Read De Bibel JHF Liera 3 Bible Online

Liera 3 - De Bibel JHF bible

Liera 3

¹Aules haft eene bestemde Tiet, un jiedret Väanämen unja däm Himmel haft siene Tiet.

²Jebuaren woaren haft siene Tiet, un Stoawen haft siene Tiet; Plaunten haft siene Tiet, un daut Jeplaunte utrieten haft siene Tiet;

³Dootmoaken haft siene Tiet, un Heelen haft siene Tiet; Aufbräakjen haft siene Tiet, un Buen haft siene Tiet;

⁴Hielen haft siene Tiet, un Lache haft siene Tiet; Kloagen haft siene Tiet un Daunzen haft siene Tiet;

⁵Steena schmieten haft siene Tiet, un Steena saumlen haft siene Tiet; Omoarme haft siene Tiet, un vom Omoarmen sikj too enthoolen haft siene Tiet;

⁶Säkjen haft siene Tiet, un Velieren haft siene Tiet; Oppbewoaren haft siene Tiet, un Wajchschmieten haft siene Tiet;

⁷Verieten haft siene Tiet, un Neien haft siene Tiet; Stellsennen haft siene Tiet, un Räden haft siene Tiet;

⁸Leewe haft siene Tiet, un Haussen haft siene Tiet; Kjrich haft siene Tiet, un Fräd haft siene Tiet.

⁹Waut fa een Jewenst haft de Schaufenda bie däm, met waut hee sikj bemieecht?

¹⁰Ekj ha daut Jeschaft jeseenen, daut Gott de Menschenkjinja jejäft haft, sikj doamet to ploagen.

¹¹Aules haft hee scheen to siene Tiet jemoakt; uk de Eewichkjeit haft hee en äa Hoat jelajcht, onen daut de Mensch daut Woakj, daut Gott jewirkjt haft, vom Aunfank bat toom Enj erfoten kaun.

¹²Ekj ha erkjant, daut et nuscht Bettret unja an jeft, aus sikj too freien un en sienem Läwen Goots to doonen;

¹³un uk, daut hee at un drinkjt un Goodet sitt bie aul siene Mieej, es fa jiedrem Mensch eene Gow Gottes.

¹⁴Ekj ha erkjant, daut aules, waut Gott deit, fa eewich sennen woat: Daut es am nuscht doatoo todoonen, un nuscht doavon wajchtodoonen; un Gott haft daut aulsoo jemoakt, doamet maun sikj ver am enjst.

¹⁵Waut doa es, wia lenjst, un waut sennen woat, es lenjst jewast; un Gott sieekjt daut vegonen es, wada väa.

¹⁶Un wieda ha ekj unjre Sonn jeseenen: Aun de Jerechtsstäd, doa wia de Jesazloosichkjeit, un aun de Städ de Jerajchtichkjeit, doa wia de Gottloosichkjeit.

¹⁷Ekj säd en mienem Hoaten: Gott woat däm Jerajchten un däm Gottloosen rechten; dan hee haft eene Tiet jesat fa jiedret Väanämen un fa jiedret Woakj.

¹⁸Ekj säd en mienem Hoaten: Wäajen de Menschenkjinja passieet daut, doamet Gott an prooft, un doamet see seenen, daut see en sikj selfst Tieren sent.

¹⁹Dan waut daut Jeschekj de Menschenkjinja un daut Jeschekj de Tieren betraft, soo ha see dautselje Jeschekj: Aus dise stoawen, soo stoawen jane, un een Odem ha see aula; un doa es kjeen Väarajcht de Menschen ver daut Tia, dan aules es Eitelkjeit.

²⁰Aules jeit aun eenem Uat; aules es ut däm Stoff jeworden, un aules kjemt nom Stoff trigj.

²¹Wäa weet vom Odem de Menschenkjinja, auf hee enopp foat, un von däm Odem de Tieren, auf hee too Ieed rauffoat?

²²Un soo ha ekj jeseenen, daut nuscht bäta es, aus daut de Mensch sikj freit aun siene Woakjen; dan daut es sien Deel. Dan wäa woat am doahan brinjen, daut hee Ensecht jewent en däm, waut no am woaren woat?