Read De Bibel JHF Spricha 29 Bible Online

Spricha 29 - De Bibel JHF bible

Spricha 29

¹Een Maun, dee, foaken trajchtjewäsen woat, sien Jenekj stiew moakt, woat plazlich veschmatat woaren onen too Heelen.

²Wan de Jerajchte sikj vemieren, freit sikj daut Volkj; oba wan een Gottloosa harscht, seft daut gaunze Volkj.

³Een Maun, dee Weisheit leeft, moakt sienem Voda freid; oba wäa met de Huaren jeit, venicht daut Vemäajen.

⁴Een Kjennich jeft derch Rajcht däm Launt gooden Staund; oba een Maun, dee Jeschenkja leeft, brinjt daut rauf.

⁵Een Maun, dee sienem Näakjsten schmeichelt, spreed een Nat ut fa siene Schräd.

⁶Enne Äwaträdunk vom beesen Maun es een Faulstrank; oba de Jerajchta jubelt un es froo.

⁷De Jerajchta erkjant daut Rajcht de Oame; de Gottloosa vesteit kjeen Erkjantnis.

⁸Spata vesaten eene Staut en Opprua, oba Weise dreien däm Oaja auf.

⁹Wan een weisa Maun met eenem noarischen Maun recht, - mucht hee sikj oajren ooda lachen, hee haft kjeene Ru.

¹⁰Blootmenschen haussen däm Onschuldjen, oba de Opprechtje kjemmre sikj om siene Seel.

¹¹De Noa lat sienem gaunzen Jeist rutfoaren, oba de Weisa helt am trigj.

¹²Een Harscha, de opp Läajesräden hieet, däm siene Deena sent aula gottloos.

¹³De Oama un de Bedrekjta bejäajnen sikj: De Har jeft äare beid Uagen Licht.

¹⁴Een Kjennich, dee de Jerinje en Woarheit recht, däm sien Troon woat emma faust stonen.

¹⁵De Wäd un Zucht jäwen Weisheit; oba eena sikj selfst äwalotna Jung, moakt siene Mutta Schaund.

¹⁶Wan de Gottloose sikj vemieren, vemieet sikj de Äwaträdunk; oba de Jerajchte woaren äarem Faul tooseenen.

¹⁷Zuchtij dienen Sän, soo woat hee die Ru veschaufen un diene Seel Fräd jäwen.

¹⁸Wan kjeene Openboarunk doa es, woat een Volkj täajelloos; oba jlekjseelich es daut, wan daut Volkj daut Jesaz beacht.

¹⁹Derch Wieed woat een Kjnajcht nich trajchtjewäsen; dan hee vesteit, oba hee folcht nich.

²⁰Sitst du eenen Maun, dee haustich es en Wieed - fa eenem Noa es mea Hopninj aus fa am.

²¹Wan eena sienen Kjnajcht von Jugent aun zoat behaundelt, soo woat disa aum Enj toom Sän woaren.

²²Een oajalicha Maun erräacht Zank, un een Hetzja es rikj aun Äwaträdunk.

²³De Stolt von Menschen woat am doldrekjen; oba wäa Deemutich es, woat Iea erlangen.

²⁴Wäa met eenem Deef deelt, haust siene ieejne Seel: Hee hieet däm Fluch {3Mo.5,1} un wiest an daut nich.

²⁵Menschenangst lajcht eenen Faulstrank; oba wäa oppem Harn vetrut, woat en Sechaheit jesat.

²⁶Väle sieekjen daut Aunjesecht von eenem Harscha, doch vom Har kjemt daut Rajcht de Menschen.

²⁷De Onjerajchta Maun es een Groll fa dee Jerajchte, un wäa oppem jlikjen Wajch waundelt, een Groll fa däm Gottloosen.