Read De Bibel JHF Liera 5 Bible Online

Liera 5 - De Bibel JHF bible

Liera 5

¹Bewoa dien Foot, wan du nom Hus Gottes jeist; un noda kjemst, om to hieren, es bäta, aus wan de Noaren Schlachtopfa brinjen: Dan see ha kjeene Erkjantnis, soo daut see Beeset doonen.

²Sie nich too schwind met dienem Mul, un dien Hoat saul sikj nich spooden, een Wuat ver Gott väatobrinjen; dan Gott es em Himmel, un du best oppe Ieed: Doarom sellen diene Wieed weinich sennen.

³Dan Dreem komen derch väl Beschaftjunk, un de Noa woat lud derch väl Wieed.

⁴Wan du Gott een Vespräakjen deist, soo siem nich, daut to betolen; dan hee haft kjeen Jefaulen aun de Noaren. Waut du vesprakjst, betol.

⁵Bäta, daut du nich vesprakjst, aus daut du vesprakjst un nich betolst.

⁶Lot dienem Mul nich, daut hee dien Fleesch sindich moakt; un saj nich ver däm Bootschofta Gottes, daut es een Veseenen jewast: Wuarom sull Gott sikj äwa diene Stemm oajren un daut Woakj diene Henj vedoawen?

⁷Dan bie väl Dreem un Wieed sent uk väl Eitelkjeite. Välmea fercht Gott.

⁸Wan du de Bedrekjung de Oame un däm Raup vom Rajcht un de Jerajchtichkjeit en däm Launt sitst, soo vewunda die nich äwa de Sach; dan een Huaga luat äwa däm Huagen, un een Hejchra äwa an.

⁹Oba een Kjennich, dee sikj däm Akabu hanjeft, es derchut een Väadeel fa een Launt.

¹⁰Wäa daut Jelt leeft, woat vom Jelt nich saut; un wäa daut Rikjtum leeft, haft kjeen Jewenst. Uk daut es Eitelkjeit.

¹¹Wan daut Jelt sikj vemieet, soo vemieren sikj, dee doavon vetäaren; un waut fa Nutzen ha dise Ieejendeema, aus daut Aunseenen siene Uagen?

¹²De Schlop de Oabeida es seet, auf hee weinich ooda väl at; oba de Äwafluss vom Rikjen lat am nich schlopen.

¹³Daut jeft een schlemmet Iebel, daut ekj unjre Sonn jeseenen ha: Rikjtum, daut von disem Ieejendeema too sienem Onjlekj oppbewoat woat.

¹⁴Soon Rikjtum jeit derch irjent een Onjlekjsfaul veloaren; un haft hee eenen Sän jebuaren, soo es goa nuscht en siene Haunt.

¹⁵Soo aus hee ut däm Muttalief jekomen es, woat hee noaktich wada hangonen, aus hee jekomen es; un fa siene Mieej woat hee nich daut jerinjste doavon droagen kjeene.

¹⁶Un uk dit es een schlemmet Iebel: Gaunz soo aus hee jekomen es, aulsoo woat hee hangonen; un waut fa een Jewenst haft hee doavon, daut hee sikj en däm Wint bemieecht?

¹⁷Uk at hee aule siene Doag en Diestanis, un haft väl Oaja, Ontofräd un Lieden.

¹⁸Kjikj, waut es aus goot, waut ekj aus scheen jeseenen ha: Daut de eena at un drinkjt un goodet sitt bie aul siene Mieej, met waut hee sikj bemieecht unja de Sonn, de Zol siene Läwensdoag, dee Gott am jejäft haft; dan daut es sien Deel.

¹⁹Uk es fa jiedrem Mensch, däm Gott Rikjtum un Jeeda jejäft, un däm hee de Macht jejäft haft doaräwa sikj too freien un sien Deel too nämen un sikj bie siene Mieej too freien, dan daut es eene Gow Gottes. 20 Dan hee woat nich väl aun de Doag en sienem Läwen denkjen, dan Gott auntwuat opp de Freid en sienem Hoaten.