotta Auntwuat jäwen kaun.

¹²De Kluaka sitt daut Onjlekj un vestopt sikj; de Eenfeltje gonen wieda un lieden Strof.

¹³Nemm am daut Kjleet, dan hee es fa eenem aundren Birj jeworden; un om de Framde äa haulwen betol am.

¹⁴Wäa tiedich zemorjes oppsteit un sienem Näakjsten met ne lude Stemm Jlekj wenscht, aus Vewenschung woat daut am aunjeräakjent.

¹⁵Eene bestendje Lakj aum streemenden Räajendach un eene zenkjische Fru likjnen sikj.

¹⁶Wäa dit trigjhelt, helt däm Wint trigj un siene Rajchte jript no Eelj.

¹⁷Iesa woat schoap derch Iesa, un een Maun schoapt daut Aunjesecht vom aundren.

¹⁸Wäa opp däm Fiejenboom wacht, woat siene Frucht äten; un wäa opp sienem Haren wacht, woat jeieet woaren.

¹⁹Aus em Wota daut Aunjesecht däm Aunjesecht likjent, soo daut Menschenhoat däm Mensch.

²⁰Doodenrikj (griechisch: Hades) un Aufgrunt woaren nich saut: Soo sent de Uagen de Menschen nich saut too kjrieen.

²¹Daut Schmeltjefäss fa daut Selwa, un de Owen fa daut Golt; un een Maun nom Mot von sienem Loff.

²²Wan du däm Noa met de Tjiel enne Meisa vestaumpst, medden unja de Jrett, soo wudd siene Noaheit doch nich von am gonen.

²³Kjemma die om daut utseenen von dienem Kjlienvee, recht diene oppmoakjsomkjeit opp dee Häad.

²⁴Dan Woolstaunt es nich eewich; un blift eene Kroon von Jeschlajcht too Jeschlajcht?

²⁵Daut Hei es veschwungen, un daut junge Grauss kjemt väa, un Krut vonne Boajch es enjesaumelt,

²⁶soo deenen Schop fa diene Kjleeda, un Kjeeppriess fa een Flekj sent Bakj;

²⁷un jenuach Kosemalkj es doa fa diene Noarinj, toom Äten fa dien Hus, un Unjahault fa diene Deenstmejales.